เทพศึกมังกรหวนคืน นิยาย บท 10

บทที่10 คณะผู้บริหารของบริษัทซานหยวนกรุ๊ป

วันที่สอง

อิ่นซินนอนอย่างสลบไสล แม้แต่เสียงนาฬิกาปลุก เธอก็ไม่ได้ยิน

จนเสียงนาฬิกาปลุกดังครบสามครั้ง เธอถึงได้ตื่นขึ้น หลังจากตื่นนอน เธอเพิ่งคิดขึ้นได้ว่าจะต้องไปส่งกั่วกั่วไปโรงเรียน

เมื่อหันไปดู พบว่ากั่วกั่วไม่ได้อยู่ในห้องแล้ว

“ใช่ ฉินเฟิง?”

อิ่นซินคิดว่าเป็นฉินเฟิง เธอได้เดินออกไป เห็นว่ามีอาหารวางอยู่ที่บนโต๊ะ และเห็นจดหมายเขียนทิ้งไว้ “ผมส่งกั่วกั่วไปโรงเรียนแล้วนะ”

“ถือว่ายังมีความรับผิดชอบ”

หลังจากอิ่นซินคิดดังนั้นแล้ว เธอก็ได้เก็บข้าวของต่างๆ แล้วก็ไปทำงาน

เมื่อคืน เธอก็ได้คิดทบทวนอยู่นาน การตัดสินใจใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับฉินเฟิน ดีหรือไม่ดี แต่เมื่อเห็นการกระทำของเราแล้ว การที่ตัดสินใจใช้ชีวิตคู่ร่วมกับฉินเฟิน มันก็มีข้อดีอยู่เหมือนกัน

อิ่นซินเดินขึ้นไปตึกชั้นที่สูงสุดของบริษัทเพื่อเข้าร่วมประชุม เป็นการประชุมคณะผู้บริหารระดับสูงของบริษัทซานหยวนกรุ๊ป

การประชุมระดับคณะผู้บริหารระดับสูงนี้จะว่าด้วยเรื่องนโยบายต่างๆของบริษัท

เมื่ออิ่นซินเข้ามาถึงด้านในของบริษัท เธอเองก็รู้สึกอารมณ์ไม่ค่อยดี

“เฮ้ หลานสาว มาแล้วแล้วเหรอ”

ในห้องประชุมนี้ ลูกน้องแต่ละคนสีหน้าอารมณ์ไม่ค่อยสู้ดีนัก บนใบหน้าของท่านอิ่นมีริ้วรอยตามวัยของท่าน และใช้ไม้เท้าช่วยเดิน ตอนนี้ท่านได้หลับตาอยู่

และด้านข้างคืออิ่นป่าย กําลังมองเธอด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย

“อืม”

อิ่นซินตอบ

“หลานสาว อย่าเย็นชานักเลย อย่างน้อยก็เป็นครอบครัวเดียวกัน ได้ยินมาว่าเมื่อคืนเธอให้ฉินเฟิงขอทานนั่นเข้าบ้านเหรอ? สุดยอดจริงๆ ไอ้หมอนั่นมันทิ้งเธอกับลูกไปตั้งหลายปีขนาดนั้น เธอยังให้มันเข้าบ้านอีก คุณเริ่มกินไม่เลือกตั้งแต่เมื่อไหร่ ”

อิ่นป่ายเลิกคิ้ว ทําท่าทีเหมือนหวังดีกับอิ่นซิน แต่หยินซินทํางานทุกที่ในคําสั่ง

เขาไปฉินเฟิงเช็คมาแล้ว และพบว่าฉินเฟิงเป็นแค่ทหารธรรมดา จากนั้นจางลี่ก็บอกเขาเกี่ยวกับข้อมูลของฉินเฟิง ว่ามีคนรวยคนหนึ่งที่ตอบแทนหนี้บุญคุณ ตอบแทนหนี้บุญคุณหมดก็ไม่มีอะไรแล้ว

จากนั้นเขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

เขานึกว่าฉินเฟิงเป็นคนที่มีภูมิฐานอะไร ที่แท้ก็เป็นแค่เป็นทหารคนนึง

“ได้เข้าบ้านจริงๆแล้วจริงเหรอว่ะ? เชี่ย ไอ้ขอทานนั่น ครั้งแรกที่ฉันเจอมัน ยังอยู่บนถนนใส่เสื้อผ้าขาดๆอยู่เลย”

“ไอ้หมอนั่น หลังจากที่นอนกับอิ่นซินแล้ว วันต่อมาก็ได้ทะเบียนสมรส ขโมยเงินอิ่นซินแล้วก็หนีไป จนเมื่อวานพึ่งจะกลับมา แล้วทำมาเป็นแต่งตัวดู ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่”

“ขอทานก็คือขอทานอยู่วันยังค่ำ เป็นได้แค่คนเป็นแค่ขอทานเท่านั้นแหละ แต่ฉันคิดไม่ถึงว่า อิ่นซินจะเป็นประธานของบริษัทซานหยวนกรุ๊ป แต่ตอนนี้นางหิวมากแล้ว แม้แต่ขอทานก็ไม่เว้น”