เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 749

บทที่ 749 เขาน่ากังวลกว่าฉัน

เมื่อได้ยินดังนั้น อันหยางก็เริ่มรู้สึกกังวล “ถ้าอย่างนั้นเราควรหาคนมาลบโพสต์นี้ดีไหม?”

หูเจียวเจียวรีบส่ายหน้า “ถ้าเราทําอย่างนั้น ชาวเน็ตจะพูดว่าอีหลิงสํานึกผิด นั่นอาจทําให้เรื่องแย่ลงไปอีก”

“อาา แล้วเราจะทํายังไงดี ฉันจะปล่อยให้บอสถูกรังแกอย่างไม่ยุติธรรมได้ยังไง? ทําแบบนี้ได้ยังไง ฉันจะไม่ปล่อยให้บอสถูกกลั่นแกล้งแบบนี้!”

อันหยางโกรธมาก!

ความโกรธของเขากําลังเดือดพล่านราวกับพายุไฟ!

อันที่จริง หมัดของอันหยางก็พร้อมที่จะต่อสู้อยู่แล้ว

ถ้าไม่ใช่ว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นบนโลกออนไลน์ เขาคงไปลากตัวคนออกมาสู้กันให้รู้แล้วรู้รอด

แต่ทว่า คนเหล่านี้เอาแต่ซ่อนตัวอยู่ในอินเตอร์เน็ต มองไม่เห็น และจับต้องไม่ได้ ทําให้เขาไม่สามารถทําอะไรกับอีกฝ่ายได้เลย

หูเจียวเจียวก็อารมณ์เสียเช่นเดียวกัน “ใช่! อีหลิงไม่ควรถูกรังแกอย่างไม่ยุติธรรม เราจะคิดหาวิธีอื่นอย่างแน่นอน ไม่อย่างงั้น เราก็จะจ้างกลุ่มคนให้โพสต์ข้อความบนอินเทอร์เน็ตก็ได้”

ปัจจุบันหูเจียวเจียวมีเงินค่าขนมมาพอที่จะจ้างคนจํานวนมากให้โพสต์ข้อความทางอินเทอร์เน็ต

เพราะเธอประสบความสําเร็จในการเข้ามหาวิทยาลัย พ่อแม่ของเธอจึงให้รางวัลเป็นอพาร์ตเมนต์หลังหนึ่ง

ตอนนี้ ค่าเช่าในอพาร์ตเมนต์หลังนั้นเป็นของเธอทั้งหมด

ดังนั้น เธอจึงได้เงินสําหรับค่าครองชีพรายเดือนเป็นจํานวนมาก

“ไม่เป็นไร” เจียนอีหลิงปลอบหูเจียวเจียว

“ไม่เป็นไรเหรอ พวกเขากล่าวหาเธอแบบนี้จะไม่เป็นไรได้ยังไง! ไม่ต้องห่วง อันหยางกับฉันจะปกป้องเธอเอง!” หูเจียวเจียวสัญญาตบหน้าอกของตัวเองเป็นการให้สัญญากับเจียนอหลิง

โดยทั่วไปแล้ว คนที่เป็นบอสจะต้องมีภาพลักษณ์ที่ยิ่งใหญ่และสูงส่งในความคิดของเหล่าลูกน้อง

ยังไงก็ตาม ในสายตาของอันหยางและหูเจียวเจียว เจี่ยนอีหลิงเป็นบอสที่พวกเขาต้องการปกป้อง

อันหยางและคนอื่นๆ ก็เป็นห่วงเจียนอีหลิงทุกวันราวกับว่าพวกเขาเป็นแม่ เพราะกลัวว่าบอสคนนี้จะถูกรังแก

และด้วยเหตุนี้ อันหยางและหูเจียวเจียวจึงอยู่ที่บ้านของเจียนอีหลิงเป็นเวลานาน พวกเขาเอาแต่คิดที่จะจ้างคนอยู่พักหนึ่ง แต่ก็อยากจะตรวจสอบหาคนที่อยู่เบื้องหลัง คิดเกี่ยวกับแนวคิดต่างๆมากมาย แต่ความคิดเหล่านั้นทั้งหมดก็ถูกปัดตกไปในที่สุด

