เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 389

大姐大 บทที่ 389 เด็กโง่ เธอจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอถูกหลอกในอนาคต

ดังนั้นเจี่ยนอีหลิงจึงหวังว่าเขาจะพูดอะไรที่เขาต้องการความช่วยเหลือจากเธอ เธอต้องการมีการค้าที่เป็นธรรมกับเขา

ไม่อย่างนั้นเธอจะรู้สึกว่า…

หืม…เจี่ยนอีหลิงไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกเธอยังไงดี เธอแค่รู้สึกว่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะค่อนข้างแปลกถ้าเธอไม่ตอบแทนบุญคุณที่เขาช่วยเธอไว้

ตอนนี้จ๋ายหวินเชิ่งรู้ความสัมพันธ์ของเธอกับสถาบันแล้ว เขาน่าจะรู้ว่าเธอสามารถทำอะไรได้มากมาย นี่หมายความว่าเขาสามารถขอความช่วยเหลือจากเธอซึ่งมีค่ามากสำหรับเขา

จ๋ายหวินเชิ่งมองดูเด็กหญิงที่อยู่ข้างหน้าเขา เธอมีสีหน้าดื้อดึง เขาโกรธ แต่เขาไม่สามารถแสดงความโกรธออกมาได้

เขาไม่สามารถดุหรือตีเธอได้

“เอาล่ะ ถ้างั้นพวกเรามาเป็นอันดับหนึ่งในการแข่งขันออฟไลน์กันเถอะ” คำพูดเหล่านี้ถูกเค้นออกจากฟันของจ๋ายหวินเชิ่ง

ถ้าเขาขออะไรน้อยกว่านี้ เจี่ยนอีหลิงจะไม่ยอมรับมันเป็นคำขอ เธอจะบอกว่าเขาไม่เต็มใจขอให้เธอทำอะไรเพื่อเขา หากเป็นกรณีนั้น คำขอจะไม่นับ

อย่างไรก็ตาม ถ้าเขาขออะไรที่มากกว่านี้ เธอก็คงจะต้องเหนื่อย

สิ่งเดียวที่เธอรู้คือต้องอยู่ทั้งคืนและทำงานอย่างหนัก

เธอมักจะทำอะไรเพื่อใครซักคน

เธอไม่อยากสูงหรอกเหรอ เธอต้องการที่จะแก่ก่อนที่เธอโตขึ้นงั้นเหรอ

เด็กโง่เอ้ย มีอะไรบ้างที่ได้ผ่านสมองเธอในทุกวันนี้

เมื่อหยูซีได้ยินคำขอนี้ ดวงตาเขาก็สว่างขึ้น ดวงตาเขาสว่างราวกับหลอดไฟ 500 วัตต์

นายท่านเชิ่งจริงจังหรือเปล่า

พวกเขากำลังวางแผนที่จะชนะการแข่งขัน ‘Zerg Invasion’ ใช่หรือไม่

อะไร

จริงหรือ

เดิมทีเขาตั้งเป้าที่จะอยู่ใน 20 อันดับแรก เขาพอใจกับอันดับดังกล่าวแล้ว

เจี่ยนอีหลิงจ้องไปที่ดวงตาของจ๋ายหวินเชิ่งอย่างสงสัย ราวกับว่าเธอกำลังค้นหาว่านี่เป็นคำขอที่เขาต้องการจริงๆหรือไม่

“นายไม่เคยสนใจอันดับมาก่อน” เจี่ยนอีหลิงตอบกลับ เธอตั้งคำถามถึงความถูกต้องของคำขอของจ๋ายหวินเชิ่ง

จ๋ายหวินเชิ่งสนุกกับการเล่น ‘Zerg Invasion’ อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้หมกมุ่นอยู่กับเกม

ดูเหมือนว่าเขามีทัศนคติที่ ‘ขี้เล่น’ ต่อทุกสิ่ง เขาไม่เคยใส่ใจในสิ่งใดเลยจริงๆ

“ฉันขอให้หยูซี” จ๋ายหวินเชิ่งตอบกลับ เขาทำให้ดูเหมือนหยูซีเป็นผู้รับผิดชอบคำขอดังกล่าว

