บทที่ 67: ของขวัญ 2
จากการใช้ระบบจดจำลายนิ้วมือผ่านประตูรั้วเหล็กใหญ่สีดำแล้ว เจี่ยนอีหลิงก็วิ่งไปที่สนามหญ้า
หลังจากที่วิ่งไปถึงประตูของคฤหาสน์ เธอก็วางถุงกระดาษไว้ที่ประตูและรีบกลับไปที่รถทันที
“หลานย่าเอาอะไรไปวางไว้เหรอ” ย่าเจี่ยนสามารถเห็นได้จากในรถว่าเจี่ยนอีหลิงไม่ได้เข้าไปในบ้านด้วยซ้ำ
“ของขวัญวันเกิด”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ย่าเจี่ยนก็ครุ่นคิดชั่วขณะหนึ่ง จากนั้นเธอก็จำได้ว่าวันพรุ่งนี้เป็นวันเกิดของเจี่ยนหยุ่นเฉิง หลานชายของเธอ
มีหลายสิ่งหลายอย่างได้เกิดขึ้นมาก่อนนี้ และเจี่ยนชูฉิงกับเวินน่วนก็อาจจะลืมวันเกิดของหยุ่นเฉิงไปก็ได้
เธอไม่คาดว่าเจี่ยนอีหลิงจะจำได้
“ทำไมเธอถึงอยากให้ของขวัญวันเกิดกับพี่ชายคนโตล่ะ” ย่าเจี่ยนยิ้ม ดวงตาเธออ่อนโยน
ย่าเจี่ยนรู้สึกอบอุ่นและสบายใจ หลานรักของเธอถือโอกาสริเริ่มมอบของขวัญ ซึ่งหมายความว่าในใจเธอนั้นไม่ได้มีความคับข้องใจใดๆ
“เธอพูดว่าจะส่งไป”
ไม่ใช่เจี่ยนอีหลิงคนนี้
แต่เป็นเจี่ยนอีหลิงคนก่อนหน้านั้น
ก่อนที่จะเกิดอุบัติเหตุ ก่อนที่เจี่ยนหยุ่นเฉิงจะกลับมายังประเทศจีน เจี่ยนอีหลิงครั้งหนึ่งได้สร้างโพสต์บนอินเตอร์เน็ตเพื่อขอความคิดเห็นจากชาวเน็ต
[วันเกิดพี่ใหญ่กำลังจะมาถึง ฉันควรจะให้อะไรเขาดี ฉันอยากจะให้เขาเห็นถึงความจริงใจ ปล: พี่ใหญ่ไม่มีอะไรขาดแคลน]
มีคำแนะนำจากชาวเน็ตหลังจากนั้น แต่คำแนะนำส่วนใหญ่ล้วนไม่มีประโยชน์ต่อเจี่ยนอีหลิง
ส่วนใหญ่แล้วเจี่ยนอีหลิงทำไม่ได้
สุดท้ายเธอทำตามคำแนะนำของหนึ่งในชาวเน็ตและถักผ้าพันคอให้พี่ชายของเธอ
แม้ว่าเจี่ยนอีหลิงจะไม่รู้วิธีทำ แต่นั่นก็ไม่ถึงกับยากเกินไปที่จะเรียนรู้สึ่งที่ชาวเน็ตพูดถึง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส
เรื่องนี้ยังอัปเดตต่อไหมคะ😭...