ทําให้ทั้งสองอยู่ที่นี่จนถึงเย็น และไม่มีความคืบหน้าอะไรเลย

เมื่อจํายหวินเพิ่งกลับบ้าน เขาก็เห็นอันหยางและหูเจียวเจียวนอนอยู่บนโซฟา ด้วยสีหน้าท่าทางที่เหนื่อยล้า

ส่วนเจียนอีหลังก็กําลังตั้งใจทํางาน โดยมีแล็ปท็อปอยู่ข้างๆ

จํายหวินเชิงถามขึ้น “เกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา?”

เจียนอหลิงตอบ “แค่เหนื่อย”

จํายหวินเชิง “ทําไมถึงเหนื่อยกันล่ะ?”

เจียนอีหลิง “พวกเขาพยายามช่วยฉันคิดไอเดีย”

จํายหวินเชิง “เรื่องที่เกิดขึ้นบนอินเตอร์เน็ตน่ะเหรอ?”

เจียนอหลิง “ถือ”

จํายหวินเชิง “ฉันส่งคนไปติดตามที่อยู่ของเซิร์ฟเวอร์แล้ว”

จํายหวินเซึ่งเคลื่อนไหวรวดเร็วมาก

เจียนอหลิง “…”

เมื่อเขาเห็นว่าเจียนอีหลิงไม่ตอบ จํายหวินเจ๋งก็ถามต่อ “เป็นอะไรรึเปล่า?”

เจียนอีหลิง “ไม่เป็นไร แต่มีคนที่น่าจะกังวลมากกว่าฉัน”

จํายหวินเชิง “เธอกําลังพูดถึงใคร?”

เจียนอีหลิงก็ชี้ไปที่ชายวัยกลางคนในรูปภาพ

“หืม?”

“เขาจะจัดการกับมัน”

เจียนอีหลิงมั่นใจว่าคนที่ทําเรื่องพวกนี้จะต้องกังวลมากกว่าเธอ

ด้วยเหตุนี้ เธอจึงไม่ได้กังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย เพราะรู้ว่ายังไงก็ตาม มันจะต้องถูกจัดการอยู่

“โอ?”

อันที่จริง จํายหวินเชิงไม่ได้ดูภาพนั้นอย่างชัดเจนนัก

เขารู้สึกอึดอัดเมื่อเห็นภาพคู่หมั้นของตัวเองเข้าโรงแรมกับผู้ชายคนอื่น ทั้งที่รู้ว่ามันไม่มีอะไรก็ตาม

ยังไงก็ตาม ครั้งนี้จํายหวินเชิงตรวจสอบภาพนั้นอย่างละเอียด

จากนั้นเขาก็ตระหนักว่าชายวัยกลางคนในภาพดูค่อนข้างคุ้นเคยอยู่บ้าง… เหมือนว่าเขาจะเป็นนักการเมืองต่างประเทศ…

ความคิดเห็นเกี่ยวกับเว่ยป๋อ แพร่กระจายไปยังเว็บบอร์ดของมหาวิทยาลัยเบี้ยจึง

นักศึกษาของมหาวิทยาลัยยังคงแสดงความไม่พอใจเกี่ยวกับเจี่ยนอีหลิงที่เข้าไปเป็นมือที่สามของคนอื่น

[ถึงจะเป็นนักศึกษาที่เรียนดี แต่ถ้ามีนิสัยแบบนี้ก็ไม่สมควรที่จะอยู่ในมหาวิทยาลัยของเรา]

(ฉันหวังว่ามหาวิทยาลัยจะขับไล่นักศึกษาที่มีความประพฤติแย่ๆ แบบนี้ออกไป!]

[ผู้หญิงที่เป็นมือที่สามสมควรตาย สมควรตายทั้งครอบครัว!]

[นักศึกษาที่ทําตัวไม่เหมาะสมเช่นนี้ ไม่ควรมามหาวิทยาลัย!]