เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 589

บทที่ 589 ปกป้องเธอ

ไม่มีใครจากตระกูลฉันพูดขึ้น

ไม่มีใครรู้ว่าต้องทํายังไง

พวกเขาไม่ต้องการถูกตําหนิสําหรับการตายของฉันหยุฝาน

แม้ว่าพวกเขาจะโทรแจ้งตํารวจ ฉินหยฝานก็ยังสามารถถูกฆ่าได้ พวกเขาไม่รู้ว่าคนร้ายวางแผนจะทําอะไร

ฉันชวนไม่ได้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้

ยังไงก็ตามนี่ไม่ใช่เพราะเขาไม่ต้องการจะพูดอะไร แต่ในสายตาของตระกูลฉินนั้น ฉันชวนถูกมองว่าเป็นผู้ต้องสงสัยรายใหญ่ที่สุด นอกไปจากนี้ เขาไม่รู้วิธีช่วยญาติของเขาด้วย

เมื่อตระกูลฉันทําอะไรไม่ถูก ก็ปรากฏกลุ่มช่างซ่อมบํารุงขึ้นที่ประตู

แต่ว่าไม่มีอะไรต้องซ่อมแซมในตระกูลฉิน

นอกจากนี้ ก็ยังไม่มีใครเรียกพนักงานซ่อมบํารุง

หลังจากที่เจ้าหน้าที่ซ่อมบํารุงเข้าประตูมาแล้ว พวกเขาก็ได้ควบคุมทุกคนในตระกูลฉิน

จากนั้นก็เปิดอุปกรณ์รบกวนสัญญาณการสื่อสาร

ในที่สุด พวกเขาก็สแกนห้องนั่งเล่นของตระกูลฉินเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีการดักฟังหรือกล้องวงจรปิดในห้อง

คนของตระกูลฉันค่อนข้างสับสน เกิดอะไรขึ้น? จากนั้นก็มีคนมาอธิบายสถานการณ์ให้พวกเขาฟัง

“มีคนโทรแจ้งตํารวจว่าพี่ชายเธอหายตัวไป พี่ชายเธอถูกลักพาตัวไปพร้อมกับมิสหยฝาน ดังนั้นโปรดร่วมมือกับเราในเรื่องนี้”

ที่พดคือหัวหน้าทีมหร่วนจากแผนกสืบสวนคดีอาญาพิเศษ

ฉินหงจื้อใช้เวลาสักครู่เพื่อแยกแยะคําพูดของหัวหน้าทีมหร่วน

เขารู้สึกขอบคุณเป็นอย่างมากที่หัวหน้าทีมหร่วนมาช่วยลูกสาว

จากนั้นหัวหน้าทีมหร่วนก็ขอให้ทุกคนในตระกูลฉินอยู่ในห้องนั่งเล่น พวกเขาไม่ได้รับอนุญาตให้ออกไป

“ทําไม? ทําไมคุณไม่ไปหาคนลักพาตัว? ทําไมคุณถึงจํากัดการเคลื่อนไหวของเราแทน?“มีคนจากตระกูลฉันถาม

“เพราะพวกคุณเป็นผู้ต้องสงสัยทั้งหมด เท่าที่ผมรู้ มิสหยฝานได้รับการคุ้มครองโดยบอดี้การ์ดมืออาชีพมาโดยตลอด ดังนั้นการที่จะลักพาตัวเธอ คนลักพาตัวต้องรู้จักเธอดีอย่างมากดังนั้นพวกคุณทุกคนจึงเป็นผู้ต้อง สงสัย หากคุณต้องการพ้นจากการเป็นผู้ต้องสงสัยก็โปรดฟังผมและให้ความร่วมมือกับการสอบสวนของเราอยู่ที่นี่และอย่าออกจากห้องนั่งเล่นยิ่งไปกว่านั้นอย่าพยายามติดต่อกับคนอื่น

คําพูดของหัวหน้าทีมหร่วนทําให้ทุกคนในตระกูลฉินสงบลง

ไม่มีใครอยากเป็นผู้ต้องสงสัย

ประตูห้องที่กักขังเงี่ยนอี้เฉินและฉินหยฝานถูกเปิดออก

ในขณะนี้ เจียนอี้เฉินได้ใส่รองเท้าและแผ่นรองหน้าอกกลับเข้าที่แล้ว

คนที่เข้ามาในห้องดูได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี พวกเขาดูไม่เหมือนว่าเป็นบุคคลธรรมดา

มีบางคนเดินไปข้างหน้าเพื่อจับฉินหยฝาน

แต่ทว่า เจียนอี้เฉินก้าวไปขวางหน้าไว้อย่างเด็ดขาด

ใจของฉันหยุฝานรู้สึกซาบซึ้งเมื่อเห็นเจี้ยนอี้เฉินปกป้องเธอ

ไม่ว่าอย่างไร เธอรู้ว่าตัวเธอเองต้องมีชีวิตอยู่เพื่อบรรลุสิ่งที่เขี่ยนอี้เฉินต้องการ นั่นเป็นเหตุผลที่เขาปกป้องเธอ

เธอมีความสําคัญสําหรับเขา เขาต้องการให้เธอจัดการกับฉันชวน

“เธอกําลังหาที่ตาย”

หลังจากพยายามปัดเงี่ยนอี้เฉินออกไป ชายคนหนึ่งก็หมดความอดทน เขาเตะเจียนอี้เฉินเข้าที่ท้อง

แต่ทว่าเจียนอี้เฉินก็ไม่สะดุ้งด้วยความเจ็บปวด ในทางกลับกันเขาถามว่า”นายมีน้ํายาแค่นี้เหรอ?”

เมื่อชายคนนั้นได้ยินดังนั้น เขาก็หันไปหาเจียนอี้เฉิน เขายกเลิกเป้าหมายเดิมอย่างสิ้นเชิงจากนั้นเขาก็ต่อยหน้าของเงี่ยนอี้เฉิน

นี่ทําให้เลือดไหลออกจากมุมปากของเจียนอี้เฉิน

“นั่นไม่เจ็บเลยอันที่จริงหมัดของนายไม่แม้แต่จะจก นายแย่กว่าพี่ชายฉันมาก”เจี๋ยน เฉินหัวเราะ

แน่นอนว่าชายคนนั้นไม่ได้ตั้งใจจะให้เงี่ยนอี้เฉินยิ้มนาน เขาหยิบมีดออกมา

“ดูซิว่าเธอจะทําท่าแข็งแกร่งไปอีกนานแค่ไหน

การเคลื่อนไหวของชายผู้นั้นทําให้ฉันหยุฝานตกใจ

“ปล่อยให้พวกเขาพาฉันไป พวกเขาไม่ได้คิดที่จะทําอะไรกับฉัน”

เฉินหยฝานไม่ต้องการให้เกิดอะไรขึ้นกับเจียนอี้เฉิน

“อยู่นิ่งๆ “เจี้ยนอี้เฉินตอบด้วยน้ําเสียงที่หนักแน่น เขาใช้น้ําเสียงสั่งการในขณะที่พูดแบบนี้

รอยยิ้มยังคงอยู่บนริมฝีปากของเขา มันเป็นรอยยิ้มที่เหมือนคนบ้า

เขาบ้าเหรอ? ทําไมเขาถึงยังยิ้มอยู่ล่ะ