เทพศึกมังกรหวนคืน นิยาย บท 130

“ถังเล่อ ผมของประกาศในนามกองทัพต้าหัว ปล่อยเขาไปเดี๋ยวนี้”

คำพูดของฉีหยุนทำให้ถังเล่อสั่นไปทั้งตัว ดูคล้ายมีเจตนาฆ่าส่งออกมาจากปลายสาย ซึ่งทำให้เขาหายใจไม่ออก แล้วพยักหน้าซ้ำๆ “ครับๆๆ”

หลังจากวางสายโทรศัพท์

ร่างกายของถังเล่อเต็มไปด้วยเหงื่อเย็นเฉียบ ราวกับว่าเพิ่งกลับมาจากนรก แต่หลังจากมึนงงไปครู่หนึ่ง เขาก็นึกอะไรออกเรื่องหนึ่ง

เขาจำได้ว่า หวางเชียนบอกว่าจะจัดการฉินเฟิง

“แม่จ๋า อย่าแตะต้องคนคนนั้นเด็ดขาดนะ!”

รอยความหวาดกลัวปรากฏขึ้นในดวงตาของถังเล่อ ฉินเฟิงสามารถทำให้ประธานบริษัทเฟิงซิ่งกรุ๊ป ลูกชายคนโตของตระกูลตู้ รองผู้นำของเจียงเฉิง รวมถึงพันเอกจากกองทัพต้าหัวโทรมาขอให้ปล่อยตัว

แค่คิดก็พอจะรู้สถานะของคนคนนี้

ไม่ธรรมดาเลย

ต้องเป็นคนที่พวกเขาล่วงเกินไม่ได้แน่นอน

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ถังเล่อก็ออกแรงสุดกำลังเพื่อลุกขึ้น แล้วเดินไปทางห้องใต้ดิน พลางพึมพำกับตัวเองว่า “ห้ามลงมือเด็ดขาด ห้ามลงมือเด็ดขาด ทันทีที่ลงมือ กรมตรวจสอบแห่งเมืองของพวกเราจะถูกรถถังบดขยี้”

เขาไม่ต้องสงสัยเลยว่า พันเอกจากกองทัพต้าหัวคนนั้นกล้าโจมตีพวกเขาจริงๆ

กลิ่นความดุเดือดแทบจะลอยออกมาจากโทรศัพท์แล้ว

ยิ่งไปกว่านั้น ครั้งนี้พวกเขาเป็นฝ่ายเริ่มทำผิดเอง

เมื่อสืบสวนออกมาก็ไม่มีเหตุผลเช่นกัน

ทำได้เพียงอธิษฐานให้พวกเขาอย่าลงมือเด็ดขาด อย่าลงมือเด็ดขาด เขาทำได้เพียงคาดหวังเท่านั้น เพราะเขารู้จักหวางเชียนดี ใจแคบคิดเล็กคิดน้อย ฉินเฟิงอาจจะนอนหายใจรวยรินแล้ว

สีหน้าของถังเล่อซีดลงเรื่อยๆ เมื่อเขามาถึงประตูห้องใต้ดิน ก็ซีดขาวไปหมดแล้ว เมื่อมองไปที่ประตู เขายังไม่กล้าเปิด

อย่าลงมือเด็ดขาด

เขามองหาโอกาสเพียงเล็กน้อยอยู่ในใจ จากนั้นก็ผลักเปิดประตู กวาดสายตามองไปรอบๆ พยายามหาคนที่ไม่ได้นอนจมอยู่ในกองเลือด

เขากวาดสายตามองไปรอบๆ พอไม่เห็นอะไร ก็รู้สึกโล่งใจทันที

ครั้นแล้วก็เงยหน้าขึ้น แต่ก็ต้องตกตะลึงเพราะเห็นหวางเชียนและอีกสองคนนอนอยู่บนพื้น ซ้อนทับกันเป็นพีระมิด

เขาหมดสติไปแล้ว

ส่วนบนร่างกายของพวกเขา มีชายคนหนึ่งนั่งอยู่บนตัวพวกเขา สูบบุหรี่พลางมองไปที่ถังเล่อ “ตอนนี้เพิ่งมาเหรอ? เขากำลังจะตายแล้ว”

ปัง

ฉินเฟิงกระโดดลงมาจากร่างของพวกเขา พวกเขาทั้งสามนอนเกลือกกลิ้งบนพื้น บนใบหน้ามีรอยฟกช้ำดำเขียว

“พี่ชาย มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด เรื่องเข้าใจผิด”

เมื่อถังเล่อเห็นฉินเฟิงไม่เป็นอะไร ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก แล้วเดินเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้ม

อย่างไรก็ตาม ฉินเฟิงไม่ได้ทำหน้าเป็นมิตรให้เขา เขาบุ้ยปากกล่าวว่า “ถ้าเป็นคนธรรมดาทั่วไป อาจจะตายในห้องใต้ดินนี้ไปเลยก็ได้”

“พี่ชาย นี่คือเงินสิบล้าน ผมเอามามอบให้พี่ มันเป็นความผิดของพวกเราจริงๆ พวกเราจะไม่ทำผิดพลาดแบบนี้อีกแล้ว ผมรับประกัน”

ถังเล่อเซ็นเช็คออกมาใบหนึ่ง แล้วโค้งคำนับ

“ขอโทษนะ พวกคุณไม่มีวันหลังอีกแล้ว”

“คุณหมายความว่าไง?”

“คนที่ผมเรียกมา น่าจะมาถึงเร็วๆ นี้”

ฉินเฟิงมองดูนาฬิกาข้อมือ

และในเวลานี้ ก็มีเสียงข้างนอกดังขึ้น “สถานีตำรวจเจียงเฉิงกำลังปฏิบัติงาน ทุกคนนั่งยองๆ ลงและให้ความร่วมมือ หากมีการฝ่าฝืน พวกเราอาจต้องใช้วิธีบังคับ”

“เจ้าหน้าที่ตำรวจ!”

ถังเล่อหน้าซีดอีกแล้ว เขาคิดไม่ถึงว่าฉินเฟิงจะโทรเรียกตำรวจมา แล้วยังต้องการตัดสินลงโทษพวกเขา แต่เขาก็มีความมั่นใจ ถึงอย่างไรก็ยังอยู่ในตำแหน่งนี้

ความสัมพันธ์บางอย่างสามารถปกป้องเขาได้ในช่วงเวลาสำคัญ

จนกระทั่งได้เห็นหลิวหลินเดินเข้ามา “ทีมตำรวจอันดับหนึ่งของเมืองเจียงเฉิง ปฏิบัติภารกิจอยู่ ได้โปรดให้ความร่วมมือ”