เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 675

เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ บทที่ 675 ไม่มีสิทธิ์มารังแกเขา

“หยุโป๊ ฉันมีเรื่องจะคุย ไปคุยกันที่ระเบียง

เจียนหยู่โป๊มองไปที่ใบหน้ายิ้มแย้มของเจียนอี้เฉินแล้วพยักหน้า

จากนั้นทั้งสองก็มาคุยกันที่ระเบียง ไม่รู้ว่าพวกเขาพูดคุยอะไรกัน จนกระทั่งอาหารถูกเสิร์ฟ และทั้งสองก็กลับมา

ทันทีที่เจียนอี้เฉินกลับมา เขาก็ยิ้มเมื่อเห็นของอร่อยเต็มโต๊ะ

“น้องสาวฉันเก่งที่สุดเลย เธอรู้ว่าฉันชอบปลาลวกด้วย”

แต่ทว่า สิ่งที่ทําให้เจียนอี้เฉินมีความสุขที่สุด ไม่ใช่โต๊ะที่เต็มไปด้วยอาหารฝีมือของน้องสาว

เขาแค่ดีใจที่เจี่ยนหยู่โป๊และเจียนอีหลิงยังมีชีวิตอยู่และอยู่เคียงข้างเขา

เจี้ยนหยู่โปเหลือบมองจานที่วางอยู่ตรงหน้ามีหมูสับมะเขือยาว ไก่พริกไทย และเต้าหูร้อนๆ

ทั้งหมดเป็นอาหารที่เขาชอบ

ดูเหมือนเธอจะจําทุกอย่างได้

ยิ่งไปกว่านั้น เจี่ยนอีหลิงยังจ่าอาหารที่จํายหวินเชิงและลั่วซวินชอบกินได้ เธอดูแลทุกคน

กินเสร็จ เจี่ยนอี้เฉินก็หลอกลั่วซวินให้ล้างจาน

จากนั้น เขาก็หลอกเจียนหยู่โป๊ให้นําเจียนอหลิงไปที่ห้องทํางาน

ดังนั้น นอกจากเขาแล้ว มีเพียงจํายหวินเชิงเท่านั้นที่ถูกทิ้งไว้ในห้อง

จํายหวินเจ๋งมองเจียนอี้เฉินด้วยสีหน้าขบขัน เขารู้แล้วว่าเจียนอี้เฉินต้องการจะทําอะไร

“พรุ่งนี้ก็เป็นงานหมั้นแล้ว จะทําอะไรอีก” จํายหวินเชิงถามด้วยสีหน้าผ่อนคลาย

“หมั้นแล้วยังไงล่ะ หมั่นได้ก็ยกเลิกได้” เจียนอี้เฉินตอบด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์เหมือนจิ้งจอก

“อืม ตอนนี้ทุกคนในเป่ยจิงต่างรู้ดีว่าฉันกําลังจะหมั้นกับลูกสาวของตระกูลเจียน”

“น้องสาวของฉันไม่ต้องกังวลว่าจะไม่มีใครแต่งงานด้วย เธอไม่ต้องห่วงเรื่องผู้ชาย ต่อให้ยกเลิกการหมั้น คุณค่าของเธอจะไม่ลดลง โดยเฉพาะผู้หญิงตระกูลเจียน”

“นายคิดจะมีปัญหากับฉันเหรอ?”

เจียนอี้เฉินหยุดชั่วคราว เขาไม่ได้ตั้งใจจะทําให้จํายหวินเชิงล่าบาก แต่ทว่าเขาจําเป็นต้องทํา

“จํายหวินเชิงนายน่ะอายุสั้นเกินไป นายคงให้ความสุขที่คู่ควรกับน้องสาวของฉันไม่ได้”

ค่าว่า “อายุสั้น” ตีเข้าหัวจํายหวินเชิงเต็มๆ

ใบหน้าเขามืดมนลงทันที

ขณะนั่น เจี๋ยนอีหลิงก็ออกมาจากห้องทํางาน

“อีหลิง…ท่าไมเธอ…”

เจียนอี้เฉินเงยหน้าขึ้นมองเจี่ยนหยู่โป

เขารู้ว่าเจียนหยู่โปไม่สามารถรั้งเจี่ยนอีหลิงไว้ได้

ยิ่งไปกว่านั้นเจียนอหลิงไม่ได้โง่ เธอรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ

และด้วยเหตุนี้ คําว่า “พี่หยุโป๊” ทําให้เธอหลุดออกมาได้อย่างง่ายดาย โดยที่เขาไม่สามารถทําอะไรได้เลย

เจียนอหลิงยืนขวางหน้าจํายหวินเชิงและขมวดคิ้ว “นายไม่มีสิทธิ์รังแกเขา อย่าพูดเรื่องนั้นกับเขาอีก”

“อีหลิง..” เจียนอี้เฉินเริ่มมองเจียนอหลิงด้วยความประหลาดใจ

“ห้ามพูดเรื่องพวกนี้กับเขาอีก” เจี่ยนอีหลิงพูดซ้ํา เธอดูเริ่มโกรธ ปากเล็กๆของเธอเม้มแน่น

“อีหลิง…แม้ว่าค่าพูดนั้นยากจะยอมรับ แต่นั้นก็เป็นความจริง…ฉันแค่ไม่อยากให้เธอเสียใจในอนาคต”

เจียนอีหลิงส่ายหน้า “ฉันไม่สนเรื่องอนาคต”

เธอพูดด้วยสีหน้าจริงจังและแน่วแน่

สีหน้าที่แน่วแน่ของเจียนอีหลิงทําให้เจี่ยนอี้เฉินเข้าใจอะไรบางอย่าง

และสิ่งที่เขากังวลมากที่สุดก็เกิดขึ้น

เธอกําลังปกป้องเขา คําพูดดังกล่าวเผยให้เห็นข้อความที่ส่งถึงเจี่ยนอี้เฉิน ว่าเจียนหลังสนใจจํายหวินเชิง
และด้วยเหตุนี้เจี้ยนอี้เฉินจึงถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ “อ่า…โอเค ฉันเข้าใจแล้ว”

เขาสูงเกือบหนึ่งเมตรเก้าสิบเซนติเมตร นอกจากนี้ เขายังแข็งแรงและล่าสันอีกด้วย
แม้ว่าเขาจะไม่ได้รู้สึกโกรธ แต่รัศมีรอบตัวเขาที่แผ่ออกมาค่อนข้างคุกคามไม่น้อยเลย