เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 557

บทที่ 557เจี่ยนหยู่โปมอบส่วนแบ่งของตนเอง

เจี่ยนอีหลิงมองไปที่ทนายความที่อยู่ตรงหน้า สัมผัสได้ถึงลางสังหรณ์ที่ไม่ค่อยดี

“คุณหนูอีหลิง ผมเป็นทนายความของมิสเตอร์เจียนหยู่โป๋ เขาประสงค์จะโอนหุ้นบางส่วนภายใต้ชื่อเขาเป็นชื่อของคุณหนู

สามปีที่แล้วเจี่ยนหยู่โป๋ได้เอาหุ้นของปู่เจี่ยนไป ในเวลาเดียวกันเขาก็กลายเป็นประธานของธุรกิจตระกูลเจียนด้วย

ยังไงก็ตาม เขาก็ได้มอบสิทธิ์การจัดการให้กับเจียนหยุ่นเฉิง

ในช่วงสามปีที่ผ่านมาบริษัทได้รับการจัดการเป็นอย่างดีโดยเจี่ยนหยุ่นเฉิง ตามจริงมูลค่าของบริษัทก็ได้เพิ่มขึ้น

แต่ไม่ว่ายังไง เจียนหยู่โป๋ก็ได้ให้เกียรติคําพูดที่เขาได้กล่าวไว้แต่ต้นเช่นเดียวกัน

เขาได้ตัดสินใจคืนหุ้นคืนให้กับคนอื่นๆจากตระกูลเจียน

“เขาให้มาเท่าไหร่” เจียนอีหลิงถาม

“มิสเตอร์เจียนหยู่โป๋แบ่งหุ้นภายใต้ชื่อเขาออกเป็นแปดส่วนเท่าๆกัน เขามอบให้หลานทั้งแปดคนของตระกูลเจียน”

แปดส่วนเท่าๆกัน

กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ เขาไม่ได้ถือหุ้นใดๆไว้สําหรับตัวเขาเองเลย

เขารับส่วนแบ่งของปูเจี่ยนทั้งหมด แต่สุดท้ายเขาก็ไม่เหลืออะไรไว้ให้ตัวเองเลย

ด้วยเหตุนั้น เขาได้ตัดขาดการเชื่อมต่อเพียงหนึ่งเดียวที่เขามีกับตระกูลเจี่ยน

เขารอมาสามปี สามปีจากนั้น เจี่ยนอีหลิงซึ่งเป็นน้องคนสุดท้องในหมู่พวกเขาก็มีอายุครบสิบแปดปี

และจากนั้น เขาก็มอบทุกอย่างให้กับพวกเขา เขาไม่ปล่อยหุ้นให้กับคนรุ่นก่อน

เจียนหยู่โป๋ไม่ต้องการให้พ่อแม่เขาได้รับเงินใดๆ

“เขาอยู่ที่ไหน?”

เจี่ยนอีหลิงไม่ต้องการเซ็นสัญญาโอนหุ้นที่อยู่ตรงหน้า

“ผมเสียใจมาก คุณหนูอีหลิง ผมไม่สามารถตอบคําถามของคุณหนูได้ ในเมื่อผมเป็นแค่ทนายความของมิสเตอร์เจียนหยู่โป๋ และด้วยเหตุนี้ ผมจึงมีหน้าที่รับผิดชอบเพียงแค่ในการจัดการเรื่องความเป็นเจ้าของหุ้นเหล่านี้เท่านั้น ผมไม่รู้ว่ามิสเตอร์เจี่ยนหยู่โป๋อยู่ที่ไหน”

เจียนอีหลิงมองทนายตรงหน้าเธอครู่หนึ่ง จากนั้นเธอก็พูดว่า “ฉันไม่เซ็นสัญญานี้”

“คุณหนูอีหลิง เจียนหยู่โป๋มอบหุ้นให้คุณหนูฟรีนะ”

ในอาชีพการงานของเขา ทนายความได้เห็นผู้คนแข่งขันกันแย่งชิงหุ้น แต่ยังไงก็ตาม มันค่อนข้างหายากที่จะมีคนไม่ยอมรับหุ้นที่แจกให้ฟรีๆ

“ฉันไม่เซ็น” เจียนอีหลิงพูดซ้ํา ทัศนคติเธอมั่นคงมาก

“คุณหนูอีหลิง” ทนายตกตะลึงอีกครั้ง เขาพยายามโน้มน้าวใจเจียนอีหลิง

“ฉันไม่เซ็น” เจียนอีหลิงตอบอีกครั้ง คําตอบเธอไม่เปลี่ยนแปลง เธอไม่คิดที่จะพูดอะไรกับทนายอีก

ด้วยเหตุนี้ ทนายความจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องพูดว่า “เอ้อ คุณหนูอีหลิง โปรดพิจารณาการตัดสินใจของคุณหนูอีกครั้ง ผมจะมาเยี่ยมคุณหนูวันอื่นก็แล้วกัน”

จากนั้นทนายก็ออกไป

เจียนอีหลิงคิดเรื่องนี้อยู่ครู่หนึ่ง จากนั้น เธอก็ตัดสินใจตามหาเจียนหยู่โป๋

แต่ยังไงก็ตาม การค้นหาที่อยู่ของเจี่ยนหยู่โป๋นั้นไม่ใช่เรื่องง่าย

ในตอนนี้ เจี่ยนอีหลิงสามารถค้นหาที่อยู่ของคนทั่วไปได้อย่างง่ายดาย

แต่ยังไงก็ตาม เจี่ยนหยู่โป๋ไม่ได้จัดว่าเป็นบุคคลทั่วไป

ในหมู่บ้านบนภูเขาเล็กๆที่ไม่มีชื่อ

ในอาคารที่เรียบง่ายและไม่มีเครื่องตกแต่ง

ลานภายในอาคารดูเหมือนจะมีประวัติศาสตร์หลายร้อยปี

มีสะพานเล็กๆข้ามลําธารน้ําไหล นอกจากนี้ยังมีขั้นบันไดหินปูนในเส้นทางใกล้เคียง

เจียนหยู่โป๋แต่งกายด้วยเสื้อผ้าธรรมดา เขานั่งไขว่ห้างบนเฉลียงไม้

โทรศัพท์ข้างมือเขาดูไม่เข้ากันกับสภาพรอบข้างเป็นอย่างมาก

ข้อความล่าสุดทางโทรศัพท์ถูกส่งถึงเขาโดยทนายความ

เจียนอีหลิงปฏิเสธที่จะยอมรับหุ้น

เจี่ยนหยู่โป๋มองข้อความอย่างเงียบๆ

ชายชราคนหนึ่งเดินผ่านมา

“อาา หัวใจของเธอยังไม่สามารถเยือกเย็นลง จิตใจของเธอยังคงอยู่ที่นั่น”