เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 47

บทที่ 47: ของขวัญจากนายท่านเชิ่ง 1

วันเสาร์เช้า หยูชีก็มาที่บ้านเก่าตระกูลเจี่ยนเพื่อพบกับเจี่ยนอีหลิง

ย่าเจี่ยนย้ำเตือนเขาหลายครั้งว่า “หยูซี ฉันให้เธอดูแลเจี่ยนอีหลิง เธอต้องดูแลหลานฉันอย่างระมัดระวัง คนหนุ่มสาวอย่างพวกเธอเวลามีปาร์ตี้ก็มักจะมีเสียงดังเกินไป อย่าคิดว่าเป็นเรื่องไม่สำคัญ”

“ย่าเจี่ยนครับ อย่ากังวล ปาร์ตี้คนอื่นอาจจะมีเสียงดัง ผมจะทำอย่างนั้นให้กับนายท่านเชิงได้อย่างไร ผมรับรองว่าจะต้องนุ่มนวลกว่าปาร์ตี้อื่นแน่นอน เป็นแค่การรวมตัวของคนมีชื่อเสียงมารวมตัวกันเพื่อเล่นเกม ไม่มีเสียงดังรบกวน และก็ไม่มีเหล้าด้วย…”

จ๋ายหวินเชิ่งดื่มไม่ได้ คนทั้งวงการต่างก็รู้เรื่องนี้

หยูซีพาเจี่ยนอีหลิงเข้าไปที่ประตูบ้านตระกูลหยูที่อยู่ถัดไป

ก็เหมือนกับบ้านเก่าตระกูลเจี่ยน บ้านตระกูลหยูก็เป็นอาคารสไตล์ยุโรปที่มีความเก่าแก่เช่นกัน

ลานบ้านก็เป็นสไตล์ยุโรปเช่นกัน ปลูกกุหลาบเป็นจำนวนมากจนกลายเป็นกำแพงดอกกุหลาบ

ในตอนนี้บ้านตระกูลหยูยังคงเงียบมาก

เมื่อผ่านระเบียง นอกจากพ่อบ้านตระกูลหยูกับคนรับใช้แล้ว เจี่ยนอีหลิงก็ไม่เห็นแขกคนอื่นอีก

หยูซียิ้มและอธิบายให้กับเจี่ยนอีหลิงว่า “อย่ากลัวนะ น้องสาวอีหลิง ปาร์ตี้จะเริ่มขึ้นหลังจากนี้สักพัก ดังนั้นจึงยังไม่มีใครมา พี่พาเธอมาที่นี่ก่อน”

หยูซีกล่าวพร้อมกับลูบจมูกของตนเอง งานนี้ไม่ง่ายเลย เขารู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองเป็นคนเลวที่กำลังลักพาตัวเด็กหญิงตัวเล็กๆ

เจี่ยนอีหลิงไม่รู้สึกว่าหยูซีลักพาตัวเธอแม้แต่น้อย จากมุมมองที่เป็นเหตุผล หยูซีจะไม่ทำอย่างนั้น

หยูซีพาเจี่ยนอีหลิงไปยังพื้นที่นั่งเล่นของห้องสันทนาการ

จ๋ายหวินเชิ่งนั่งอยู่บนโซฟาหนังในพื้นที่นั่งเล่น

เมื่อเห็นเจี่ยนอีหลิงที่กำลังเดินมา ตัวเธอห่อด้วยเสื้อกันหนาวขนนุ่มหนา หัวเล็กๆ หน้าขาวเล็กๆ ทั้งขาวและนุ่มนวล

เขารู้สึกเหมือนกับหยูซีนำสัตว์เลี้ยงกลับมาด้วย