เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 503

บทที่ 503 เจียนอีเพิ่งสร้างปัญหา 1

แต่ว่าในท้ายที่สุด คําพูดของเงี่ยนอีเหิงก็ไม่มีผลอะไร เงี่ยนอีหลิงยังคงถูกขับไล่ออกจากตระกูลเจียน

อย่างไรก็ตาม เจียนอีหลิงได้รับรู้ถึงสิ่งที่เจี้ยนอีเพิ่งโต้เถียงเพื่อเธอ

ดังนั้นเมื่อเจียนอีเหิงมาเยี่ยมในวันนี้ เจียนอีหลิงจึงได้เปิดประตูให้เขา

หลังจากที่รู้ว่าอีกคนคือเจียนอีเหิง สีหน้าของจํายหวินเซิ่งก็ผ่อนคลายลง

อย่างไรก็ตาม เขายังคงมีสายตาแปลกๆ ขณะที่มองดูชายที่อยู่ตรงหน้า

เมื่อจํายหวินเพิ่งและเจียนอีเพิ่งมองหน้ากัน พวกเขามองเห็นความเป็นปฏิปักษ์ในดวงตาของอีกฝ่าย

จากนั้นเจี้ยนอีเหิงก็ยิ้มอย่างสดใส เขาจงใจพูดกับเจี้ยนอีหลิงว่า “อีหลิง ฉันกระหายน้ํานิดหน่อย เธอช่วยทําน้ําผลไม้คั้นสดให้ฉันสักถ้วยได้ไหม ฉันไม่ชอบดื่มน้ํา ฉันชอบดื่มน้ําผลไม้นมสด

เมื่อได้ยินดังนั้น เจียนอีหลิงก็พยักหน้า

จากนั้นเธอก็หันหลังกลับและมุ่งหน้าไปที่ห้องครัว

หลังจากที่เจี้ยนอีหลิงออกไปแล้ว เงี่ยนอีเหิงก็เดินไปยังฝั่งของจํายหวินเชิง รองเท้าส้นสูงของเขากระแทกพื้นขณะที่เขาเดินผ่านไป

เมื่อจํายหวินเพิ่งได้รู้เกี่ยวกับตัวตนของเงี่ยนอีเหิง เขาก็ไม่ได้ต่อต้านเหมือนก่อนหน้านี้

เมื่อเงี่ยนอีเหิงเข้าใกล้จํายหวินเพิ่งมากพอแล้ว เขาก็พูดด้วยน้ําเสียงเรียบๆว่า “อย่าคิดจะใช้วิธีการไร้ยางอายใดๆในการลักพาตัวอีหลิง ถ้าฉันยังอยู่ที่นี่ นายเก็บความคิดนั้นกลับเข้าไปในท้องของนายได้เลย”

จํายหวินเชิงหันไปมองเจียนอีเทิง เขามองไปที่ใบหน้าที่ยิ้มแย้มคล้ายหญิงคล้ายชายของเงี่ยนอีเทิง

แม้ว่าเจียนอีเพิ่งจะมีรอยยิ้มบนใบหน้า แต่คําพูดเขาเต็มไปด้วยความเป็นปฏิปักษ์

อืม… จิ้งจอกยิ้ม.. นั่นเป็นชื่อที่เหมาะกับเขาจริงๆ

“นายลองดูได้” จํายหวินเชิงตอบ

แรงกดดันของจํายหวินเชิงไม่ได้อ่อนด้อยกว่าของเงี่ยนอีเทิง

ความเป็นปฏิปักษ์ระหว่างคนทั้งสองนั้นชัดเจนเหลือเกิน

ในยามนี้เจี้ยนอีหลิงก็ออกจากครัว เธอกลับมาพร้อมกับน้ําส้มสองแก้วในมือ หนึ่งสําหรับเจียนอีเหิงและหนึ่งสาหรับจํายหวินเชิง

แม้ว่าเงี่ยนอีเพิ่งจะเป็นคนที่ขอน้ําผลไม้คั้นสด แต่เธอก็นํามาหนึ่งแก้วสําหรับจํายหวินด้วยเช่นกัน

ดังนั้น นั่นถือว่าเป็นการแสดงให้เห็นตําแหน่งที่จํายหวินเซึ่งมีอยู่ในใจของเจียนอีหลิง

