บทที่ 815 ลูกสาวหยิบ ขึ้นมา กระเป๋าที่รัก
หูเจียวเจียวไม่ลังเลเลยที่จะจ่ายเงินให้คนมาช่วยเธอกรีดร้อง และจ้างคนมาช่วยแก้ต่างให้
“โอ้อีหลิง…”
หูเจียวเจียวกอดเจียนอีหลิงแน่นและหอมแก้มเจียนอีหลิงอย่างแรง
จากนั้นเธอก็เลือกกระเป๋าใบที่มีราคาไม่แพงนักและเตรียมส่งกลับบ้านให้แม่ของเธอ
แต่ว่าการกระทําของเจี่ยนอีหลิงกลับตรงกันข้าม เธอหยิบกระเป๋าอีกสองสามใบแล้วใส่ลงในถุงแล้วยัดใส่มือของหูเจียวเจียว
“อ่า ฉันไม่ได้ใช้มากขนาดนั้นหรอกนะ” หูเจียวเจียวรีบโบกมือปฏิเสธ
“ฉันก็ไม่ได้ใช้งานมากขนาดนั้นเหมือนกัน” ยกเว้นในโอกาสพิเศษ เจี่ยนอีหลิงจะสะพายเป้สีดําใบเล็กเสมอเมื่อเธอต้องออกไปข้างนอก
ในความคิดของเจียนอีหลิงกระเป๋าที่ดีคือกระเป๋าที่สามารถนําไปใช้งานได้จริงใส่ของได้เยอะ และไม่ได้จํากัดว่าจะเป็นสไตล์แบบไหนและแบรนด์อะไร
เหตุผลที่เลือกสีดําเพราะทนทานต่อสิ่งสกปรก
หูเจียวเจียวที่ได้รับกระเป๋าที่เซียงตั๋วลี่ผลิตออกมาแค่ห้าใบจากเจียนอีหลิงก็รีบโทรหาแม่ของเธอทันที
“แม่คะ หนูเพิ่งได้เซ็ทที่แม่อยากได้มาให้แม่ด้วยล่ะ” “ทําไมถึงมาบอกแม่เกี่ยวกับห้องชุด บ้านของแม่ใหญ่ไม่พอเหรอ?”
“ไม่ใช่แบบนั้น หนูหมายถึง หนได้กระเป๋าที่ราคาแพงมากมาเซ็ทหนึ่ง ล้วนเป็นกระเป๋าที่เซียงตัวลู่ไม่ผลิตแล้ว”
“อะไรนะ จริงเหรอ?” “จริงค่ะ มีกระเป๋าหนังจระเข้ที่แม่อยากได้เป็นพิเศษเมื่อครั้งก่อนด้วย” “เดี๋ยวนะ แม่จะซื้อตั๋วเครื่องบินเดี่ยวนี้”
หูหม่าตื่นเต้นมากเธอจองตั๋วเครื่องบินออนไลน์ และคิดที่จะบินไปยังเป่ยจิงในชั่วเวลาข้ามคืน เพื่อไปหาหูเจียวเจียว
หเจียวเจียววางสายแล้วถอนหายใจ “ฉันไม่เคยเห็นแม่ตื่นเต้นขนาดนี้มาก่อนเลยตอนที่มาเป่ยจึงเพื่อเข้ามหาวิทยาลัยยังไม่ตื่นเต้นขนาดนี้เลยนะ”
รีบมาอ่านเรื่องนี้กันนะ อาจจะจบลงไปก่อนจะทันรู้ตัวเสียอีก
ในตอนที่ลูกสาวของเธอหยิบกระเป๋ามาให้ อาจจะเป็นกระเป๋าที่ได้รับจูบจากเธอก็ได้
เนื่องจากตระกูลเจียนเพิ่งหันเหความสนใจทางธุรกิจไปที่เมืองหลวง ผู้อาวุโสทั้งสองของตระกูลเจียนจึงอยู่ในเมืองหลวงด้วยการจัดการของหลานชายเจี่ยนหยุ่นเฉิงและไม่ได้กลับไปที่เมืองเหิงหยวนอีก
นายท่านจํายกลัวว่าปู่เจียนย่าเจี่ยนจะไม่คุ้นเคยกับชีวิตในเป่ยจิง เขาจึงมาหาปู่เจียนเพื่อเล่นไพ่นกกระจอกเมื่อมีเวลา
นอกจากนี้ เขายังพาชายชราอีกสองคนมารวมกันเพื่อเล่นไพ่นกกระจอกด้วย
บ่ายวันหนึ่ง เขาได้เล่นไพ่นกกระจอก หลังจากที่แพ้ไปสามครั้ง เขาเอาชนะป์เจียนได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น
นายท่านจํายเล่นไพ่ได้แย่มาก เขาสามารถชนะได้ทุกรอบ แต่เขากลับมอบไพ่ใบที่จะทําให้เจียนชนะในทุกตา มันจึงยากมากที่ปู่เจียนจะไม่ชนะ
อีกสองคนที่มาด้วยไม่กล้าพูดอะไร
แค่นายท่านจํายมีความสุข เสียเงินบ้างก็ไม่เป็นไร
จริงๆแล้วนายท่านจ่ายคิดมากเกินไป ปู่เจียนและย่าเจี่ยนก็ไม่ได้ดูเบื่อเลย
ตระกูลเจียนมีผู้คนมากมาย และโดยเฉลี่ยแล้ว จะเป็นคนรุ่นใหม่ๆที่มาหาพวกเขาทุกวัน ซึ่งค่อนข้างจะเสียงดังกว่าตอนที่พวกเขาพักที่บ้านเก่าของตระกูลเจียนในเมืองเหิงหยวน
นอกจากนี้ งานอดิเรกของปู่เจียนคือการปลูกดอกไม้ จัดสวน และเขาอยู่คนเดียวได้อย่างเพลิดเพลินในช่วงบ่าย
ย่าเจี่ยนก็ไล่ตามดละครทุกวัน คุยโทรศัพท์กับพี่สาว ชีวิตเติมเต็มมากขึ้น ไม่น่าเบื่อ
หลังจากทําซอสงาเสร็จแล้วนายท่านจํายก็พักคุยกับปู่เจียนต่อไป
“พี่เจี่ยน เมื่อไม่กี่วันก่อนผมนึกภาพดอกโบตั๋นในกระถางสองสามใบ ผมคิดว่าพี่จะชอบมัน ดังนั้นผมจะให้คนขุดมันมาให้พี่วันนี้”
นายท่านจํายได้ค้นพบความชื่นชอบของปู่เจียนแล้ว
และยังพบว่าเขาเก็บสะสมดอกไม้หายากและพันธุ์หายากเป็นพิเศษอีกด้วย “ถ้าอย่างนั้นก็ขอรบกวนด้วย” ปู่เจี๊ยนก็ไม่สุภาพกับนายท่านจํายเช่นเดียวกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส
เรื่องนี้ยังอัปเดตต่อไหมคะ😭...