เทพบุตรในคราบซาตาน นิยาย บท 71

เมื่อถึงเวลาที่ต้องเดินทางไปโรงพยาบาลตลอดทางกวินดูมีสีหน้าเป็นกังวลอย่างมาก หลังจากที่เขาเห็นอาการของภรรยา แต่ทว่าหญิงสาวได้ให้ตะวันจัดการเลือกแพทย์และโรงพยาบาลเอาไว้ก่อนหน้านั้นแล้ว จึงไม่ใช่ปัญหาในการไปพบแพทย์ครั้งนี้ หลังจากที่หญิงสาวเข้าไปในห้องตรวจได้สักพัก ใบบุญได้เดินออกมาจากห้องตรวจด้วยหัวใจเต้นแรง หญิงสาวได้ส่งยิ้มให้กับผู้เป็นสามี จนเขานั้นทำหน้าไม่ถูก

“ยิ้มอยู่นั่นแหละ สรุปแล้วคุณเป็นอะไร” กวินเอ่ยถามภรรยาออกไป แต่ทว่าใบบุญกลับเอาแต่ยิ้ม จนทำให้ท่านประธานหนุ่มร้อนรนใจ

“คุณหมอครับ ภรรยาของผมไม่สบายเธอเป็นอะไรมากไหมครับ” คราวนี้กวินได้หันไปถามนายแพทย์แทนภรรยาของเขา

“เป็นเรื่องดีๆ ที่กำลังจะเกิดขึ้นกับชีวิตคู่ของคุณสองคน หมอยินดีด้วยนะครับ ภรรยาของคุณตั้งครรภ์ได้สองเดือนกว่าแล้วครับ”

“ฮ่ะ! อะไรนะ เมียผมท้องเหรอครับหมอ!” กวินอุทานออกมาด้วยใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยรอยยิ้มบ่งบอกให้รู้ว่าเขาดีใจมากแค่ไหน หลังจากที่ท่านประธานหนุ่มใช้ความพยายามเสกเด็กเข้าท้องหญิงสาวมานับครั้งไม่ได้ ซึ่งในที่สุดก็สำเร็จดังที่ใจของเขาปรารถนาเอาไว้ได้อย่างเต็มภาคภูมิ

“ใช่แล้วค่ะ ที่ฉันเอาแต่ใจเรื่องมากโน่นนี่นั่น อารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ ก็เพราะว่าแพ้ท้องยังไงละค่ะ” หญิงสาวสารภาพความจริงออกมาได้อย่างกระจ่างใจกวิน ถ้าเขารู้ความจริงเร็วกว่านนี้ ท่านประธานหนุ่มจะไม่ปล่อยให้ใบบุญต้องงอนเขาจนล่วงเลยมาเป็นแรมเดือน โดยที่ชายหนุ่มไม่คิดหาทางเอาใจหญิงตั้งครรภ์ให้มากเท่าที่ควร ปล่อยให้เธองอนอยู่ได้เป็นแรมเดือน

“ว่าแต่คุณแม่จะฝากครรภ์เลยไหมครับ เพราะอายุครรภ์ถ้าเลยไตรมาสแรกไป อาจจะไม่ส่งผลดีกับเด็กและคุณแม่ได้นะครับ” นายแพทย์ได้พูดออกมา เพื่อให้ใบบุญเข้าใจ เนื่องจากคุณแม่ควรฝากครรภ์ให้เร็วที่สุดตั้งแต่รู้ว่าตัวเองตั้งครรภ์ เพื่อความปลอดภัยของคุณแม่และทารกในครรภ์ โดยแพทย์จะทำการนัดหมาย เพื่อตรวจครรภ์จนถึงวันคลอดตามความเหมาะสมและตามภาวะแทรกซ้อนที่เกิดขึ้นระหว่างที่มีการตั้งครรภ์

“ฝากครรภ์เลยครับคุณหมอ” กวินรีบพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น เมื่อเขากำลังจะกลายเป็นคุณพ่อลูกสองอีกในไม้ช้า

