หวางลี่ฝืนยิ้มในใจ สรุปว่าตัวเองไปล่วงเกินMR.Xยังไงกันแน่
“ทำไมเหรอ?ไม่ดื่มอีกแล้ว คุณดูถูกMR.Xอีกแล้วเหรอ?”
เสียงดังอี๊ดอ๊าด
เห็นหวางลี่ลังเลแล้ว ฉีหยุนลุกขึ้นยืนอีกแล้ว
และครั้งนี้ ไม่รอให้หวางซินลี่ตบเข้ามา เสียงดังปัง หวางลี่ตบเข้าไปที่หน้าของตัวเองฉาดหนึ่ง หลังจากนั้นก็ดื่มชาแล้ว
“ผมดื่ม……ผมดื่ม……”
หลังจากที่หวางลี่ดื่มหมดแล้ว หยิบแก้วส่งไปให้ฉีหยุนดู
“ดื่มซะหมดเกลี้ยงขนาดนี้?ที่ฉันพูดก่อนหน้านี้ พูดเสียเปล่า?นี่ก็เห็นได้ชัดว่าคุณต่อหน้าทำอย่างลับหลังทำอย่าง จะต้องเป็นเหมือนตระกูลเห้อแน่ ดูถูกพวกเรา”
พูดแล้ว ฉีหยุนก็เตรียมตัวที่จะออกไปอีก
คนตระกูลหวางแทบจะร้องไห้แล้ว
ฉีหยุนไม่เอ่ยถึงตระกูลเห้อยังดีหน่อย ทุกครั้งที่เอ่ยถึงตระกูลเห้อ พวกเขาก็จะนึกถึงจุดจบนั้นเหมือนกับพวกเขาเลย ถึงขั้นที่ตระกูลเห้อที่เมื่อเทียบกับตระกูลพวกเขาแล้วสุดยอดกว่าหน่อย ทันใดนั้นก็ยิ่งทำให้คนตกใจกลัวทันที
หวางลี่ก็แทบจะร้องไห้แล้ว อย่าทำแบบนี้ได้ไหม
รังแกผู้อื่น
“ผมจะดื่มอีกแก้ว ค่อยๆดื่ม คุณฉี”
หวางลี่ขวางกั้นฉีหยุนไว้แล้ว มีรอยฝ่ามือสีแดงสดประทับอยู่บนใบหน้า ใบหน้าแดงระเรื่อ อยากจะร้องไห้จริงๆแล้ว
“อืม”
ในตอนนี้ ฉีหยุนถึงจะกลับมาอยู่ที่เดิมอีกครั้ง หยิบแก้วชานั่นขึ้นมา พูดกล่าว : “ชิมชาไง ต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไป”
หลังจากนั้น
ก็ดื่มลงไปอีก เหมือนน้ำเปล่ายังไงอย่างนั้น
และหวางลี่ก็ทำได้เพียงดื่มชาอย่างระมัดระวัง จิบอึกแล้วอึกเล่า กลัวว่าจะดื่มเร็วไปแล้ว ทำผิดทำให้คุณฉีคนนี้ไม่พอใจ
ถึงตอนนั้นก็มาพูดว่าดูถูกMR.Xอีก งั้นตระกูลพวกเขาก็ไม่รู้จะทำยังไงดีแล้ว
และเวลา ที่อยู่ในระหว่างการดื่มชานี้ ก็ผ่านไปอย่างช้าๆ
แก้วแล้วแก้วเล่า
ฉีหยุนก็ไม่พูดไม่จา ก็มองดูนู้น ดูนี่ ดื่มชาไปด้วย
แต่ว่าในใจของหวางลี่ลนลานมากยิ่งขึ้น MR.Xจะทำอะไรกันแน่ แม่งเอ๊ย กำลังกลั่นแกล้งเขาอยู่รึไง มาดื่มชาถึงที่โดยเฉพาะ มีอะไรก็ไม่พูด
ลนลานกันทั้งกลุ่ม
ยิ่งลนลานมากขึ้นเรื่อยๆ
เส้นเลือดนัยน์ตาของหวางลี่ก็เพิ่มสีเข้มมากขึ้นเรื่อยๆแล้ว คนของตระกูลหวางก็เช่นกัน จะต้องรู้ถึงบทเรียนก่อนหน้าของตระกูลเห้อ จะประมาทไม่ได้ แต่ว่าเป็นเช่นนี้ พวกเขายิ่งรู้สึกว่ากดขี่หนักขึ้นเรื่อยๆ
จนกระทั่ง
“เอ๊อะ ……”
ฉีหยุนเรอออกมาแล้ว เขาดื่มจนอิ่มอีกแล้ว ทันใดนั้นก็ลุกขึ้นมาขยับร่างกายหน่อยๆ เมื่อลุกขึ้นอย่างนี้ ยิ่งทำให้คนตระกูลหวางลนลานมากยิ่งขึ้น
ไม่ใช่ว่าจะกลับไปฟ้องอีกหรอกนะ?
MR.X นั่นเป็นเทพสังหารเลยนะ
“คือว่า……คุณฉี พวกเราดูแลต้อนรับตรงไหนไม่ดีพอเหรอ?”หวางซินลี่เดินก้าวไปข้างหน้าพร้อมรอยยิ้ม
“คุณฉี ฉันดื่มตรงไหนไม่ถูกต้องหรือเปล่า?ไม่งั้น ให้ฉันเปลี่ยนท่าทางการดื่ม?”
หวางลี่ก็เดินก้าวเข้ามาแล้ว พูดราวกับว่าจะร้องไห้แล้ว
เปลี่ยนท่าการดื่ม
ดื่มด้วยท่าหกสูง
จริงๆก็ได้นะ ขอเพียงแค่ฉีหยุนปล่อยพวกเขาไปได้
“เปลี่ยนท่าดื่ม?เหอะ ไม่ต้อง ฉันดื่มชาเสร็จแล้ว จะไปแล้ว”
ฉีหยุนก็ยื่นมือออกไปบิดขี้เกียจแล้ว เดินไปทางข้างนอก ทันใดนั้นทั่วทั้งตระกูลหวางก็โล่งอกแล้ว แต่ว่าหลังจากเดินออกมาได้สองก้าว ฉีหยุนก็หันหน้ากลับมาอีกแล้ว
ทันใดนั้น เต็มไปด้วยความหวาดกลัว
หันหน้ากลับมาอีกแล้ว!
จะทำอะไรอีก!
ยังจะดื่มชา?
ทำให้คนตกใจแทบแย่!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพศึกมังกรหวนคืน