เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 815

บทที่ 815 ลูกสาวหยิบ ขึ้นมา กระเป๋าที่รัก

หูเจียวเจียวไม่ลังเลเลยที่จะจ่ายเงินให้คนมาช่วยเธอกรีดร้อง และจ้างคนมาช่วยแก้ต่างให้

“โอ้อีหลิง…”

หูเจียวเจียวกอดเจียนอีหลิงแน่นและหอมแก้มเจียนอีหลิงอย่างแรง

จากนั้นเธอก็เลือกกระเป๋าใบที่มีราคาไม่แพงนักและเตรียมส่งกลับบ้านให้แม่ของเธอ

แต่ว่าการกระทําของเจี่ยนอีหลิงกลับตรงกันข้าม เธอหยิบกระเป๋าอีกสองสามใบแล้วใส่ลงในถุงแล้วยัดใส่มือของหูเจียวเจียว

“อ่า ฉันไม่ได้ใช้มากขนาดนั้นหรอกนะ” หูเจียวเจียวรีบโบกมือปฏิเสธ

“ฉันก็ไม่ได้ใช้งานมากขนาดนั้นเหมือนกัน” ยกเว้นในโอกาสพิเศษ เจี่ยนอีหลิงจะสะพายเป้สีดําใบเล็กเสมอเมื่อเธอต้องออกไปข้างนอก

ในความคิดของเจียนอีหลิงกระเป๋าที่ดีคือกระเป๋าที่สามารถนําไปใช้งานได้จริงใส่ของได้เยอะ และไม่ได้จํากัดว่าจะเป็นสไตล์แบบไหนและแบรนด์อะไร

เหตุผลที่เลือกสีดําเพราะทนทานต่อสิ่งสกปรก

หูเจียวเจียวที่ได้รับกระเป๋าที่เซียงตั๋วลี่ผลิตออกมาแค่ห้าใบจากเจียนอีหลิงก็รีบโทรหาแม่ของเธอทันที

“แม่คะ หนูเพิ่งได้เซ็ทที่แม่อยากได้มาให้แม่ด้วยล่ะ” “ทําไมถึงมาบอกแม่เกี่ยวกับห้องชุด บ้านของแม่ใหญ่ไม่พอเหรอ?”

“ไม่ใช่แบบนั้น หนูหมายถึง หนได้กระเป๋าที่ราคาแพงมากมาเซ็ทหนึ่ง ล้วนเป็นกระเป๋าที่เซียงตัวลู่ไม่ผลิตแล้ว”

“อะไรนะ จริงเหรอ?” “จริงค่ะ มีกระเป๋าหนังจระเข้ที่แม่อยากได้เป็นพิเศษเมื่อครั้งก่อนด้วย” “เดี๋ยวนะ แม่จะซื้อตั๋วเครื่องบินเดี่ยวนี้”

หูหม่าตื่นเต้นมากเธอจองตั๋วเครื่องบินออนไลน์ และคิดที่จะบินไปยังเป่ยจิงในชั่วเวลาข้ามคืน เพื่อไปหาหูเจียวเจียว

หเจียวเจียววางสายแล้วถอนหายใจ “ฉันไม่เคยเห็นแม่ตื่นเต้นขนาดนี้มาก่อนเลยตอนที่มาเป่ยจึงเพื่อเข้ามหาวิทยาลัยยังไม่ตื่นเต้นขนาดนี้เลยนะ”

รีบมาอ่านเรื่องนี้กันนะ อาจจะจบลงไปก่อนจะทันรู้ตัวเสียอีก

ในตอนที่ลูกสาวของเธอหยิบกระเป๋ามาให้ อาจจะเป็นกระเป๋าที่ได้รับจูบจากเธอก็ได้

เนื่องจากตระกูลเจียนเพิ่งหันเหความสนใจทางธุรกิจไปที่เมืองหลวง ผู้อาวุโสทั้งสองของตระกูลเจียนจึงอยู่ในเมืองหลวงด้วยการจัดการของหลานชายเจี่ยนหยุ่นเฉิงและไม่ได้กลับไปที่เมืองเหิงหยวนอีก

นายท่านจํายกลัวว่าปู่เจียนย่าเจี่ยนจะไม่คุ้นเคยกับชีวิตในเป่ยจิง เขาจึงมาหาปู่เจียนเพื่อเล่นไพ่นกกระจอกเมื่อมีเวลา

นอกจากนี้ เขายังพาชายชราอีกสองคนมารวมกันเพื่อเล่นไพ่นกกระจอกด้วย

บ่ายวันหนึ่ง เขาได้เล่นไพ่นกกระจอก หลังจากที่แพ้ไปสามครั้ง เขาเอาชนะป์เจียนได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น

นายท่านจํายเล่นไพ่ได้แย่มาก เขาสามารถชนะได้ทุกรอบ แต่เขากลับมอบไพ่ใบที่จะทําให้เจียนชนะในทุกตา มันจึงยากมากที่ปู่เจียนจะไม่ชนะ