“ถ้าอย่างนั้นเชิญคุณแม่ที่ห้องตรวจเลยครับ” เมื่อใบบุญเดินเข้าไปด้านในห้องตรวจ ซึ่งคุณหมอดูสุภาพและใจดีมาก จากนั้นหญิงสาวก็ได้รับการตรวจร่างกายอย่างละเอียดอีกครั้ง ทั้งปริมาณน้ำตาล โปรตีนในปัสสาวะ รวมทั้งการตรวจหน้าท้องของคุณแม่อีกด้วย

หลังจากตรวจหญิงตั้งครรภ์เสร็จ กวินก็ถูกนายแพทย์เรียกเข้าไปในห้องตรวจเช่นกัน แต่ไม่ใช่การตรวจ เนื่องจากทั้งสองรู้จักกันมาก่อน บางทีโลกใบนี้ก็กลมเสียจนน่าแปลกใจ แต่คงไม่เรื่องบังเอิญเมื่อตะวันเป็นคนจัดการเรื่องนี้เองกับมือ

“เมียนายสวยมาก” นายแพทย์นภัทรเอ่ยชมภรรยาของเพื่อนออกมา จนกวินมองเขาตาเขียวอย่างไม่ชอบใจ

“ฉันจะเปลี่ยนหมอ ขอเป็นแพทย์หญิงนายช่วยจัดการให้ฉันด้วย” ท่านประธานหนุ่มพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเข้ม ซึ่งทำให้คนฟังแอบยกยิ้มให้กับท่าทางการหวงภรรยาของกวิน

“ถามจริง นายไปไข่ไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ภรรยาของนายถึงได้ตั้งท้องลูกคนที่สองแล้ว”

“เรื่องมันยาว แต่นั่นเอาไว้ก่อน ฉันต้องการแพทย์หญิงมาดูแลภรรยาของฉัน นายรีบจัดการด่วนเลยนภัทร”

“หึ! หึ! เพิ่งรู้วานายหวงเมียเหมือนกันนะเนี่ย คิดว่าเป็นแต่คุณเอเดนเสียอีก” นายแพทย์หนุ่มยิ้มเย้ยท่านประธานหนุ่มออกมาด้วยแววตาที่ดูหมั่นไส้เขาไม่น้อย เมื่อเสืออย่างกวินกำลังจะสิ้นลาย หลังจากที่เขาพ่ายแพ้ต่อความรักที่มีให้กับใบบุญ

“อืม ยังไงก็ขอบใจนายมากนะ” เมื่อกวินกับนายแพทย์สนทนากันเสร็จ หลังจากที่ใบบุญรับยาบำรุงครรภ์มาเรียบร้อย กวินได้พาภรรยาของเขาขับรถออกมา แต่ทว่าเขาไม่ได้พาเธอกลับบ้าน เขาพาหญิงสาวมาที่ห้างสรรพสินค้าหรูใจกลางเมือง จนทำให้ใครต่อใครมองคนทั้งคู่ด้วยความสนใจ

เมื่อท่านประธานหนุ่มอยู่ในชุดสูทผูกเนกไทเดินโอบหญิงสาว ซึ่งใบบุญอยู่ในชุดสาวโรงงาน มองยังไงคนทั้งคู่ก็แตกต่างกัน แต่ใบหน้ารูปไข่จมูกเล็กคมเป็นสันรับกับริมฝีปากกระจับคิ้วโก่งได้รูป แม้เธอไม่ได้แต่งหน้า แต่ความสวยของใบบุญที่มีเป็นทุนเดิมอยู่แล้วนั้น ทำให้คราบของสาวโรงงานถูกมองข้ามไปเลย จนเธอกลายเป็นหญิงสาวที่เหมาะกับท่านประธานเป็นที่สุด

