เทพบุตรในคราบซาตาน นิยาย บท 3

ภายในห้องที่ตกแต่งไว้อย่างสวยหรู ชายหนุ่มพึ่งรู้ว่าการได้เป็นคนแรกของผู้หญิง ความรู้สึกมันแตกต่าง และตื่นเต้นมากกว่าทุกครั้งเป็นทวีคูณ สายตาคมจับจ้องไปที่หญิงสาวร่างเล็ก เขากวาดมองตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าของเธอ แล้วกระตุกยิ้มขึ้นมาที่มุมปาก ก่อนจะดึงถุงยางออกจากเจ้าดุ้นยักษ์หน้าตาเฉย

"เพราะอะไร ทำไมถึงยอมขาย" เสียงทุ้มของกวินเอ่ยถามออกมาด้วยความสงสัย เมื่อหญิงสาวตรงหน้าดูสวย ดวงตาของเธอสุกใสราวกับพระจันทร์คืนวันเพ็ญ ใบหน้าขาวผ่องปากนิดจมูกหน่อยของใบบุญ โดยรวมแล้วเธอน่ารักและดูมีเสน่ห์มาก จนทำให้สะกดสายตาคมของชายหนุ่มเอาไว้อย่างง่ายดาย ในเวลานี้เขายอมรับว่าหลงใหลเธอมากกว่าผู้หญิงคนไหนๆ ที่เคยผ่านเข้ามาในชีวิต

"สินค้าไม่เคยมีตำหนิ ถ้าคุณไม่อยากซื้อก็ไม่เป็นไร ถ้าหากว่าเปลี่ยนใจหนูขอตัวนะคะ"

หมับ!! ใบบุญพูดพร้อมกับขยับกายเตรียมลุกขึ้นยืน จึงทำให้กวินรีบคว้าข้อมือเล็กเรียวของเธอเอาไว้ ทั้งที่ความเป็นจริงแล้วหญิงสาวพูดออกมาแบบนี้ เพราะอยากโก่งราคาค่าตัวมากกว่าเดิม ซึ่งภายในใจของเธอนั้นลุ้นจนตัวโก่ง เพราะกลัวว่ากวินจะเปลี่ยนใจไม่ใช้บริการจากเธอ

"เธอรู้หรือเปล่าการที่ฉันสอดมันเข้าไปเมื่อสักครู่ นั่นก็หมายความว่าเธอไม่ใช่สาวพรหมจรรย์อีกต่อไป เพราะเธอกลายเป็นผู้หญิงที่มีตำหนิแล้วแม่สาวน้อย" ชายหนุ่มพูดออกมาด้วยใบหน้าที่กรุ้มกริ่ม เมื่อเขากำลังจะได้ลองความสดใหม่จากเธอ หญิงสาวที่มีรูปร่างงดงามจนทำให้กวินไม่สามารถที่จะยุติกิเลสตัณหาลงได้

"แค่มีรอยเปื้อนนิดหน่อย ล้างน้ำออกก็สะอาดแล้วค่ะ" หญิงสาวเถียงออกไปข้างๆ คูๆ ทั้งที่เธอก็รู้อยู่แก่ใจ ถึงยังไงก็ไม่สามารถเรียกร้องความสาวกลับคืนมาได้แล้ว เมื่อสายตาคมกริบจับจ้องมาที่เรือนกายของเธอไม่กะพริบ ทำให้หญิงสาวเอื้อมมือไปคว้าผ้าห่มมาคลุมกายเอาไว้

"ต่อให้เธอใส่ตะกร้าล้างน้ำกี่ร้อยรอบ ราคีคาวก็ไม่อาจจะจางหายไปจากตัวก็ได้ ฉันจะจ่ายเพิ่มให้เธออีกสองเท่า แต่..." ชายหนุ่มพูดค้างเอาไว้พร้อมกับฉายแววตาเจ้าเล่ห์ออกมา เมื่อเขากำลังคิดว่ากระต่ายน้อยตรงหน้า เนื้อของเธอคงหวานนุ่มลิ้นน่าดู หากได้ชิมสักครั้งมันคงทำให้เขาจดจำและตราตรึงไปจนวินาทีสุดท้าย

