เทพศึกมังกรหวนคืน นิยาย บท 109

เจ็บสิบล้าน?

เป็นสองเท่าตัว?

“……”

ผู้ชมทั้งหมดเงียบ อีกอย่างเป็นตอนที่หลังจากที่หวงจงประธานแห่งหวงซื่อกรุ๊ปได้ออกประกาศต่อหน้าทุกคน แล้วค่อยเสนอราคา นี่ไม่ได้เป็นการตบหน้าหวงจงอย่างโหดร้ายหรือยังไงกัน

ตบดังเปรี๊ยะเข้าไป

ตบจนเสียงดังก้อง

ทันใดนั้น ทุกคนก็มองมายังหวงจง

“ทำอะไร!”

หวงจงอึ้ง เล่นงานเขาโดยเฉพาะงั้นเหรอ?

ลงสองเท่าไปแล้ว

“มีคนลงเจ็ดสิบล้านแล้ว ขอถามหน่อย ประธานของหวงซื่อกรุ๊ป คุณหวง จะตามไหมครับ?”

พิธีกรถามตรงไปที่เขา

ตอนนี้เห็นได้ชัดมากว่า สองคนนี้กำลังแข่งขันกัน

ตามงั้นเหรอ?

ข้าก็อยากจะตามอยู่หรอก!

แต่ไม่มีเงินแล้ว!

โธ่เอ๊ย!

เจ็ดสิบล้าน คุณออกมาสี่สิบล้าน ห้าสิบล้าน เขาอาจจะพอตามได้บ้าง แต่เจ็ดสิบล้านนี้ทำเอาเขานิ่งไปเลย

“ผม……ไม่ตาม!”

สุดท้าย หวงจงกล่าวประโยคนี้ออกมาอย่างไม่พอใจ

เขาก็อยากจะตาม

แต่ไม่มีเงินแล้วจริงๆ นั่นมันเจ็ดสิบล้านนะ คนๆนี้เหยียบเขาจมลงพื้นเลย แต่เขาก็ไม่มีทางอื่นแล้วจริงๆ

และผู้ที่เสนอราคาคนนี้ได้ เห็นได้ชัดว่าไม่ขาดเงิน เขาไม่สามารถที่จะรุกรานได้

ทำได้เพียงแค่ช่างมัน

“คุณพระ มีเจ้าถิ่นมาเพิ่มราคาจริงด้วย ปากฉันศักดิ์สิทธิ์จริงๆ พูดแล้วได้ผลเลย ฮ่าๆ คุณดูสิ หวงจงคนนั้นสีหน้าดูไม่ได้เลย”

หลิวลานเมิ่งดึงฉินเฟิง ชี้ไปที่หวงจงตรงนั้น

“ความรู้สึกเช่นนี้ คือเดจาวู”

อิ่นซินได้ยินว่าหลิวลานพูดประโยค ‘ปากฉันศักดิ์สิทธิ์จริงๆ พูดแล้วได้ผลเลย?’ ประโยคนี้ เธอเคยพูดมาก่อน ทำไมบังเอิญจัง

รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

แต่ก็พูดไม่ถูก ว่าตรงไหนมันผิดปกติ

และในตอนนี้ ฉินเฟิงกลับมานั่งลงตรงตำแหน่ง อิ่นซินยื่นคอออกมาถามอย่างสงสัยเล็กน้อยว่า: “ที่รัก เมื่อกี้คุณไปไหนมาเหรอ?”

เมื่อกี้ที่ฉินเฟิงเพิ่งออกไป วิลล่าหลังนั้น ก็ถูกผู้ซื้อปริศนาประมูลไปแล้ว

นี่อาจจะไม่ บังเอิญเกินไปแล้ว

“ไปเข้าห้องน้ำไง” ฉินเฟิงกล่าว

ในตอนนี้ หลิวลานเมิ่งดึงอิ่นซินมา กระซิบว่า: “แกคิดอะไรอยู่ล่ะ จะเป็นเขาได้ยังไง เขาก็แค่คนจนๆคนหนึ่ง นั่นมันเจ็ดสิบล้านเชียวนะ”

“ก็จริง”

อิ่นซินส่ายหัว ล้มเลิกความคิดนี้ไป

แต่เจ็ดสิบล้านนะ

และเป็นเจ็ดสิบล้านที่สบายๆ แค่คิดก็รู้แล้ว จะต้องเป็นคนที่รวย ไม่มีทางเป็นฉินเฟิงได้หรอก

“เจ้าถิ่นคนนี้ ใช้เงินฟุ่มเฟือยมาก เพิ่มราคาเป็นสองเท่าในครั้งเดียว รวยจริงๆ ฉันรู้สึกว่าสามารถเปรียบเทียบกับประธานบริษัทของเราได้แล้ว ตั้งแต่นี้ไป หลิวลานเมิ่งอย่างฉัน เพิ่มคนที่เลื่อมใสศรัทธาอีกคนแล้ว”

หลิวลานเมิ่งพูดกับอิ่นซินอย่างบ้าผู้ชาย: “คนหนึ่งคือประธานบริษัทของเรา ส่วนอีกคนเป็นเจ้าชายเปียโน คนนี้เป็นคนที่เตรียมจะเป็นแฟนของฉัน ส่วนอีกคนก็คือคนรวยที่มีเงินมีอำนาจ ชอบซื้อของไร้สาระราคาแพงเพื่ออวดว่าตัวเองรวยจริงๆ”

เจ็ดสิบล้าน บางทีบริษัทใหญ่ๆต่างก็มีนะ

แต่จะเอามาซื้อวิลล่าหลังนี้ กลับกลายเป็นว่าคนส่วนใหญ่ทำใจไม่ลง คนที่ทำใจลง มีเพียงคนประเภทหนึ่ง เจ็ดสิบล้าน สำหรับเขาแล้ว เป็นเงินเพียงแค่น้อยนิด

แค่คิดก็รู้แล้ว ว่าคนนี้เป็นคนที่มีเงินมีอำนาจมากแค่ไหน

ส่วนที่อิ่นซินสงสัยคือฉินเฟิง เธอหัวเราะเยาะเย้ย แค่หนุ่มจนๆคนหนึ่ง เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยต่ำต้อย จะเป็นคนนั้นที่ซื้อวิลล่าได้ยังไงล่ะ

หลังจากที่สิ้นสุดแล้ว เธอก็กลับไปทำงานที่สำนักงานแล้ว

เพียงแต่ว่า เธอถูกเรียกไปที่สำนักงานของประธานอีกครั้ง เฝิงกางมองหลิวลานเมิ่งและกล่าวว่า: “เพราะวันนี้คุณก้าวเท้าซ้ายเข้ามาในบริษัท ไม่เป็นไปตามกฎระเบียบของบริษัท ดังนั้นโบนัสสิ้นปีของคุณ ถูกตัดหมดแล้ว!”