“ผมขอดูเครื่องเพชรคอลเลกชันใหม่ของร้าน ที่ดูสวยในแบบที่ไม่ซ้ำกับใคร ให้ภรรยาของผมหน่อยครับ” ท่านประธานหนุ่มพูดขึ้น หลังจากที่เขาพาภรรยาเดินเข้ามาในร้านเพชร ซึ่งดูเหมือนว่าเจ้าของร้านจะคุ้นเคยกับเขาเป็นอย่างดีอีกด้วย

“ด้วยความยินดีค่ะ ภรรยาคุณสวยจังเลยนะคะ สวยและน่ารักแบบนี้ ต้องชุดใหญ่คอลเลกชันใหม่จากทางร้านของเรา ต้องชุดนี้เลยค่ะ” เมื่อเจ้าของร้านเปิดตลับเพชรออก ทำให้ใบบุญพอจะเดาได้ว่าราคาของมันคงแพงน่าดู ซึ่งเธอคิดว่ากวินไม่จำเป็นต้องซื้ออะไรแบบนี้ให้เธอเลยสักนิด

“คุณ... ฉันว่าฉันไม่เหมาะกับเครื่องประดับแพงๆ แบบนี้หรอกค่ะ” หญิงสาวเขย่งปลายเท้าขึ้นไปกระซิบเบาๆ ที่ข้างใบหูของชายตัวโต จนกวินแอบเอ็นดูในความพยายามที่จะกระซิบของภรรยา

“ผมว่ามันเหมาะกับคุณที่สุด ผมเอาชุดนี้ครับ” กวินก้มลงไปพูดกับหญิงสาว ก่อนที่เขาจะหันมาบอกเจ้าของร้าน พร้อมกับยื่นบัตรเครดิตไม่จำกัดวงเงินให้กับเจ้าของร้านไป เมื่อทั้งคู่เดินออกมาจากร้านเพชร ในเวลานี้ภรรยาของเขาได้ทำหน้าหงิกงออย่างไม่ชอบใจ เพราะเธอไม่หวังจะได้เครื่องเพชรของกวินมากกว่าหัวใจของเขา ที่สำคัญสามีของเธอนั้นเพิ่งจ่ายเงินก้อนโตให้กับใบโพธิ์ไป เธอจึงคิดว่าเขาควรเก็บเงินก้อนนี้เอาไว้ใช้เมื่อถึงคราวที่จำเป็น

“เป็นอะไรไปครับคุณแม่ งอนผมอีกแล้วเหรอ” พอรถยนต์คันหรูของท่านประธานหนุ่มแล่นออกมาจากห้างสรรพสินค้า มุ่งสู่บ้านของพวกเขา เสียงทุ้มแต่ทว่านุ่มนวลเอ่ยถามภรรยาออกมาด้วยความรู้สึกชอบใจ เพราะเวลาใบบุญงอนเขาเธอดูน่ารักดี

“คุณหมอไม่ได้บอกเหรอคะว่าคุณต้องตามใจภรรยา เพราะอารมณ์ของฉันมันขึ้นๆ ลงๆ แต่สามีต้องรับมือให้ได้ ห้ามขัดใจเด็ดขาด” คำพูดของหญิงสาวทำให้กวินแอบอมยิ้มให้กับความน่ารักของเธออีกครั้ง อย่างไม่มีทีท่าว่าจะขัดใจ แต่เรื่องเครื่องเพชรเธอควรดีใจ ผู้หญิงอะไรชอบทำตัวติดดินไม่อยากเด่นกว่าใคร นับวันกวินก็ยิ่งหลงรักเธอมากขึ้นทุกที

“โอเคครับ เอานี่ถือเครื่องเพชเก็บเอาไว้ เผื่อเราได้ลูกชาย คุณจะได้เอาไปหมั้นหมายให้กับเขายังไงล่ะ” คำพูดของกวินทำให้ใบบุญคล้อยตาม ถ้าเธอได้ลูกชายก็ดีสินะ เพราะว่ามีลูกสาวอยู่แล้ว มีลูกสองคนชายหญิงกำลังดี