เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 359

大姐大 บทที่ 359 งานแถลงข่าว 2

จุดประสงค์หลักของงานแถลงข่าวคือการประกาศผลของยาตัวใหม่ที่สถาบันได้พัฒนาขึ้น

งานแถลงข่าวออกอากาศทางอินเทอร์เน็ตดังเช่นปกติ

อย่างไรก็ตาม ครั้งนี้จำนวนคนดูเพิ่มขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก

ในอดีตมีเพียงคนในแวดวงการแพทย์และวิชาการเท่านั้น ที่ดูการออกอากาศดังกล่าว คนส่วนใหญ่ที่สนใจในการออกอากาศดังกล่าวมักจะเป็นนักวิจัยจากสถาบันอื่น

อย่างไรก็ตาม มีผู้ชมจำนวนมากในวันนี้ และแท้จริงแล้ว ผู้ชมส่วนใหญ่กลับเป็นนักเรียน ทั้งยังมีผู้ปกครองและครูจำนวนไม่น้อยที่เฝ้าดูอยู่เช่นกัน

โม่ชืออวิ้นซึ่งเลิกเรียนก็นั่งหน้าคอมพิวเตอร์ของเธอด้วยเหมือนกัน เธอก็กำลังดูการออกอากาศการแถลงข่าวด้วย

เธอกำลังรอคำตอบจากสถาบันในเรื่องที่จะตามมาภายหลังการแถลงข่าว

ในที่สุดตระกูลเจี่ยนและเจี่ยนอีหลิงก็จะต้องชดใช้สำหรับสิ่งที่พวกเขาทำกับเธอ

สำหรับความอับอายที่เธอและแม่ได้รับ พวกมันจะถูกส่งกลับไปยังเจี่ยนอีหลิงและครอบครัวของเธอหลังจากการแถลงข่าว

ครึ่งแรกของงานแถลงข่าวค่อนข้างน่าเบื่อสำหรับคนส่วนใหญ่ มันเป็นเรื่องวิชาการ ดังนั้น ผู้คนจำนวนมากจึงไม่เข้าใจว่าเป็นอะไร

อย่างไรก็ตาม ในช่วงครึ่งหลัง เป็นส่วนคำถามและคำตอบกับนักข่าว ในจุดนี้ นักข่าวก็ได้ถามสถาบันเกี่ยวกับข่าวลือเรื่องการลอกเลียนงานวิจัยล่าสุด

นักข่าวไม่ได้สนใจเรื่องการลอกเลียนงานมากนัก แต่ว่าเนื่องจากเรื่องนี้เกี่ยวกับข้อเท็จจริงที่ว่าหัวข้อของการลอกเลียนงานคือ Dr.FS และ Dr.FS นั้นลึกลับอยู่เสมอมา ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อยากพลาดข่าวสารเกี่ยวกับเขา

“ขอถามหน่อยว่า Dr.FS คิดเกี่ยวกับข่าวลือบนอินเทอร์เน็ตในช่วงสองวันที่ผ่านมาอย่างไร เขารู้หรือเปล่าว่า เขาถูกนักเรียนมัธยมปลายลอกเลียนงานวิจัย”

ทันทีที่นักข่าวถาม ข้อความและความคิดเห็นก็เริ่มปรากฏขึ้น

[ในที่สุด กิจกรรมหลักมาแล้ว]

[ฉันกำลังรอนักเรียนที่ลอกเลียนงานวิจัยมารับการลงโทษที่พวกเขาสมควรได้รับ]

[ฉันมาจากโรงเรียนมัธยมปลายเชิ่งหัว ฉันยังคงเชื่อว่าเธอไม่ได้ลอกเลียนงาน]

[เธอล้อเล่นหรือเปล่า มีหลักฐานอยู่รอบตัวเธอ แล้วเธอยังบอกว่านางไม่ได้ลอกเลียนงานเหรอ มาดูกันว่าสถาบันคิดอย่างไรกับเรื่องนี้ ฉันสงสัยว่าพวกเขาจะดำเนินคดีกับเธอหรือเปล่า]

[ฉันหวังว่าสถาบันจะดำเนินการทางกฎหมาย ถ้าเป็นเช่นนั้น ฉันพนันว่านักเรียนที่ลอกเลียนงานจะต้องเสียใจกับเรื่องนี้มาก จนความกล้าเธอหดหายไปจนหมด]

ผู้รับผิดชอบในการตอบคำถามของนักข่าวคือเฉิงอี้ เขาตอบคำถามอย่างสุภาพและด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น

“การลอกเลียนงานวิจัยนับเป็นพฤติกรรมที่ซีเรียสมาก เราไม่มีความอดทนต่อการลอกเลียนงานวิจัยโดยไม่สนใจกับวงการ

”ทันทีที่เฉิงอี้พูดแบบนี้ ข้อความจำนวนมากก็กล่าวว่า [ทนายความและคดีฟ้องร้องต้องเกิดขึ้นแน่]

[สถาบันคงไม่จริงจังขนาดนั้นหรอกใช่ไหม ถ้าเป็นอย่างนั้น นักเรียนคนนั้นกำลังจะมีปัญหาแน่]

[เธอหมายความว่าอย่างไรที่จะมีปัญหา นางสมควรได้รับมัน]

[ฉันสนับสนุนDr.FS ในการดำเนินคดีกับนักเรียน ฉันไม่มีความอดทนต่อการลอกเลียนงาน]

[ฉันก็สนับสนุน Dr.FS ในการดำเนินคดีกับนักเรียนด้วย คนเราควรชดใช้ในสิ่งที่ตัวเองทำ]

นักข่าวยังคงตั้งคำถามต่อเฉิงอี้ต่อไป “นั่นหมายความว่า ตามที่ดร.เฉิงกล่าวมา Dr.FS จะดำเนินการทางกฎหมายกับนักเรียนหญิงที่ลอกเลียนงานใช่ไหม”

“พวกคุณกำลังพูดถึงอะไร เฉิงอี้ถาม รอยยิ้มบางๆเล่นอยู่ที่มุมปากของเขา ดวงตาเขาส่องประกายอยู่หลังแว่นตาขอบทอง

“ไม่ใช่คุณพูดว่า คุณไม่มีความอดทนต่อการลอกเลียนงานวิจัยอยู่หรอกเหรอ” นักข่าวไม่เห็นปัญหาใดๆกับการคาดเดาของเขา

“ใช่ เราไม่มีความอดทนต่อการลอกเลียนงาน อย่างไรก็ตามในกรณีนี้ นี่ไม่มีการลอกเลียนงาน แล้วทำไมเราต้องฟ้องร้อง” เฉิงอี้ถามนักข่าว