จํายหวินเชิงหยิบน้ําส้มหนึ่งแก้วขึ้นมาแล้วยกชูขึ้น ราวกับจงใจยั่วยุเจี้ยนอีเทิง

อย่างไรก็ตาม รอยยิ้มบนใบหน้าของเงี่ยนอีเหิงก็ไม่ได้ลดน้อยถอยลง แต่ทว่าเขาค่อยๆดื่มน้ําผลไม้ การเคลื่อนไหวของเขานั้นดูสง่างามและเป็นหญิง

แม้ว่าชายสองคนเผินๆแล้วจะดูเยือกเย็น แต่พวกเขากําลังต่อสู้กันอยู่ในหัวใจ

แต่ทว่า เงี่ยนอีหลิงไม่สามารถเข้าใจการเคลื่อนไหวและท่าทางเล็กๆน้อยๆ ของพวกเขาได้

หลังจากดื่มน้ําผลไม้แล้ว เงี่ยนอีเหิงก็พูดกับเจี้ยนอีหลิงว่า

“อีหลิง ฉันขออยู่กับเธอทานอาหารเย็นได้ไหม นานมากแล้วที่เราไม่ได้พบกัน”

“โอเค” เงี่ยนอีหลิงตอบ

เธอไม่อยากปฏิเสธเขา แม้ว่าเธอจะไม่รู้จักเจียนอีเทิงดีนัก แต่ความฝันและความทรงจําของเธอบอกว่าเขาไม่ใช่คนเลว อย่างน้อยสําหรับเจี้ยนอีหลิงแล้ว เขาไม่ได้มีเจตนาร้ายใดๆ

จากนั้นเจี้ยนอีเทิงก็หันหน้าเล็กน้อยเหลือบมองจํายหวินเชิง ดวงตาของเขาดูพึงพอใจเหลือเกิน

จํายหวินเชิงแค่นเสียงออกมาเบาๆ เมื่อเห็นสิ่งนี้ ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจการกระทําของเจียนอีเหิงแม้แต่น้อย

จากนั้นเจี้ยนอีเทิงก็เสนอเรื่องใหม่ให้เจี้ยนอีหลิง “เฮ้ ทําไมเธอไม่ไปอยู่กับฉันล่ะแทนล่ะ? ฉันอาศัยอยู่ใกล้กับมหาวิทยาลัยเปยจิงมากเลยนะ”

เงี่ยนอีหลิงสั่นศีรษะเมื่อได้ยินเรื่องนี้ “ฉันต้องดูแลเขา”

เดิมทีเจี้ยนอีหลิงก็อาศัยอยู่ใกล้กับมหาวิทยาลัยเปยจิงเช่นเดียวกัน แต่ทว่า ในเมื่อเธอลงนามในข้อตกลงกับท่านผู้เฒ่าจํายและจํายหวินเชิง เธอก็จบลงด้วยการอาศัยอยู่ที่นี่แทนเธอจําเป็นต้องดูแลสุขภาพของจํายหวินเชิง

เจี้ยนอีเพิ่งรู้เรื่องเจียนอีหลิงเป็นแพทย์ดูแลหลักสําหรับจํายหวินเชิง

นั่นคือ “วิธีการที่ไร้ยางอาย” ที่เขากําลังพูดถึงการที่จํายหวินเพิ่งได้ลักพาตัวอีหลิงด้วยกลวิธีที่น่ารังเกียจเหล่านี้

เมื่อข้อเสนอแนะแรกของเขาล้มเหลว เงี่ยนอีเหิงก็เสนออย่างอื่นต่อทันที “แล้วถ้าอย่างนี้ล่ะ?ฉันจะย้ายมาอยู่กับเธอด้วย ด้วยวิธีนี้ ฉันสามารถดูแลเธอได้ เราไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไหร่. ในเมื่อตอนนี้เราทั้งคู่อยู่ที่เปยจิง เราก็ควรใช้เวลาร่วมกันให้มากกว่านี้ ถ้าเราแต่งงานในอนาคตเราก็คงจะมีโอกาสได้ใช้เวลาร่วมกันน้อยลง

บทที่ 504 เงี่ยนอีเพิ่งสร้างปัญหา 2