เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 405

เจียนหยุ่นโม่ได้รับโทรศัพท์จากเชี่ยนหยุ่นเฉิง

“นายอยู่ในเมืองถึงไห่เหรอ”

เสียงจากปลายสายดูเหมือนพยายามระงับอารมณ์เอาไว้ เงี่ยนหยุ่นโม่ไม่สามารถบอกได้ว่าพี่ชายเขานั้นโกรธหรือเศร้า

“อีหลิงอยู่ที่นั่นด้วยเหรอ” เฉียนหยุ่นเฉิงถาม เขาได้เห็นข่าวในอินเทอร์เน็ตแล้ว

“นายน่าจะบอกฉันล่วงหน้านะ”

น้องสาวของเขาได้เข้าสู่ยี่สิบอันดับแรกของการแข่งขันอย่างเป็นทางการของบริษัทเขา อย่างไรก็ตาม เขาเพิ่งรู้เรื่องนี้เมื่อตอนเห็นข่าวเท่านั้น

แม้ว่าเจียนหยุ่นเฉิงเป็น CEO ของบริษัท แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะคอยจับตาดูทุกสิ่ง ด้วยเหตุนี้เขาจึงไม่เห็นรายชื่อผู้เข้าร่วมการแข่งขัน

อย่างไรก็ตาม ยั่วอวน่าจะรู้เรื่องนี้ เขาตั้งใจหยิบชื่อของเจียนอีหลิงบนอินเทอร์เน็ต นี้หมายความว่าเขาน่าจะรู้มานานแล้วว่าเจียนอีหลิงเข้าร่วมการแข่งขัน

แล้วผู้ชายคนนั้นกลับไม่ยอมบอกเขางั้นเหรอ

อาา นี่เป็นสิ่งที่เชี่ยนหยุ่นเฉิงต้องวางแผนแก้ไขหลังจากนี้แน่นอน

“ช่วงนี้ฉันยุ่งหลายเรื่อง เลยลืมไป”

เห็นได้ชัดว่าเงี่ยนหยุ่นโม่ตั้งใจทําอย่างนี้อยู่แล้ว อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้พูดเปิดโปงออกมา

“ตอนนี้ฉันอยู่ที่เมืองถึงไห้” เฉียนหยุ่นเฉิงตอบกลับ

ในฐานะ CEO ของบริษัท เขาต้องมาที่นี้เป็นปกติอยู่แล้ว ในเมื่อมีทัวร์นาเมนต์ใหญ่ได้จัดขึ้น

“นายต้องการมาที่นี่หรืออะไรไหม” เฉียนหยุ่นโม่ถาม เขาสามารถได้ยินคําพูดที่เงี่ยนหยุ่นเฉิงตั้งใจจะพูด

เชี่ยนหยุ่นเฉิงไม่ได้ตอบ เขาไม่ได้บอกว่าใช่หรือไม่ใช่

เมื่อไม่ได้ยินการตอบกลับ เจียนหยุ่นโม่ก็พูดต่อไปว่า “ยืม ฉันได้ยินมาว่าอาหารทะเลในเมืองถงให่ค่อนข้างดี เราคงจะหิวกันตอนกลางคืนคงจะดีถ้ามีคนมาส่งอาหารมื้อดึกตอนเทียงคืน”

“ค่อยคุยกันทีหลัง ตอนนี้ฉันยุ่งอยู่บ้าง” เฉียนหยุ่นเฉิงตอบกลับ จากนั้นเขาก็วางสาย

ครึ่งชั่วโมงต่อมา กริ่งประตูก็ดังขึ้นที่ห้องของเจียนหยุ่นโม่

เมื่อเจียนหยุ่นโม่เปิดประตูออกก็เห็นพี่ชาย พี่ชายของเขานั้นสวมเสื้อผ้าสีเข้มและมีสีหน้าจริงจัง

เขามีผู้ช่วยติดตามมาด้วยเช่นเดียวกัน ผู้ช่วยเขาถือถุงพลาสติกหลายถุงอยู่ในมือ

เจียนหยุ่นเฉิงหันมาพูดกับทุกคนในห้อง “อาหารว่างตอนเที่ยงคืนของทุกคนอยู่ที่นี่แล้ว”

เมื่อพวกเขาเห็นคนส่งอาหาร หยูซีและเงี่ยนหยู่เงียก็กลัวเกินกว่าจะยิ้ม

ทั้งสองคนกลัวเขียนหยื่นเฉิงอยู่บ้าง แต่อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่เพราะเขียนหยื่นเฉิงทําอะไรกับพวกเขา แต่เป็นเพราะกลิ่นอายของเจียนหยุ่นเฉิงค่อนข้างน่ากลัว

เชี่ยนหยุ่นไม่เป็นคนแรกที่ขยับ เขาหยิบของสองสามอย่างจากถุงเหล่านั้นแล้ วเอาไปที่เขียนอีหลิงเขาได้เลือกอาหารที่เขียนอี้หลิงชอบกินมากที่สุด

“กินมากขึ้น ถ้าอยากตัวสูงขึ้น” เงี่ยนหยุ่นโม่พูดกับเจียนอีหลิง

เจียนหยุ่นไม่รู้ว่าน้องสาวเขาต้องการอะไร เจียนอีหลิงต้องการสูงขึ้นและเก๋กว่าเดิม

จากนั้น เจี๋ยน หลิงก็เริ่มกินอาหารทะเลที่อยู่ตรงหน้าเธออย่างจริงจัง

เงี่ยนหยุ่นโม่ไม่รีบที่จะกินอาหารทะเล กลับกัน เขาช่วยเขียนอีหลิงแคะเนื้อหอยแทน เขาตัดส่วนที่กินไม่ได้ออก

เจียนหยุ่นเฉิงตูเจียนหยุ่นโม่ทําสิ่งนี้ เขาไม่สามารถตัดใจได้

ในตอนแรก เงี่ยนหยู่เฉียและหยุชกลัวเกินกว่าที่จะเริ่มกิน อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขาเริ่มกินพวกเขาก็เป็นคนที่กินมากที่สุด

ทั้ง กุ้ง ปทะเลแปซิฟิคบลู หอย หอยงวงช้าง หอยคอสั้น หอยนางรม หอยสังข์

พวกมันทั้งหมดสดมาก พวกมันถูกจับจากทะเลได้ไม่นาน

ทักษะการทําอาหารของเชฟก็ดีมากเช่นเดียวกัน ดูเหมือนว่าเขียนหยุ่นเพิ่งได้ใส่ใจเข้าไปในอา หารว่างตอนเที่ยงคืน

เชี่ยนหยุ่นเฉิงดูน้องๆกิน

เมื่อดูเหมือนว่าเจียนหลิงจะกินเสร็จแล้ว เขียนหยุ่นเฉิงก็ถามน้องสาวว่า “เธอชอบเล่นเกมนี้เหรอ”

เพิ่งวันนี้เท่านั้นที่เขียนหยุ่นเพิ่งได้รู้ว่าเขียนอหลิงเล่นเกมนี้ ไม่เพียงเท่านั้น แต่เธอยังเล่นเกมนี้ได้ดีมากเหลือเกินอีกด้วย

“หยูชี้ชอบเล่นเกม” เขียนอีหลิงตอบกลับ

คําตอบของเธอไม่ใช่สิ่งที่เขียนหยุ่นเฉิงคาดหวัง