เทพศึกมังกรหวนคืน นิยาย บท 284

ทหารม้าหมาป่า！

ทหารม้าพรีเมียมในใต้หล้า เป็นทัพทหารม้าที่เคยเอาชนะจักรวรรดิโรมันมาได้ พิชิตทั้งดินแดนหนึ่งมาได้ ชื่อเสียงน่าเกรงขาม ดังนั้นประเทศรอบๆ ล้วนเรียกว่าทหารโหดอันดับหนึ่งของต้าหัว

แต่ว่า ทำไมถึงมาปรากฏขึ้นที่นี่

ทำไมถึงมาปรากฏขึ้นที่นี่ได้

แต่ก็ไม่มีใครตอบข้อสงสัยเขาแล้ว ดาบรบเล่มใหญ่ก็แทงทะลุเข้าที่หน้าอกเขา

“นายพลครับ นี่เป็นแค่กองกำลังที่12ของกองระวังหน้าหนานเยว่ ถูกจัดการหมดแล้ว ตอนนี้พวกเรากำจัดไป5กองกำลังแล้ว ฆ่าไปทั้งหมด4หมื่นคน ฝั่งศัตรูยังเหลืออีกหนึ่งแสนหนึ่งหมื่นคน จะหลอกล่อกองระวังหน้าหนานเยว่อีกไหมครับ”

ซูหยางมารายงานตรงหน้าฉินเฟิง

“ไม่ต้องแล้ว เสียไป5กองกำลัง ประเทศหนานเยว่จะโง่แค่ไหนก็คงจะรู้ตัวบ้างแล้ว อีกอย่าง ยังมีพวกคนของสำนักวิหารศักดิ์สิทธิ์อีก เจียงเจิ้นของสำนักวิหารศักดิ์สิทธิ์รู้แล้วว่าผมมาที่นี่ ก่อนหน้านี้ที่ไม่พูดออกมา เพราะยังไม่ถึงเวลา แต่ว่าตอนนี้ก็ไม่แน่แล้วเหมือนกัน”

ก่อนหน้านี้เจียงเจิ้นหนีไปแล้ว

คงจะเป็นเพราะว่าเห็นสถานการณ์ไม่ดี เลยหนีไป

ก่อนหน้านี้ทหารของประเทศหนานเยว่ไม่รู้ตัวเลยว่าถูกโจมตี เพราะว่าถึงแม้สำนักวิหารศักดิ์สิทธิ์ ตระกูลเก่าแก่ซือหม่า ประเทศหนานเยว่จะร่วมมือกันแล้ว แต่ก็ไม่ได้มีใจเป็นหนึ่งเดียวกัน แต่ละฝ่ายล้วนอยากจะได้ผลแระโยชน์ที่มากกว่ากันทั้งนั้น

ถ้าหากว่าก่อนหน้านี้บอกทางฝั่งทหารของประเทศหนานเยว่ไป ความเสียหายของทหารประเทศหนานเยว่ก็จะไม่มากมายขนาดนี้

ถ้าอย่างนั้น ประเทศหนานเยว่ก็จะแข็งแกร่งมากไป

สำนักวิหารศักดิ์สิทธิ์ก็จะถูกบีบ

พอถึงตอนนั้น ตอนที่แบ่งผลประโยชน์กัน ก็จะได้มาไม่มากพอ

ดังนั้น ประเทศหนานเยว่ได้รับความเสียหายบ้าง ถือว่าเป็นผลดีต่อสำนักวิหารศักดิ์สิทธิ์

แต่ตอนนี้สถานการณ์ไม่เหมือนเดิมแล้ว ถ้าหลายครั้งเข้า กองระวังหน้าหนานเยว่ก็จะถูกโจมตีจนหมด พอถึงตอนนั้น ก็จะถูกขับไล่ออกไปจนหมด จะไม่ได้ผลประโยชน์อะไรเลย

สำนักวิหารศักดิ์สิทธิ์ไม่ทำแบบนั้นแน่นอน

“หัวหน้ากองกำลังที่เหลือขอกองระวังหน้าหนานเยว่คือใครบ้าง?” ฉินเฟิงถาม

“หร่วนต้าเหลียง เป็นแม่ทัพหลักของกองระวังหน้าหนานเยว่ ตระกูลหร่วนเป็นตระกูลใหญ่ในประเทศหนานเยว่ และหร่วนต้าเหลียงก็เป็นคนที่ถนัดการสู้รบ และมีประสบการณ์การรบมากที่สุดในตระกูล เป็นอาของหร่วนสง”

