เทพบุตรในคราบซาตาน นิยาย บท 42

ความหอมหวานของรสจูบที่มิอาจต้านทานแรงดึงดูดนี้ให้ยุติลงได้ เมื่อกวินปล่อยช่องว่างให้หญิงสาวได้หายใจ เพียงชั่งครั้งชั่วคราวเท่านั้น ก่อนที่ชายหนุ่มจะสอดปลายลิ้นเข้าไปสำรวจกวาดต้อน ฉกชิมเอาความหอมหวานจากโพรงปากของคนตัวเล็กครั้งแล้วครั้งเล่า ราวกับเขานั้นอดอยากปากแห้งห่างหายจากรสสวาทมาเป็นแรมปี เมื่อความต้องการของคนทั้งคู่เริ่มมีมากขึ้นที จนยากที่จะหยุดได้

สะโพกมนยังคงถูกฝ่ามือของกวินรุกรานลูบไล้อย่างไม่ลดละ ก่อนที่เขาจะผละริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่งเสียดาย เพราะเป้าหมายได้เปลี่ยนลงมายังทรวงอกกลมโต ริมฝีปากร้อนฉ่าจุมพิตลงไปยังเนินอกขาวผ่องของเธออย่างนุ่มนวล

จากนั้นปลายลิ้นของคนตัวโตได้แตะลงไปที่เม็ดบัวอมชมพู ก่อนที่เขาจะขบเม้มกัดเบาๆ สร้างเสียงครางให้กับคนใต้ร่างร้องออกมาเป็นระยะได้เป็นอย่างดี

“อะ อ๊าย คุณกวินขา...อื้ม อื้อ” เพราะความรู้สึกเสียวซ่าน ทำให้ใบบุญร้องครางเรียกชื่อคนตัวโตออกมาเป็นระยะ เมื่อริมฝีปากของเขากำลังครอบครองเม็ดบังอมชมพูสลับข้างไปมาอย่างเมามัน เลือดลมสูบฉีดไปทั่วเรือนกาย จากอารมณ์เสียวซ่านที่สัดสาดเข้ามาระลอกแล้วระลอกเล่า

ผิวกายขาวผ่องเริ่มแดงระเรื่อไม้แพ้พวงแก้มของเธอ เวลานี้ปลายนิ้วของกวินกำลังรุกล้ำเข้าไปในร่องเสียว หลังจากที่คลี่กลีบกุหลาบงามบานเบ่งออก เมื่อเขาลูบไล้อย่างสมใจแล้ว จึงจัดการสอดนิ้วเข้าออกจนสัมผัสได้ถึงความเปียกแฉะของปลายนิ้ว ในเวลานี้กวินแทบคลั่ง ไม่น่าเชื่อว่าภรรยาของเขาจะเป็นคนซ่อนรูปได้มากขนาดนี้ ผิวพรรณของเธอขาวผ่องนวลเนียน ทรวงอกอวบอิ่มนูนสวยกระชับได้รูปราวกับว่าไม่เคยมีลูกมาก่อน

เอวคอดรับกับสะโพกผายไม่ว่าเขาจะมองหรือลูบไล้ก็หลงใหลได้ปลื้มทุกครั้งทุกครา หน้าท้องของเธอแบนราบไร้ร่องรอยผิวแตกลายงา กวินยังคงลูบไล้ในความนุ่มของทรวงอกกลมโตราวกับลูกแตงโม สลับกับการใช้นิ้วมือสะกิดเขี่ยบดบี้เม็ดบัวอมชมพู จนกระทั่งความอ่อนนุ่มเริ่มชูชันแข้งขึงเป็นไตสู้กับปลายลิ้นร้อนของชายตัวโตอีกครั้งด้วยความเสียวซ่าน สะท้านไปทั้งร่างอรชร

“อ๊า ดูดแรงจัง อื้ม” ริมฝีปากอิ่มได้รูปครางกระเส่าออกมาด้วยเสียงหวานสุดรัญจวน เมื่อมือแกร่งของกวินลูบไล้ลงต่ำอีกครั้ง