อีกสองคนที่มาด้วยไม่กล้าพูดอะไร

แค่นายท่านจํายมีความสุข เสียเงินบ้างก็ไม่เป็นไร

จริงๆแล้วนายท่านจ่ายคิดมากเกินไป ปู่เจียนและย่าเจี่ยนก็ไม่ได้ดูเบื่อเลย

ตระกูลเจียนมีผู้คนมากมาย และโดยเฉลี่ยแล้ว จะเป็นคนรุ่นใหม่ๆที่มาหาพวกเขาทุกวัน ซึ่งค่อนข้างจะเสียงดังกว่าตอนที่พวกเขาพักที่บ้านเก่าของตระกูลเจียนในเมืองเหิงหยวน

นอกจากนี้ งานอดิเรกของปู่เจียนคือการปลูกดอกไม้ จัดสวน และเขาอยู่คนเดียวได้อย่างเพลิดเพลินในช่วงบ่าย

ย่าเจี่ยนก็ไล่ตามดละครทุกวัน คุยโทรศัพท์กับพี่สาว ชีวิตเติมเต็มมากขึ้น ไม่น่าเบื่อ

หลังจากทําซอสงาเสร็จแล้วนายท่านจํายก็พักคุยกับปู่เจียนต่อไป

“พี่เจี่ยน เมื่อไม่กี่วันก่อนผมนึกภาพดอกโบตั๋นในกระถางสองสามใบ ผมคิดว่าพี่จะชอบมัน ดังนั้นผมจะให้คนขุดมันมาให้พี่วันนี้”

นายท่านจํายได้ค้นพบความชื่นชอบของปู่เจียนแล้ว

และยังพบว่าเขาเก็บสะสมดอกไม้หายากและพันธุ์หายากเป็นพิเศษอีกด้วย “ถ้าอย่างนั้นก็ขอรบกวนด้วย” ปู่เจี๊ยนก็ไม่สุภาพกับนายท่านจํายเช่นเดียวกัน

ในฐานะผู้ฝึกงาน การได้รับตัวภายในจากบริษัท แสดงให้เห็นว่าเวิ่นรั่วได้รับการเคารพอย่างสูงจากเอด้า

หลังจากที่เวิ่นรั่วกลับมา เธอให้ตัวหนึ่งใบแก่ไช่ชิงเยว่และขอให้แม่ของเธอส่งตัวอีกใบไปให้เป็นนวนอาหญิงของเธอ

ไปชิงเยว่เข้าใจเจตนาของลูกสาวทันที

สิ่งที่เวิ่นรั่วได้รับคือตัวภายใน ซึ่งสามารถสะท้อนถึงความสําคัญของเธอในบริษัทได้ในระดับหนึ่ง และเป็นการแสดงให้เห็นถึงความสามารถของเธอที่จะเป็นที่จดจํา

ไช่ชิงเยวโพสต์ตัวลงในกลุ่มแชทของเพื่อนๆเป็นอันดับแรกเพื่อให้ทุกคนรู้ว่านี่คือตัวพนักงานที่บริษัทของลูกสาวมอบให้ ซึ่งแตกต่างจากตัวที่ได้รับผ่านช่องทางอื่นๆ

จากนั้นเธอก็ไปที่สตูดิโอของเวินน่วนเพื่อไปหาเป็นนวน

ห้องสตูดิโอของเวินน่วนตั้งอยู่ในพื้นที่วิลลาที่เงียบสงบ

เนื่องจากไม่ใช่งานที่มีผู้คนจํานวนมาก การเลือกทําเลจึงขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อมที่ดีและสถานที่ที่พลุกพล่านเกินไปจึงไม่เหมาะสม

มีพนักงานเพียงสองหรือสามคนในสตูดิโอ และหนึ่งในนั้นเป็นช่างซ่อมบํารุง

หลังจากไปชิงเยว่เข้าประตูไปเธอก็มองดูรอบๆ

จากนั้นเธอก็เดินไปที่เป็นนวนด้วยรอยยิ้ม และยื่นตัวให้เงินน่วน “นี่คือตัวพนักงานจากบริษัทรั่วรั่ว ฉันรู้ว่าเธอเพิ่งเริ่มออกแบบเครื่องประดับ พอนึกถึงแฟชั่นโชว์ครั้งนี้ คงจะดีสําหรับเธอที่จะได้เข้าชม รับไปสิ ฉันเอามันมาให้เธอแล้ว”

เป็นน่วนทําหน้าขุ่นเคือง หลังจากเหตุการณ์ครั้งที่ผ่านมา เธอจึงไม่มีความประทับใจที่ดีต่อไร่ซึ่งเยว่และเวิ่นรั่ว

“ขอโทษที ฉันไม่ต้องการมัน” เป็นนวนไม่ได้ชําเลืองมองตั๋วเลยด้วยซ้ํา

ไช่ชิงเยว่ “อาน่าน รั่วรั่วมีตั๋วทั้งหมดสองใบเท่านั้น และได้แบ่งไว้หนึ่งใบมาให้เธอโดยเฉพาะฉันซึ่งเป็นแม่ยังไม่ได้เลย เธอจะทําให้รั่วรั่วผิดหวังแบบนี้ได้ยังไง?”

เวินน่วน “ตั้งใจเอามาให้งั้นเหรอ? ขอบคุณมาก แต่ถ้าเธอมีน้ําใจจริงๆ ทําไมเธอถึงประกาศว่าลูกสาวของฉันคือ Dr.F.S. ตั้งแต่แรก?”

ไซึ่งเยว่ “มันผ่านมานานแค่ไหนแล้ว? เธอจะยังยึดติดกับมันอยู่ทําไม?”