"แต่อะไรคะ..." หญิงสาวรีบถามออกไป ด้วยแววตาที่ดูใส่ซื่อไร้เดียงสา เมื่อข้อเสนอของเขากำลังทำให้หัวใจของเธอพองโต เพราะใบบุญกำลังคิดว่ามันคงคุ้มค่ากับความสาวที่จะต้องสูญเสียให้กับชายตรงหน้า ถ้าหากได้เงินมาในจำนวนที่มากกว่าเดิมหลายเท่า ซึ่งมันคงเป็นเพียงแค่ก้อนเดียวในชีวิตที่เธอหามาได้มากที่สุด

"เอาสดไม่ใส่ถุง แต่เธอห้ามลืมไปซื้อยาคุมฉุกเฉินมากิน" ชายหนุ่มพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเข้ม แววตาของเขาดูดุดัน เมื่อกวินกำลังจริงจัง เพราะไม่อยากเห็นสาวน้อยตั้งครรภ์ เนื่องจากว่าเขาไม่อยากรับผิดชอบชีวิตใครในเวลานี้

"ได้ค่ะ หนูตกลงรับข้อเสนอของคุณ" หญิงสาวพูดออกมา พร้อมกับรอยยิ้มที่ผุดขึ้นบนใบหน้า เมื่อความสาวของเธอที่มีถูกตีค่าเป็นราคาหลายหมื่น ซึ่งมันจะทำให้น้องๆ ไม่ต้องอยู่อย่างอดๆ อยากๆ เป็นเวลาหลายเดือน แต่กวินกลับรู้สึกแปลกใจ เมื่อใบบุญไม่มีท่าทีว่าจะปฏิเสธเขา แถมเธอยังทำเหมือนกับว่ามันเป็นเรื่องราวดีๆ ที่เธอกำลังจะเสียเวอร์จิ้นให้กับเขาด้วยซ้ำไป แต่ก็ต้องสลัดความสงสัยนั้นทิ้งไป เมื่อหญิงสาวร่างเล็กช่างเย้ายวนใจ จนทำให้เขาแทบคลั่ง

หมับ!! มือของชายหนุ่มคว้าผ้าห่มคลุมกายใบบุญออก พร้อมกับโยนมันลงไปใต้เตียงอย่างไม่ไยดี จากนั้นคนตัวโตได้เข้าไปคร่อมหญิงสาวร่างเล็กเอาไว้

"คุณทำเบาๆ นะคะ หนูกลัว" คำพูดคำจาพร้อมกับแววตาของเธอ เป็นดั่งกวางน้อยที่ร้องขอความเมตตาจากเสือหนุ่มอย่างเขา ยิ่งกระตุ้นไฟในกายของกวินให้ลุกโชน เพราะปกติแล้วเขาจะโดนผู้หญิงรุกตลอด แต่ทว่าวันนี้เขากลับต้องเป็นฝ่ายรุกเสียเอง ซึ่งดูเธอจะไม่ประสีประสาเรื่องบนเตียงเลยสักนิด และมันก็ไม่แปลก ถ้าหากว่านี่คือครั้งแรกของใบบุญ

แน่นอนชายหนุ่มได้พิสูจน์มาแล้วเธอไม่ได้โกหก แต่มันคือความจริงที่กำลังทำให้เลือดในกายของเขาสูบฉีดไปทั่วร่าง เมื่อกำลังจะได้ฉกชิมความหอมหวานจากเรือนกาย ของหญิงสาวบริสุทธิ์

"ฉันจะถนอมเธอจนวินาทีสุดท้าย แต่เธอสัญญาได้ไหมว่าจะไม่ขายให้กับใครนอกจากฉันคนเดียว" แววตาคมกริบสบดวงตาคู่สวย เพื่อรอฟังคำตอบจากหญิงสาว

"ดะ...ได้ค่ะ" เสียงหวานรีบขานตอบรับ ทั้งที่ความเป็นจริงแล้ว เธอเองก็คิดจะขายแค่ครั้งนี้เพียงครั้งเดียว "ดีมากแม่กวางน้อยของฉัน" พูดจบริมฝีปากอุ่นของชายหนุ่มได้ดูดดึงคาบเกี่ยวหยอกเย้า กับสองเต้าอย่างเมามัน