เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 597

บทที่ 597 พันธมิตรของบริษัทอุปกรณ์ทางการแพทย์ชื่อหมิง

“โอพระเจ้า ช่างน่าประหลาดใจจริง” ไรอันแสดงความเห็น ราวกับว่ากําลังประเมินชีวิตตนเองใหม่อีกครั้ง

จากนั้นไรอันก็เพ่งพิศไปที่เจี่ยนอีหลิงอีกครั้ง

เธอไม่สูงและดูเหมือนโลล์

ดูเหมือนกับว่าเธอนั้นไร้พิษภัย

ใบหน้าเธอก็เล็กเช่นเดียวกัน ใบหน้าเธอเล็กกว่าคนเอเชียทั่วไปมาก

“เธอทําเรื่องพวกนี้ได้ยังไงกัน” ไรอันถามเจี่ยนอีหลิง ดวงตาเขาเต็มไปด้วยความอยากรู้

ก่อนหน้านี้เขาอยู่ก็เพียงเพราะว่าโม่ชื่ออริ้นอยากอยู่ดูต่อ

แต่ว่าตอนนี้ เขาต้องการรู้มากขึ้นเรื่องเจี่ยนหลิง

โม่ชื่ออวุ่นก่หมัดแน่น เล็บจิกเข้าไปในฝ่ามือ

เจี่ยนอีหลิงเป็นหุ้นส่วนของบริษัทอุปกรณ์ทางการแพทย์ชื่อหมิงงั้นเหรอ?

เธอกลายเป็นหุ้นส่วนตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

เธอเป็นแค่นักศึกษาแพทย์เท่านั้น เธอจะเข้าไปพัวพันกับบริษัทผู้ผลิตสิ้นค้าทางการแพทย์ที่มีชื่อเสียงโด่งดังแบบนี้ได้ยังไงกัน?

เป็นเพราะตระกูลเธออีกแล้วเหรอ? ดูเหมือนว่าการได้เกิดในตระกูลที่จะทําให้สามารถไปอยู่ครึ่งทางของความสําเร็จได้

เธอมีทรัพยากรที่คนอื่นไม่สามารถมีได้ตลอดชั่วชีวิต

ทุกคนต่างเป็นมนุษย์ แต่บางคนก็เกิดมาพร้อมกับช้อนเงินช้อนทองในปาก บางคนก็เกิดมาที่เส้นชัย ในขณะที่บางคนเกิดมาโดยไม่มีอะไรเลย

หลงเยว่เทียนหันไปพูดกับพนักงานต้อนรับ “เธอไม่ได้ยืนยันเรื่องราวให้ดี เธอไม่ปฏิบัติตามหน้าที่ ไปรับการลงโทษที่แผนกทรัพยากรบุคคล

เมื่อได้ยินคําพูดของหลงเยว่เทียน ใบหน้าของพนักงานต้อนรับก็ซีดด้วยความตระหนก

สิ่งที่เธอกลัวที่สุด สุดท้ายก็ยังคงเกิดขึ้น

ในตอนนี้เธอรู้สึกเสียใจกับการกระทําของตนเอง เธอควรปฏิบัติต่อเรื่องราวทั้งหมดอย่างรอบคอบมากขึ้น

โม่ชื่ออนเอามือโอบแขนของไรอัน เธอพยายามดึงเขาไป

“ไปกันเถอะ”

“อา… โอเค”

ไรอันชะงักไปชั่วครู่ก่อนจะรีบบอกลาหลงเยว่เทียน จากนั้นเขาก็ไปกับโม่ซื้ออริ้น

ไรอันรู้สึกว่าโม่ชื่ออนทําตัวแปลกๆในวันนี้

แต่ถึงกระนั้น เธอก็เป็นคนที่เขาไว้ใจ ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะไม่ไต่ถาม

เนื่องจากไม่มีใครอยู่ที่นั้นเพื่อรบกวนพวกเธออีกต่อไป หลงเยว่เทียนจึงหันไปพูดกับเจี่ยนอีหลิง เธอเปลี่ยนจากการเป็นซีอีโอที่มีอํานาจมากมาย มาเป็นพี่สาวที่น่ารัก

“อาา ที่รัก ขอโทษที่ทําให้ต้องรอ ทําให้เสียเวลาอันมีค่า”

“ไม่เป็นไร” เจี่ยนอีหลิงตอบ เธอไม่อารมณ์เสียในเรื่องนี้

“ไปชั้นบนกันเถอะ อย่าไปสนใจคนพวกนี้เลย”

จากนั้น หลงเยว่เทียนก็ขึ้นไปชั้นบนกับเจี่ยนอีหลิง

เจี่ยนอีหลิงและหลงเยว่เทียนคุยกันประมาณหนึ่งชั่วโมง

“ว่าแต่ ฉันได้ยินมาว่าเธอเพิ่งสอบถามเรื่องเกี่ยวกับการปลูกถ่ายหัวใจไม่นานมานี้” หลงเยว่เทียนแสดงความเห็น เธอค่อนข้างรอบรู้

เธอได้รับข่าวที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ สถาบันวิจัยทางการแพทย์ยุ่ยหลิ้งได้เปลี่ยนความสนใจส่วนหนึ่งไปที่การวิจัยโรคหัวใจและหลอดเลือด

เจี่ยนอีหลิงพยักหน้า

“เธอคิดที่จะให้ใครซักคนปลูกถ่ายหัวใจงั้นเหรอ”

