เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 509

บทที่ 509 เจี่ยนอี้เหิงตามหาฉินหยูฝานที่บาร์

เจี่ยนอี้เหิงออกจากอพาร์ตเมนต์และขับรถไปที่บาร์

ทันทีที่เขาเข้าไปในบาร์ เขาก็ได้รับความสนใจจากผู้คนมากมาย ในสายตาของพวกเขา เขาเป็นเด็กสาวที่ร้อนแรงและเซ็กซี่ที่มีใบหน้าดึงดูดใจ

ที่บาร์ ฉินหยูฝานกําลังดื่มอยู่คนเดียว ทันใดนั้น ผู้หญิงที่ผอมเพรียวและสง่างามก็ปรากฏตัวขึ้นข้างๆเธอ ผู้หญิงคนนั้นเริ่มทักทายเธอ

“สาวสวยคนนี้ เธอช่วยซื้อครั้งให้ฉันหน่อยได้ไหม”

นี่เป็นเสียงของหญิงสาว เสียงของหญิงคนนี้แจ่มชัดและเป็นผู้ใหญ่

“ขอผ่าน” ฉินหยูฝานตอบ เธอหันหน้าหนี้และจดจ่ออยู่กับเครื่องดื่มของตัวเอง

เธอไม่แม้แต่จะเหลียวมองอีกฝ่าย

เธอมาที่บาร์แห่งนี้เกือบทุกคืนในสัปดาห์ที่ผ่านมา เธอนั่งอยู่ที่นั่นคนเดียวขณะที่จิบเครื่องดื่ม ฉินหยูฝานไม่สนใจทุกคนที่เข้าใกล้

อย่างไรก็ตาม คนที่พยายามจะพูดคุยกับเธอมักจะเป็นผู้ชาย นี่เป็นครั้งแรกที่ผู้หญิงคนหนึ่งพยายามคุยกับเธอ

แม้ว่าจะเป็นผู้หญิง แต่ฉินหยูฝานก็ยังเฉยเมย เธอเย็นชาและแยกตัวออกห่างจากทุกคน

โดยทั่วไปแล้วเมื่อมีคนเจอสถานการณ์เช่นนี้ พวกเขาจะเดินจากไป

มีชายหล่อหญิงสวยมากมายในบาร์ ไม่มีประโยชน์ที่จะพูดคุยกับคนที่ไม่สนใจตั้งแต่แรก

อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆเธอนั้นแตกต่างจากคนอื่น หญิงคนนั้นนั่งลงและสั่งเครื่องดื่มให้กับตัวเอง

มือที่เรียวสวยเนียนละเอียดของเธอค่อยๆหมุนแก้ววิสกี้ ขณะที่ก้อนน้ําแข็งชนกับแก้ว ก็เกิดเสียงดังกรุ๊งกริ้ง

“เธอมีอะไรในใจหรือเปล่า? ให้ฉันเดานะ คงจะมีความขัดแย้งที่บ้านใช่ไหม? เธอเข้าไม่ได้กับคนที่เธอรักละสิ?”

ฉินหยูฝานหันไปมองเจี่ยนอี้เหิงให้ชัดๆ

“รู้จักฉันงั้นเหรอ?” ฉินหยูฝานถาม

“ใครจะไม่รู้จักคุณหนูของตระกูลฉิน”

” ว่าแล้ว”

ฉินหยูฝานตอบก่อนหันกลับไปดื่ม

“ว่าแต่มิสฉินมีอะไรกวนใจเธอเหรอ? ทําไมเธอไม่บอกฉันล่ะ ฉันเป็นคนแปลกหน้าที่สามารถฟังความในใจของเธอได้ บางทีฉันอาจสามารถให้คําแนะนําแก่เธอได้ด้วยนะ”