“ชอบหรือเปล่าครับ หืม” เสียงทุ้มดังอยู่ข้างหู พร้อมกับช่วงจังหวะของการเล้าโลมอย่างหนัก เขากดจูบลงไปที่ซอกคอหอมกรุ่นของเธอช้ำไปหมดจนเป็นรอยแดง แต่ทว่าคนตัวโตก็ไม่ลดละ เขายังคงบรรเลงเล้าโลมให้เธอได้เสียวซ่านกำหนัดไปทั้งร่างแทบทนไม่ไหว

“อ้าย คุณ... ฉันไม่ไหวแล้วค่ะ เสียวจัง อื้ม” เมื่อความปรารถนาในกายพลุ่งพล่าน จึงทำให้คนตัวเล็กใต้ร่างเผยอริมฝีปากเอ่ยออกมาด้วยถ้อยคำที่แสนหวาน เธอรู้สึกกำหนัดจนถึงขีดสุด เมื่อกวินยังชักช้าไม่ทันใจ หญิงสาวจึงจัดการผลักเขานอนราบลงไปกับเตียง แล้วจัดการขึ้นคร่อมร่างกำยำนั่งทับลงไปบนตัวเขา

จากนั้นคนตัวเล็กได้โหมแรงขย่ม บดเบียดกลีบกุหลาบงามบานเบ่งเข้าหาส่วนแข็งแกร่งที่กำลังตั้งลำแข็งขึ้น รอรับการสอดแทรกเข้าไปในร่องแคบของคนตัวเล็ก

“อ๊า เมียผมเด็ดสุด โอ้วววว เร็วอีกครับคนดี เก่งมาก อ๊า!” กวินเอ่ยชมภรรยาของเขาออกมาด้วยความปีติยินดี พลางเด้งสะโพกขึ้นรับกับช่วงจังหวะที่คนตัวเล็กโยกขย่มลงมาได้อย่างลงตัว ร่องกลีบกุหลาบงามยังคงความสวยสดตอดรัดเจ้ามังกรยักษ์หัวแดงบานเบ่งหงึกๆ ราวกับเด็กสาวแรกรุ่นก็ไม่ปาน

ซึ่งชายหนุ่มกำลังส่งรอยยิ้มอ่อนโยนมาให้เธอ พอทำให้หญิงสาวได้กระชุ่มกระชวยหัวใจ กวินใช้มืออีกข้างเขี่ยปอยผมที่ปรกหน้าใบบุญออกอย่างอ่อนโยน

“คุณยังมีอะไรที่สงสัยในตัวผมอีกหรือเปล่า”

“คุณจะไม่ทิ้งฉันกับลูกไปไหนใช่ไหมคะ” คำถามเดิมๆ พร้อมกับแววตาที่ดูใสซื่อของภรรยา ทำให้กวินถึงกับขำแห้งๆ ให้กับความน่ารักของใบบุญ เขาทำขนาดนี้แล้วเธอยังจะกลัวอะไรอีก ทำไมหญิงสาวถึงได้กลายเป็นคนคิดมากไปได้นะ

“ผมขอสัญญาด้วยเกียรติของลูกผู้ชายว่าจะรักและภักดีต่อคุณแต่เพียงผู้เดียว สบายใจได้ ผมเลิกเจ้าชู้ตั้งแต่เจอคุณครั้งแรกแล้วเด็กน้อย” น้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความรัก แต่ทว่าฟังดูเด็ดเดี่ยว อย่างที่จะไม่ยอมให้สิ่งใดมาสั่นคลอนได้ จึงให้ให้ใบบุญยิ้มรับ เธอไม่ควรให้เรื่องเล็กๆ มาทำลายความเชื่อใจที่มีให้กวิน

เพราะถึงยังไงริสาก็ไม่ใช่แฟนหรือคู่หมั้นของเขามาก่อน เธอต่างหากที่เป็นภรรยาและแม่ของลูก ที่กวินได้มอบความรักความไว้ใจ ให้เธอได้กลายเป็นคุณผู้หญิงของกวินชู เพียงแค่เธอปฏิเสธที่จะเปิดตัว แล้วทำไมต้องแคร์ ในเมื่อเธอคือนัมเบอร์วันของกวิน