เมื่อได้ยินดังนั้น เจี่ยนอีหลิงก็ส่ายหน้า

สิ่งนี้ทําให้หลงเยว่เทียนค่อนข้างสับสน

“ถ้าเธอไม่คิดที่จะปลูกถ่ายหัวใจให้ใครซักคน เธอจะถามเรื่องนี้ทําไม”

“ประสบการณ์การผ่าตัดและงานวิจัย” เจี่ยนอีหลิงตอบ

เธอยังไม่ได้คิดที่จะผ่าตัดจ่ายหวินเชิง ในทางกลับกันเธอต้องการงานวิจัยเกี่ยวกับศัลยกรรมที่เกี่ยวข้อง

แม้ว่าหัวใจของของจ่ายหวินเชิงจะไม่ดีที่สุด แต่ถ้าไม่มีอะไรเลวร้ายเกิดขึ้น มีความเป็นไปได้ที่เขาจะมีชีวิตอยู่ได้ด้วยหัวใจที่ไม่แข็งแรงนั้น

หากต้องเข้ารับการปลูกถ่ายหัวใจ อาจมีปัญหามากมายที่เกี่ยวข้องกับการผ่าตัด นอกจากนี้ มีความเป็นไปได้สูงที่เขาจะมีชีวิตอยู่ได้อีกเพียงห้าถึงสิบปีหลังจากการปลูกถ่ายหัวใจ

ซึ่งหมายความว่าจํายหวินเชิงอาจมีช่วงชีวิตที่สั้นลงหากเขาเข้ารับการปลูกถ่ายหัวใจ

ดังนั้นใช่ชิงเยวจึงใช้โอกาสนี้บอกย่าเจี่ยนและปู่เจี่ยน

ตระกูลเจี่ยนจะได้กังวลเรื่องนี้แทน

เมื่อย่าเจี่ยนได้ยินคําพูดของของไปชิงเยว่ สีหน้าเธอกลับไม่เป็นไปตามที่ไช่ชิงเยว่คาดไว้

“อืม เรื่องนี้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่จริงๆ” ย่าเจี่ยนถอนหายใจ

เธอจําได้ว่าท่านผู้เฒ่าจ่ายมาเยี่ยมเธอด้วยตัวเองเมื่อไม่นานมานี้

เรื่องนี้รู้สึกเหมือนฝัน

แต่ยังไงก็ตาม มันเกิดขึ้นมาจริงๆ

ด้วยเหตุนั้น อย่างน้อยท่านผู้เฒ่าจ่ายต้องดูแลเจี่ยนอีหลิงอย่างจริงจัง เขาต้องการให้เธอเป็นหลานสะใภ้ในอนาคต

สําหรับจ่ายหวินเชิงนั้น ย่าเจี่ยนคิดว่าเขาจริงจังกับเจี่ยนอีหลิง ไม่จําเป็นที่เขาจะมาเล่นกับหลานสาวเธอ

พวกเขาเคยติดต่อพูดคุยกับจ่ายหวินเชิงมาก่อน

แม้ว่าพวกเขาจะไม่เข้าใจในตัวอีกฝ่ายอย่างถ่องแท้ แต่พวกเขาก็ยังรู้ว่าอีกฝ่ายนั้นเป็นคนแบบไหน

จ่ายหวินเชิงไม่ได้สนใจกับสิ่งที่ผิวเผินและจอมปลอม

ถ้าเขาไม่สนใจใคร เขาจะไม่ทําตัวเหมือนว่าสนใจ

“ย่าเจี่ยน ย่าควรพยายามเกลี้ยกล่อมเธอ พวกเราพยายามแล้ว… แต่เธอไม่ฟังเราเลย” ไปชิงเยว่พูดเบาๆ

“อาา ปล่อยให้เธอเป็นอย่างงั้นก็แล้วกัน อย่ากังวลมากเกินไป ที่รักของฉันไม่ได้โง่”

เป็นเรื่องที่ดีที่เป็นเฉิงและไช่ชิงเยว่เป็นห่วงหลานสาวของพวกเขา แต่ถึงยังไง พวกเขาก็ไม่ควรเข้าไปยุ่งกับเรื่องนี้

ตามความเป็นจริง ย่าเจี่ยนก็ไม่ต้องการให้เจี่ยนอีหลิงอยู่กับจํายหวินเซิ่ง จยหวินเชิงไม่เพียบพร้อมไปตามที่เธอการ

แต่ถึงยังไง เธอจะไม่พูดถึงเรื่องนี้กับหลานสาวที่รัก

จะมีประโยชน์อะไรหากจ่ายหวินเชิงอยู่ในใจของหลิง ค่าพูดจะยิ่งทําร้ายหลานสาวล้ําค่าของเธอเท่านั้นเอง

ใจของหลานสาวสุดที่รักนั้นก็เหงาพอแล้ว ถ้ไม่สนับสนุนเธอ แล้วใครจะสนับสนุน?

“ย่าเจี่ยน… ย่าไม่คิดที่จะแนะนําให้เธอเลิกเกี่ยวก้อยกับนายท่านเชิงเหรอ?” ไช่ทิ้งเยว่ถาม เธอประหลาดใจที่ได้ยินคําพูดของยาเจี่ยนแบบนั้น

“ไม่ พวกเขาสามารถจัดการเรื่องความสัมพันธ์ของตนเองได้ อย่างมากที่สุด ฉันก็ทําได้แค่แนะนําคู่ครองที่ดี สักสองสามคนให้รู้จักกับอีหลิง เพื่อที่เธอจะได้มีทางเลือกอีกสองสามทาง” ขณะที่ย่าเจี่ยนพูดอย่างนี้ คนแรกที่เธอนึกถึงก็คือหยูซี