เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 71

大姐大 บทที่ 71: ต้องการพาเธอกลับเหรอ ไม่มีทาง

ขณะที่เจี่ยนหยุ่นเฉิงกำลังตะลึงงัน เจี่ยนอีหลิงก็วางเค้กไว้บนมุมโต๊ะข้างๆเจี่ยนหยุ่นเฉิง จากนั้นก็หันไปทำงานของตนเองต่อ

เจี่ยนหยุ่นเฉิงถูกเธอทอดทิ้งไว้ด้านข้าง

เจี่ยนหยุ่นเฉิงอยู่ที่ห้องทำงานของเจี่ยนอีหลิงอีกชั่วขณะ ทานเค้กชิ้นเล็กที่เจี่ยนอีหลิงมอบให้กับเขาและก็ยังช่วยแก้ปัญหาเรขาคณิตให้กับเจี่ยนอีหลิงด้วย

เจี่ยนหยุ่นเฉิงก็พบเห็นเสื้อกันหนาวไหมพรมที่เจี่ยนอีหลิงวางไว้ข้างโต๊ะด้วยเหมือนกัน มันเป็นรูปแบบเดียวกับตัวที่เธอมอบให้กับเขา แต่ว่าสีของด้ายไหมพรมนั้นเป็นสีเทาและมีขนาดของตัวเสื้อเล็กกว่าตัวที่มอบให้กับเขาเล็กน้อย

ดังนั้นเจี่ยนหยุ่นเฉิงจึงมั่นใจว่าเสื้อกันหนาวไหมพรมที่เขาได้รับนั้นถักขึ้นมาจากเจี่ยนอีหลิง

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ มุมปากของเจี่ยนหยุ่นเฉิงก็ยกขึ้นโดยไม่รู้ตัว

แต่ไม่ว่าอย่างไร เจี่ยนหยุ่นเฉิงก็ไม่ได้รอให้เจี่ยนอีหลิงเรียก “พี่ชายใหญ่”

เขาไม่รู้ว่าอีกนานเท่าไหร่ที่จะได้ยินคำว่า “พี่ชายใหญ่” ด้วยเสียงหวานน่ารักอีกครั้ง

###

เจี่ยนหยุ่นเฉิงลงมาจากชั้นบน และเมื่อเขาเห็นปู่ย่าอีกครั้ง เขาก็บอกกับปู่ย่าเจี่ยนว่าเขาจะพาเจี่ยนอีหลิงกลับบ้านในอีกไม่กี่วันนี้

ย่าเจี่ยนโต้กลับเขาไปตรงๆว่า “เธอต้องการอะไร คิดส่งตัวมาก็ส่งมา คิดจะพากลับก็พากลับงั้นเหรอ ไปเลยไป จะไปไหนก็ไป หลานสาวของฉันจะต้องอยู่ที่นี่ พวกเราสองเฒ่าอาจจะทำอย่างอื่นไม่ได้ แต่ดูแลเด็กหญิงตัวเล็กคนหนึ่งยังเกินพอ”

เจี่ยนหยุ่นเฉิงได้แต่หันหน้าไปหาปู่

“ไม่ต้องมองมาที่ฉัน” คราวนี้ชายชรายืนอยู่ข้างเดียวกับย่าเจี่ยน “บ้านเก่าของฉันนั้นเงียบเหงาอ้างว้าง ยากที่หลานสาวจะมาหาฉัน ฉันไม่เต็มใจที่จะส่งเธอกลับไป”