“ไม่จําเป็น ฉันไม่มีอะไรจะพูดกับเธอ” ฉินหยูฝานตอบด้วยสีหน้าเฉยเมย

“อืม ถ้าอย่างนั้นทําไมเธอไม่ให้ฉันทํานายเธอดูล่ะ? ถ้ามิสฉันคิดว่าฉันถูกเธอก็จ่ายค่าเครื่องดื่มพวกนี้ให้ ถ้าเธอคิดว่าฉันไม่ถูก ฉันจะจ่ายค่าเครื่องดื่มพวกนี้ให้แทน”

คําพูดเหล่านี้ทําให้เกิดความอยากรู้ขึ้นในฉินหยูผ่าน

“บอกฉันมาสิ” ฉินหยูฝานกล่าว เดิมทีเธอดื่มคนเดียว เธอก็ไม่มีอะไรทําอยู่แล้ว ดังนั้น เธอจึงอยากรู้ว่าผู้หญิงคนนี้ต้องการทําอะไร

“แสดงฝามือของเธอให้ฉันดูสิ” เจี่ยนอี้เหิงกล่าว

ฉินหยูฝานแบฝ่ามือขวาไว้ตรงหน้าเจี่ยนอี้เหิง

“มิสฉิน ครึ่งแรกของชีวิตเธอราบรื่นมาก แต่ว่า ครึ่งหลังของชีวิตเธอจะค่อนข้างขรุขระ จะมีความขัดแย้งมากมายทั้งที่บ้าน และในชีวิตรักของเธอเช่นกัน”

“อืม ในเมื่อเธอรู้ว่าฉันเป็นใคร ไม่ใช่ว่าเธอก็ควรรู้เรื่องเหล่านี้ด้วยอยู่แล้วเหรอ?”

ผู้หญิงคนนี้พยายามหลอกเธอด้วยคําพูดพวกนั้นเหรอ?

ทุกคนที่รู้เรื่องฉินกรุ๊ปต่างก็รู้ว่าตระกูลฉินเพิ่งพาเด็กนอกสมรสกลับมา สิ่งนี้ทําให้เกิดความขัดแย้งมากมายในตระกูลฉิน

“มิสฉิน ได้โปรดอย่ารีบร้อน” เจี่ยนอี้เหิงกล่าว จากนั้นเขาพูดต่อ “ตามฝ่ามือขวาของเธอ คนที่เธอห่วงใยจะตายไปทีละคน เธอจะไม่สามารถได้รับสิ่งที่เธอต้องการในชีวิต นอกจากนี้ อีกไม่นานเธอจะถูกคุมขังภายในบ้านเช่นเดียวกัน จริงแล้ว เธอจะมีแต่คนที่เธอไม่เชื่อถือห้อมล้อม ในที่สุด เมื่ออายุยี่สิบเจ็ดปีเธอจะกรีดข้อมือในห้องน้ํา”

“เธอกําลังพยายามทําให้ฉันกลัวงั้นเหรอ? เธอไปสร้างเรื่องที่ดีกว่านี้ก่อนดีไหม”

ปฏิกิริยาแรกของฉันหยุฝานก็คือการปฏิเสธคําทํานายดังกล่าว

อย่างไรก็ตาม มีบางอย่างปั่นป่วนอยู่ในใจเธอ

“มิสฉิน เธอไม่รู้สึกถึงความหายนะและโชคร้ายที่ค่อยๆเข้าใกล้เธอจริงๆเหรอ?”

“เฮอะ หายนะและโชคร้ายอะไรกัน? ฉันจะไม่มีวันทําให้ตัวเองตกอยู่ในสถานการณ์แบบนั้น”

ในตอนกลางคืน เจี่ยนอี้หลิงฝันอีกครั้ง

คราวนี้เธอฝันถึงหลุมศพ

มันเป็นหลุมฝังศพของเธอ

จํายหวินเชิ่งไม่รักษาสัญญา เขาไม่ได้โปรยขี้เถ้าเธอลงทะเล แต่เขาหาสถานที่ซึ่งมีฮวงจุ้ยดี และฝังศพเธอที่นั่น

