เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 653

บทที่ 653 สายเรียกเข้าของหยู่หมิน

เช้าวันรุ่งขึ้น เจี่ยนอีหลิงได้รับโทรศัพท์จากเจี่ยนหยู่หมิน น้ําเสียงของเจี่ยนหยู่หมิน

ค่อนข้างกระวนกระวาย

“อีหลิง เธอหมั้นกับจํายหวินเจ๋งจริงๆเหรอ?!!!”

“อือ” เจี่ยนอีหลิงตอบ ในทางตรงกันข้ามน้ําเสียงของเจี่ยนอีหลิงนั้นเยือกเย็นเกินไป

“ไอ้บ้านั่นทําอะไรเธอ? เขาขู่เธอเหรอ? เขาล่อลวงเธอเหรอ?”

“ไม่” จํายหวินเซึ่งไม่ได้ขู่เธอแน่นอน เขาไม่ได้ล่อลวงเช่นเดียวกัน

“อีหลิง ไม่ต้องกลัว! บอกความจริงมา” เจี่ยนหยู่หมินกล่าวราวกับว่าพร้อมที่จะต่อสู้กับจํายหวินเชิง

เจี่ยนหยู่หมินกังวลอย่างมากว่าจํายหวินเชิ่งจะใช้วิธีการที่ไม่ซื่อสัตย์เพื่อบังคับให้เจี่ยนอีหลิงหมั้นกับเขา

“นั่นคือความจริง ไม่ต้องกังวล” เจียนอีหลิงตอบ พยายามสร้างความมั่นใจให้กับเจียนหยู่หมิน

ยังไงก็ตาม เป็นไปไม่ได้ที่เชี่ยนหยู่หมินจะไม่กังวล

“แล้ว…เธอชอบเขาไหม” เจียนหยู่หมินถามด้วยความลังเล

“ฉันไม่รู้” เจียนอีหลิงตอบ เธอไม่รู้คําตอบสําหรับคําถามนี้

การชอบใครสักคนรู้สึกยังไง? สําหรับเจียนอีหลิงแล้วคําถามนี้ซับซ้อนยิ่งกว่าคําถามทางการแพทย์ใดๆ

เธอไม่เข้าใจคําถาม ดังนั้นเธอจึงไม่คิดมากไปกว่านี้

ไม่รู้…คําตอบนี้ทําให้เจี่ยนหยู่หมินปวดหัว

“อีหลิง เธออยากจะคิดเรื่องนี้อีกสักหน่อยไหม?”

“ไม่จําเป็น ฉันสัญญากับเขาแล้ว ฉันจะไม่ถอนคําพูด”

เมื่อได้ยินดังนั้น อารมณ์ของเจี่ยนหยู่หมินก็หดหู เขายังไม่ได้ใช้เวลากับน้องสาวมากพอ เธอยังถูกหมาป่าเอาไปไม่ได้

“อีหลิงเราไม่ได้ถอนคําพูด เราแค่รออีกสักหน่อย น้องแค่เลื่อนการหมั้นเป็นเวลาหนึ่งปีหรือสองปี”

จากนั้น เธอก็จะสามารถเลื่อนการแต่งงานออกไปอีกห้าถึงสิบปี

เจี่ยนหยู่หมินไม่ได้ต่อต้านความสัมพันธ์ของเจียนอีหลิงกับจํายหวินเชิง แต่ว่าเขาไม่อยากให้เธอไปจากครอบครัวเร็วเกินไป

“ไม่เป็นไร มันก็เหมือนกัน ไม่ช้าก็เร็ว” เจี่ยนอีหลิงตอบ

“ไม่เหมือนกัน จะดีกว่าถ้าเป็นภายหลัง ถ้าช้อีกสักหน่อย ฉันก็จะไม่เสียใจเท่า…” เจี่ยนหยู่หมินกล่าวขณะที่เขากําลังหลงทิศ

ในตระกูลของพวกเขามีผู้หญิงเพียงคนเดียว! ที่เหลือล้วนแต่พวกตัวเหม็น! ยิ่งกว่านั้นเจ้าพวกเด็กเหลือขอพวกนั้นไม่ได้ขโมยหญิงกลับเข้ามาในตระกูล แต่ในทางกลับกัน ผู้หญิงคนเดียวในตระกูลกลับถูกขโมยไปจากพวกเขา

ยังไงก็ให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นไม่ได้!!

“ฉันสัญญาแล้ว ฉันจะไม่เปลี่ยนการตัดสินใจ อย่าอารมณ์เสียเลย” เจียนอีหลิงตอบ

“อาา ฉันจะไปจองเที่ยวบินแล้ว อย่าหมั้นก่อนที่ฉันจะไปถึงเป่ยจิง จําไว้ว่าฉันต้องอยู่ที่นั่น!”

“ตกลง”

เจียนอีหลิงคุยกับเจี่ยนหยู่หมินอีกสองสามนาทีก่อนที่เธอจะวางสาย

เมื่อวางสายเจี่ยนหยู่หมินยังคงรู้สึกไม่สบายใจ เขาต้องการหาคนคุยด้วย

ขณะที่เขาเลื่อนดูรายชื่อติดต่อ เขาก็เห็นชื่อของหลัวซิ่วเอิน

ด้วยเหตุผลแปลกๆ เขาจึงตัดสินใจโทรหาเธอ

โทรศัพท์ดังอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะรับสาย

“หยู…หยู่หมิน?” หลัวซิ่วเอินกล่าว น้ําเสียงสั่นสะท้านอย่างเห็นได้ชัด

“น้องสาวของฉันกําลังจะหมั้น ฉันรู้สึกไม่สบายใจจริงๆ เธอช่วยคุยกับฉันหน่อยได้ไหม? ฉันคิดว่าเธออาจจะเข้าใจความรู้สึกของฉันตอนนี้ก็ได้”

หลัวซิ่วเฉินมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเจียนอหลิงอันที่จริง เธอก็เหมือนพี่สาวคนหนึ่งของเจียนอีหลิง

“รอสักครู่!”

คําตอบนี้ไม่สมเหตุผลเลย

จากนั้นเจี่ยนหยู่หมินก็ได้ยินเสียงหอบ ดังออกมาจากในโทรศัพท์

ผ่านไปนานหลัวซิ่วเฉินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้ง “เอาล่ะ โปรดเล่าต่อ”

“เธอ… ไปวิ่งมาเหรอ?”

“ฉันรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย ฉันอยากหนีจากความตื่นเต้น”

เอ่อ…

อืม… อย่างน้อยเธอก็ไม่วางสายทันที นี้เป็นครั้งแรกที่เจี่ยนหยู่หมินโทรหาหลัวจิ๋วเอิน

“เธอรู้ไหมว่าอีหลิงกําลังจะหมั้น?”

“หือ? อีหลิงจะหมั้นแล้วเหรอ???