เทพบุตรในคราบซาตาน นิยาย บท 35

เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้น เวลานี้ใบบุญได้กลายเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของกวินไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่ทว่าหญิงสาวก็ยังคงคิดมาก เมื่อชีวิตของเธอได้ผกผันเพียงแค่ชั่วข้ามคืน จากสาวโรงงานที่ต่ำต้อยอยู่ๆ ก็กลายเป็นภรรยาของท่านประธานบริษัทกวินชูเฉยเลย

ใบบุญเหลือบมองไปที่กวินหลายครั้ง ขณะที่ทั้งสองกำลังนั่งรอลูกค้ารายสำคัญที่กวินพูดถึง ดูเหมือนว่าท่านประธานหนุ่มจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษ ผู้ชายอะไรโปรยเสน่ห์ไปทั่ว หญิงสาวนึกในใจเมื่อเธอเห็นพนักงานสาวปรายตามองมาที่กวินด้วยความชื่นชม ในความหล่อเหลาของสามีป้ายแดงในทะเบียนของเธอ

“เดี๋ยวคุณโกวิทย์ก็คงมา คุณหิวหรือเปล่าทานอะไรรองท้องก่อนไหม” ท่านประธานหนุ่มเอ่ยถามภรรยาของเขาออกมาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล

“ยังไม่หิวค่ะ แต่ฉันอยากกลับบ้านมากกว่า”

“คุณได้กลับแน่ แต่ไม่ต้องเก็บของอะไรมาเยอะก็ได้ เดี๋ยวทานมื้อเที่ยงเสร็จผมจะพาคุณไปชอปปิงด้วย อยากได้อะไรผมจ่ายไม่อั้น” กวินพูดออกมาด้วยรอยยิ้มที่กรุ้มกริ่ม ดวงตาคมฉายแววเจ้าเล่ห์ออกมา จนทำให้ใบบุญนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในช่วงค่ำคืนที่ผ่านมาไม่ได้ แต่เธอก็ทำเป็นเชิดหน้าแก้เขิน

“พูดแบบนี้อยากหมดตัวใช่ไหม ฉันจะซื้อทุกอย่างที่ขวางหน้าเอาให้คุณพูดไม่ออกเลยคอยดู”

“หึ! หึ! แน่ใจนะ” ชายหนุ่มแค่นหัวเราะในลำคอ เมื่อเขาคิดว่าภรรยากำลังล้อเล่น

“นี่คุณคิดว่าฉันไม่กล้ารึไง ผู้หญิงทุกคนล้วนมีจิตวิญญาณในการชอปปิงจะบอกให้” คราวนี้ใบหน้าและแววตาของใบบุญดูขึงขังและจริงจัง จนทำให้กวินอดที่ขำให้ความน่ารักของเธอไม่ได้ ก่อนจะเอามือแตะลงไปที่ศีรษะของหญิงสาวเบาๆ การมีเมียเด็กมันก็ทำให้หัวใจกระชุ่มกระชวย ชีวิตมีสีสันไปอีกแบบ

ที่สำคัญเธอยังดั่งดวงใจที่เขาปรารถนาที่จะมอบหัวใจให้ ซึ่งชีวิตนี้คงไม่มีใครมาแทรกกลางระหว่างพวกเขาทั้งสองได้ แต่ในขณะที่คนทั้งคู่สนทนากันอยู่นั้น ได้มีใครบางคนแอบบันทึกภาพของท่านประธานหนุ่มกับหญิงสาวเอาไว้ เพราะทั้งสองดูสนิทสนมกันมากกว่าเจ้านายกับลูกจ้าง หรือจะว่าเป็นลูกค้าก็ไม่น่าจะใช่

“สวัสดีครับคุณกวินขอโทษที่ให้รอนาน พอดีว่าลูกสาวของผมอยากมาด้วย คุณคงไม่ว่าอะไรนะครับ” เมื่อลูกค้าคนสำคัญเดินทางมาถึง กวินรีบเชื้อเชิญให้ชายสูงวัยได้นั่ง พร้อมกับลูกสาวของเขา ที่ดูจะมองกวินอย่างไม่วางตา หล่อนทำราวกับว่าจะกลืนกินเขาลงไปทั้งตัว

“ผมยินดีมากเลยครับที่คุณโกวิทย์ให้เกียรติพาลูกสาวมารับประทานอาหารด้วย”

“โบน่าค่ะ ฉันชื่อโบน่ายินดีที่ได้รู้จักนะคะ” หล่อนปรายตามองท่านประธานหนุ่มด้วยแววตาที่หวานหยาดเยิ้ม แถมยังยื่นมือออกไปทักทายเขาตามธรรมเนียมฝรั่งอีกด้วย

“เปล่าค่ะ” เธอฝืนยิ้มออกไป ก่อนหยิบส้อมขึ้นมา แล้วลงมือรับประทานอาหารในจานอีกครั้ง

“น่าอิจฉาผู้ช่วยของคุณจังเลยนะคะ ที่มีเจ้านายอย่างคุณกวินคอยแทคแคร์เป็นห่วงเป็นใยแบบนี้” โบน่าจีบปากจีบคอพูดออกมา หล่อนแสดงสีหน้าไม่ชอบใบบุญออกมาอย่างชัดเจน เมื่อกวินคอยเอาใจแถมเขายังหั่นสเต็กในจากให้หญิงสาวได้รับประทานอย่างพอดีคำอีกด้วย

“พอแล้วค่ะคุณกวิน เดี๋ยวฉันทำเอง ขอบคุณนะคะ” ใบบุญรีบกล่าวขอบคุณท่านประธานหนุ่มออกไป พร้อมกับคว้าส้อมกับมีดหั่นสเต็กมาจากมือของเขา เพราะกลัวว่าทุกคนจะสงสัยในความสัมพันธ์ของเธอกับท่านประธานหนุ่ม ผู้ซึ่งเป็นถึงเจ้าของบริษัทกวินชู

“ผมขอดูแบบที่คุณไพลินส่งให้ได้ไหมครับ” โกวิทย์เริ่มวกเข้ามาที่เรื่องธุรกิจ เพราะเขายังมีนัดตอนบ่ายแก่ๆ อีก

“ได้สิครับ ตัวอย่างที่ทางคุณไพลินเลขาของผมส่งไปให้นั้น ส่วนมากจะเป็นหนังแท้ พื้นนุ่มใส่สบาย ทำขึ้นมาเพื่อสุขภาพที่ดีในการสวมใส่ สมกับเป็นแบรนด์กวินชู การดีไซน์ดูเรียบง่าย แต่ก็ไม่แพ้แฟชั่นที่กำลังเป็นที่นิยม”

กวินอธิบายออกไปเป็นชุด พร้อมกับเปิดแฟ้มเอกสาร ที่มีรายละเอียดของรองเท้าในแต่ละรุ่น ระบุเอาไว้อย่างละเอียดและชัดเจน ให้กับโกวิทย์ได้ดูอีกครั้ง หลังจากที่เลขาของเขาได้ส่งแบบไปให้เลือก