มีป้ายหลุมศพและคําจารึกอยู่บนนั้น สุดท้ายก็มีรูปเธอบนศิลาหน้าหลุมศพ

ในความฝัน เจี่ยนอี้หลิงกําลังมองดูทุกสิ่งรอบตัว ราวกับว่าเธอถูกแขวนไว้อยู่กลางอากาศ

มีคนมาไหว้เธอ

บุคคลนั้นแต่งกายด้วยชุดดํา เขาถือช่อดอกเบญจมาศสีขาวไว้ในมือ

หลังจากที่เขาถอดแว่นกันแดดออก เจี่ยนอี้หลิงก็เห็นเจี่ยนอี้หลิงอยู่ตรงหน้า เจียนอี้เพิ่งมีสีหน้าเคร่งขรึม

ทันทีที่เขาเห็นป้ายหลุมศพ เจี่ยนอี้เหิงก็ยืนนิ่งข็งอยู่กับที่ไม่ได้สติเป็นเวลานาน

แม้ว่าเขาจะได้ข่าวการตายมาก่อนที่เขาจะมาที่นี่ แต่เมื่อเขาได้มาเห็นหลุมฝังศพจริงๆ ความรู้สึกก็แตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง

นิ้วของเจียนอี้เพิ่งแตะเบาๆที่หลุมฝังศพ เขาค่อยๆลูบไปบนรูปบนหลุมศพ

หลังจากผ่านไปนาน เขาก็วางดอกไม้ลง พึมพํากับตัวเอง

“ขอโทษด้วย อี้หลิง ฉันล้มเหลวในการปกป้องเธอ เธอต้องจากโลกนี้ไปเพียงลําพัง ฉันจะจําไว้ว่าฉันเป็นหนี้เธอในชาติหน้า หากมีชาติหน้า โปรดอย่าลืมมารับหนี้นี้จากฉันด้วย”

“เจี้ยนหยุ่นน่าวคลั่งหลังจากเหอเยี่ยนแสดงวิดีโอให้เขาดู เขาหมดสภาพไปอย่างสมบูรณ์ แม่เธอก็ยับยั้งตัวเองไม่ได้เช่นเดียวกันหลังจากดูวิดีโอ เธอล้มป่วย”

“เจี้ยนหยู่โปก็ถูกจับด้วย เขาแทงเหอเยี่ยนด้วยมีด อาา เขาเป็นคนฉลาดและมีไหวพริบเช่น แต่ถึงกระนั้น เขาก็ยังทําสิ่งที่โง่เขลา เมื่อฉันไปเยี่ยมเขาในคุก ฉันถามเขาว่าทําไมเขาถึงเลือกวิธีแก้ปัญหาที่โง่เขลาเช่นนี้ เธอรู้ไหมว่าเขาพูดอะไรกับฉัน เขาบอกว่ามันไม่สําคัญแล้วตอนนี้ ไม่มีอะไรสําคัญเหลืออีกต่อไปแล้ว”

“เหอเยี่ยนยังไม่ตาย มีดไม่ได้กระทบกระเทือนกับชีวิตของเธอแต่อย่างใด โรงพยาบาลช่วยชีวิตเธอไว้ได้ อย่างไรก็ตาม เธอได้ยุติการแต่งงานกับลุงรอง และเธอยังได้รับทรัพย์สินของครอบครัวครึ่งหนึ่ง”

“และฉันเดาว่า มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เกิดขึ้นในช่วงเวลานี้ สิ่งที่เกิดขึ้นเหล่านี้ทําลายตระกูลเจี้ยนไปอย่างสิ้นเชิง

ทุกคนที่เป็นคนภายนอกตระกูลเชื่อว่าสาเหตุของการล่มสลายของตระกูลเจี้ยนนั้นเป็นเพราะพวกเขามัวแต่เอาใจและประคบประหงมเจี่ยนอี้หลิงมาโดยตลอด