เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้น เวลานี้ใบบุญได้กลายเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของกวินไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่ทว่าหญิงสาวก็ยังคงคิดมาก เมื่อชีวิตของเธอได้ผกผันเพียงแค่ชั่วข้ามคืน จากสาวโรงงานที่ต่ำต้อยอยู่ๆ ก็กลายเป็นภรรยาของท่านประธานบริษัทกวินชูเฉยเลย
ใบบุญเหลือบมองไปที่กวินหลายครั้ง ขณะที่ทั้งสองกำลังนั่งรอลูกค้ารายสำคัญที่กวินพูดถึง ดูเหมือนว่าท่านประธานหนุ่มจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษ ผู้ชายอะไรโปรยเสน่ห์ไปทั่ว หญิงสาวนึกในใจเมื่อเธอเห็นพนักงานสาวปรายตามองมาที่กวินด้วยความชื่นชม ในความหล่อเหลาของสามีป้ายแดงในทะเบียนของเธอ
“เดี๋ยวคุณโกวิทย์ก็คงมา คุณหิวหรือเปล่าทานอะไรรองท้องก่อนไหม” ท่านประธานหนุ่มเอ่ยถามภรรยาของเขาออกมาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล
“ยังไม่หิวค่ะ แต่ฉันอยากกลับบ้านมากกว่า”
“คุณได้กลับแน่ แต่ไม่ต้องเก็บของอะไรมาเยอะก็ได้ เดี๋ยวทานมื้อเที่ยงเสร็จผมจะพาคุณไปชอปปิงด้วย อยากได้อะไรผมจ่ายไม่อั้น” กวินพูดออกมาด้วยรอยยิ้มที่กรุ้มกริ่ม ดวงตาคมฉายแววเจ้าเล่ห์ออกมา จนทำให้ใบบุญนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในช่วงค่ำคืนที่ผ่านมาไม่ได้ แต่เธอก็ทำเป็นเชิดหน้าแก้เขิน
“พูดแบบนี้อยากหมดตัวใช่ไหม ฉันจะซื้อทุกอย่างที่ขวางหน้าเอาให้คุณพูดไม่ออกเลยคอยดู”
“หึ! หึ! แน่ใจนะ” ชายหนุ่มแค่นหัวเราะในลำคอ เมื่อเขาคิดว่าภรรยากำลังล้อเล่น
“นี่คุณคิดว่าฉันไม่กล้ารึไง ผู้หญิงทุกคนล้วนมีจิตวิญญาณในการชอปปิงจะบอกให้” คราวนี้ใบหน้าและแววตาของใบบุญดูขึงขังและจริงจัง จนทำให้กวินอดที่ขำให้ความน่ารักของเธอไม่ได้ ก่อนจะเอามือแตะลงไปที่ศีรษะของหญิงสาวเบาๆ การมีเมียเด็กมันก็ทำให้หัวใจกระชุ่มกระชวย ชีวิตมีสีสันไปอีกแบบ
ที่สำคัญเธอยังดั่งดวงใจที่เขาปรารถนาที่จะมอบหัวใจให้ ซึ่งชีวิตนี้คงไม่มีใครมาแทรกกลางระหว่างพวกเขาทั้งสองได้ แต่ในขณะที่คนทั้งคู่สนทนากันอยู่นั้น ได้มีใครบางคนแอบบันทึกภาพของท่านประธานหนุ่มกับหญิงสาวเอาไว้ เพราะทั้งสองดูสนิทสนมกันมากกว่าเจ้านายกับลูกจ้าง หรือจะว่าเป็นลูกค้าก็ไม่น่าจะใช่
“สวัสดีครับคุณกวินขอโทษที่ให้รอนาน พอดีว่าลูกสาวของผมอยากมาด้วย คุณคงไม่ว่าอะไรนะครับ” เมื่อลูกค้าคนสำคัญเดินทางมาถึง กวินรีบเชื้อเชิญให้ชายสูงวัยได้นั่ง พร้อมกับลูกสาวของเขา ที่ดูจะมองกวินอย่างไม่วางตา หล่อนทำราวกับว่าจะกลืนกินเขาลงไปทั้งตัว
“ผมยินดีมากเลยครับที่คุณโกวิทย์ให้เกียรติพาลูกสาวมารับประทานอาหารด้วย”
“โบน่าค่ะ ฉันชื่อโบน่ายินดีที่ได้รู้จักนะคะ” หล่อนปรายตามองท่านประธานหนุ่มด้วยแววตาที่หวานหยาดเยิ้ม แถมยังยื่นมือออกไปทักทายเขาตามธรรมเนียมฝรั่งอีกด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพบุตรในคราบซาตาน