เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 639

บทที่ 639 เวินเฉิงตกใจ

เนื่องจากเวินเฉิงและไช่ชิงเยว่ก็อยู่ในห้องนั่งเล่นด้วย ท่านผู้เฒ่าจํายจึงไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้โดยละเอียด

ในทางกลับกัน เขาตัดสินใจเชิญปู่เจี่ยนไปพบกันที่โรงน้ําชาในวันอื่น

หลังจากท่านผู้เฒ่าจํายออกไป เงินเฉิงพยายามเกลี้ยกล่อมปู่เจี่ยนและย่าเจี่ยน “ลุงเจี่ยน ป้าเจี่ยน โปรดคิดให้รอบคอบเกี่ยวกับเรื่องนี้ อีหลิงยังเด็กมาก นี่ไม่ใช่เวลาที่ดีสําหรับเธอที่จะมีความสัมพันธ์หรือการหมั้นหมาย นอกจากนี้ เท่าที่ผมรู้นะ อีหลิงมีความสัมพันธ์กับผู้ชายคนอื่นเป็นอย่างดี เราควรพิจารณาเรื่องนี้ใหม่ดีไหม?”

บุคคลที่เวินเฉิงกล่าวถึงคือจ่ายหวินเชิง

ในความเห็นของเวินเฉิง จํายหวินเจ๋งไม่เหมาะกับหลานสาวเขา คนนั้นอันตรายเกินไป แต่ว่าคนนี้ยิ่งดูไม่เหมาะสมและไม่น่าเชื่อถือกว่า ปู่ของคนๆนี้ถึงต้องพยายามอย่างหนักเหลือเกินเพื่อที่จะได้รับความชอบพอจากตระกูลเจี่ยน

เงินเฉิงและไปชิงเยว่คิดในเรื่องที่คล้ายกันอยู่บ้าง พวกเขาไม่ได้เชื่อมโยงท่านผู้เฒ่าคนเมื่อกี้นี้กับท่านผู้เฒ่าจํายในใจ ท่านผู้เฒ่าจํายนั้นเป็นที่รู้กันว่าน่ากลัวมาก

ย่าเจี่ยนส่ายหน้าและถอนหายใจ “อาา… ในเมื่ออีหลิงตัดสินใจแล้ว เราก็ต้องเคารพการตัดสินใจของเธอ”

“ผมต้องคุยกับอีหลิง” เวินเฉิงตอบ เขาปฏิเสธที่จะเห็นด้วยกับเรื่องนี้

หลานสาวเขาสามารถแต่งงานกับคนที่ดีที่สุดเท่านั้น เธอจะแต่งงานกับผู้ชายทั่วไปได้ยังไง?

ไปชิงเยว่พยายามเกลี้ยกล่อมสามี “อีหลิงเป็นคนมีความคิดริเริ่ม ในเมื่อเธอได้ตัดสินใจไปแล้ว คุณก็ควรปล่อยให้เธอเป็นไปตามนั้น ในฐานะป้าและลุง เราไม่ควรเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการตัดสินใจของเธอในเรื่องดังกล่าว”

ไปชิงเยว่ค่อนข้างขบขัน

เธอแปลกใจที่เจี่ยนอีหลิงยอมละเว้นนายท่านเชิงแล้ว

แต่ไม่ว่ายังไงเธอก็รู้ว่าไม่น่าจะเป็นไปได้มากนักที่นายท่านเชิงจะหมั้นกับเจี่ยนอีหลิง สถานะทางสังคมของพวกเขามีความแตกต่างกันมาก

แต่ถึงกระนั้น ไปชิงเยว่ก็ยังคงแปลกใจที่เจี่ยนอีหลิงยอมปล่อยนายท่านเพิ่งเร็วถึงเพียงนั้น

เงินเฉิงไม่สนใจคําพูดของภรรยา เขายังคงตั้งใจที่จะพูดคุยกับเจี่ยนอีหลิง

เวินเฉิงและเจี่ยนอีหลิงตกลงพบกันที่ร้านของหวาน

เงินเฉิงไม่ได้พูดอ้อมค้อม ในทางตรงกันข้าม เขาถามเจี่ยนอหลิงตรงๆ

“อีหลิง เรื่องที่ผู้เฒ่าเมื่อวานมาติดต่อเป็นยังไงบ้าง? ตกลงหลานคบกันจริงเหรอ? เธอไม่ควรรีบร้อนแต่งงานเกินไปนะ”

“ฉันไม่ได้รีบ” เจี่ยนอีหลิงตอบ

“อีหลิง ลุงไม่ได้ต่อต้านการออกเดทของเธอนะ แต่ว่า ลุงหวังว่าเธอจะสามารถทบทวนการตัดสินใจอีกครั้ง โลกนั้นกว้างใหญ่ คนดีมีเยอะ เธอสมควรได้รับสิ่งที่ดีที่สุด” เวินเฉิงกล่าวอย่างอ่อนโยน ในขณะที่พูด เขาก็มีสีหน้ากังวล

“ไม่ต้องกังวล ฉันได้คิดจนปรุโปร่งแล้ว”

เจี่ยนอีหลิงพยายามสร้างความมั่นใจให้กับเวินเฉิง

เธอรู้ว่าเวินเฉิงห่วงใยเธอ

“อืม เธอยังควรมองไปรอบๆให้มากกว่านี้ ผู้ชายดีๆมีอยู่มากมายในโลกนี้เธอยังมีโอกาสเจอคนดีๆอีกมาก ลุงก็พอจะแนะนําได้บ้างเช่นเดียวกัน” เวินเฉิงกล่าว

เจี่ยนอีหลิงส่ายหน้า จากนั้นเธอก็พูดด้วยสีหน้าหนักแน่นว่า “ไม่จําเป็น เขาเป็นคนดี”

“อาา…” เวินเฉิงถอนหายใจ “เอางี้ไหม? ให้ลงไปเจอคนนั้นไหม”

เงินเฉิงไม่มีความประทับใจที่ดีต่อท่านผู้เฒ่า

ชายชราคนนั้นดูเหมือนจะสิ้นหวังเหลือเกิน

“ลุงเคยเจอเขามาก่อน

“หือ ลุงพบเขาเมื่อไหร่กัน” เวินเฉิงตอบด้วยความสับสน

“ลงไปที่สํานักงานเขาเมื่อครั้งล่าสุด”

สํานักงานเขางั้นเหรอ?

ทันใดนั้น ภาพหนึ่งก็แวบเข้ามาในสมองของเวินเฉิง

จากนั้นเขาก็ตกตะลึง

“เดี๋ยวก่อน… นั่น นั่นไม่ใช่…นั่นไม่ใช่นายท่านเชิงใช่ไหม”

เจี่ยนอีหลิงพยักหน้า

“ไม่มีทาง ถ้าเป็นนายท่านเชิง… ถ้าอย่างนั้น… งั้นปู่ของเขา…”

ไม่ใช่ว่าปู่ของนายท่านเชิงก็คือท่านผู้เฒ่าจ่ายเหรอ

ท่านผู้เฒ่าที่ยิ้มแย้มและเป็นมิตรนั้นเป็นท่านผู้เฒ่าจํายเหรอ

เวินเฉิงกลืนน้ําลายก่อนจะถามว่า “แล้ว… ท่านผู้เฒ่า… ที่มาบ้านเมื่อวาน… เขาคือท่านผู้เฒ่าจํายเหรอ?”