หากหยูซีมีคำขอดังกล่าว จ๋ายหวินเชิ่งก็ย่อมจะช่วยเขาทำตามคำขอนั้น มีเหตุผลสำหรับเขาที่จะทำเช่นนั้น เพราะเขาเป็นเพื่อนที่ดีของหยูซี

หยูซีสะเทือนใจจนน้ำตาแทบไหล

เดิมทีเทพหลิงไม่ได้วางแผนที่จะเข้าร่วมการแข่งขันแบบออฟไลน์ ซึ่งหมายความว่าทีมของพวกเขาอาจต้องเสียตำแหน่ง อย่างไรก็ตามนายท่านเชิ่งได้ช่วยเขาขอเจี่ยนอีหลิง เขารู้สึกขอบคุณเหลือเกิน

จ๋ายหวินเชิ่งเป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ

ครั้งต่อไปที่เขาไปงานบอล เขาจะเต็มใจเป็นคู่เต้นของนายท่านเชิ่งอีกครั้ง

เจี่ยนอีหลิงหันกลับมามองหยูซี เธอเห็นว่าดวงตาของหยูซีเต็มไปด้วยความคาดหวัง

หยูซีรีบอ้อนวอนเจี่ยนอีหลิงให้ยอมรับคำขอของนายท่านเชิ่ง “เทพหลิงโปรดตอบตกลง นายท่านเชิ่งกับพี่ฉันเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ถ้าน้องช่วยพี่เติมเต็มความปรารถนาของพี่ เธอก็เหมือนได้ช่วยนายท่านเชิ่งทางอ้อม”

หยูซีต่อรอง เขามีความสุขมากจนแทบจะหุบปากไม่ได้

เจี่ยนอีหลิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบว่า “อย่างงั้นก็ได้”

“แล้วคำขอของเธอล่ะ” จ๋ายหวินเชิ่งถามเจี่ยนอีหลิง

เด็กน้อยตรงหน้าเขาต้องการอะไรกันแน่ หรือว่าเธอพบปัญหาหรืออะไรบางอย่าง

ดังนั้น เจี่ยนอีหลิงจึงถามถึงเจี่ยนหยู่โป๋

หลังจากได้ยินอย่างนั้น ใบหน้าของจ๋ายหวินเชิ่งก็มืดลง

แค่นั้นเหรอ นั่นคือทั้งหมดที่เธอขอเขางั้นเหรอ

ตลอดเวลาที่ผ่านมา นั่นเป็นสิ่งเดียวที่เธอคิดอยากจะถามเขาอย่างงั้นเหรอ

จ๋ายหวินเชิ่งมองไปที่หัวเล็กๆที่อยู่ข้างหน้าเขา เขาต้องการที่จะเขกให้เหมาะเหม็งสักโป๊ก

“นายรู้เรื่องนี้ไหม” เจี่ยนอีหลิงถาม จ๋ายหวินเชิ่งไม่ได้ตอบเธอมาระยะหนึ่งแล้ว

“เธอกำลังคิดว่าจะทำตามคำขอของฉันในขณะที่เธอยังไม่รู้ว่าฉันรู้ข้อมูลเกี่ยวกับเจี่ยนหยู่โป๋หรือเปล่างั้นเหรอ”

45) What a silly girl! Would she even know that she was deceived by someone in the future?

ช่างเป็นเด็กโง่อะไรเช่นนี้ เธอจะรู้ไหมว่าเธอถูกหลอกจากใครสักคนในอนาคต

“ถึงยังไง ต่อให้นายไม่รู้ ฉันก็ไม่ได้เสียอะไร”

เจี่ยนอีหลิงรู้สึกว่าเธอเป็นหนี้เขามากจากเมื่อก่อน ดังนั้น แม้ว่าจ๋ายหวินเชิ่งจะไม่ทราบข้อมูลที่เธอขอจากเขา เธอก็ไม่ได้สูญเสียสิ่งที่เรียกว่าการค้าของพวกเขาเช่นกัน