ในมือของซูหยางมีข้อมูลหนึ่งชุด แล้วก็ยื่นให้ฉินเฟิง

กองระวังหน้าหนานเยว่ ล้วนเป็นทหารฝีมือดี สำคัญมากขนาดไหน ทำไมจักรพรรดิเยว่ตี้ที่มีฉายาผู้นำแห่งยุค ทำไมถึงได้สั่งให้คนแบบนี้มา ข้อมูลเอ่ยถึงหร่วนต้าเหลียง ว่าเป็นอัจฉริยะ

สมัยหนุ่มๆ ก็มีเผยพรสวรรค์ออกมาแล้ว พอถึงวัยกลางคนก็ผ่านร้อนผ่านหนาวมากมากมาย ประสบความสำเร็จอย่างมั่นคง

ได้เป็นแม่ทัพของประเทศหนานเยว่

จักรพรรดิเยว่ตี้เชื่อใจหร่วนต้าเหลียงคนนี้มาก

“น่าสนใจ หน่วยสืบราชการลับในประเทศ ประเมินคนคนนี้สูงขนาดนี้ แทบจะไม่มีข้อเสียอะไรเลย บุกเป็นตั้งรับได้ ประสบการณ์มากมาย คนแบบนี้ บางที่อาจจะเอาชนะได้ไม่สวย แต่ก็ไม่แพ้อย่างราบคาบ” ฉินเฟิงเอามือไพล่หลัง

ฉินเฟิงก็ชอบคนแบบนี้

สุขุม

ไม่เหมือนกับวัยรุ่น ที่วู่วาม

“นิสัยเหมือนกับคุณเลย แต่ว่า ถ้าคุณหนุ่มกว่านี้หน่อย ก็คงเหนือกว่ามาก” ฉินเฟิงชนไหล่กับซูหยาง

“อืม……”

ซูหยางขมวดคิ้ว ในเมื่อพูดออกขนาดนี้แล้วว่าฝีมือเหนือกว่า

อย่างนั้น ก็แสดงว่าให้เขาคิดหาวิธี

คิดไปพัดใหญ่ ซูหยางถึงจะพูดออกมาว่า “นายพลครับ พวกเราสามารถเคลื่อนขบวนกันอย่างลับๆ ก่อความวุ่นวายด้านหลัง แต่จริงๆ เราเดินหน้าเข้าไปฆ่าเลยทีเดียว”

“คุณคิดได้ หร่วนต้าเหลียงก็คิดได้เหมือนกัน”

ฉินเฟิงส่ายหัว “จะจัดการใครสักคน จะต้องโจมตีที่จิตใจ ทหาร ให้คนไปส่งสารท้ารบให้กับหร่วนต้าเหลียง ผมจะนำทัพไปรอที่หุบเขาต้วนเทียนด้วยตัวเอง จะทำศึกเป็นตายกับเขาที่นั่น”

“นายพลครับ ที่ทานจะใช้ไม้แข็งเลยงั้นหรือครับ?” ซูหยางค่อนข้างตกใจ

“ใช้ไม้แข็งงั้นหรือ? คุณคิดว่า หร่วนต้าเหลียงจะเข้ามางั้นหรือ?” ฉินเฟิงถามกลับ

“ถ้าเป็นผมล่ะก็ ผมก็จะกลัวว่ามีกับดัก ไม่มาแน่นอน”

ซูหยางส่ายหัว

มีความอันตรายสูง ต่อให้เขามีทหารเยอะ ก็ไม่กล้าบุกโจมตีบุ่มบ่าม

“ผมก็รอแบบนี้นี่แหละ”

ฉินเฟิงเม้มปาก “พวกเรายังเหลือทหารม้าอีก8หมื่น แบ่งเป็น8กอง เคลื่อนขบวนให้ยิ่งใหญ่หน่อย ซ้ายขวาสองฝั่งอ้อมไปยังด้านหลังของกองระวังหน้าพวกนั้น จุดหมายคือ จักรพรรดิเยว่ตี้”

“ต่อให้มันจะสุขุมมากแค่ไหน ก็จะไม่ยกพลออกมาง่ายๆ แต่ถ้าเมื่อเจอร่องรอยของพวกเราเข้า ว่าเราบุกไปยังตัวจักรพรรดิเยว่ตี้ ดูสิมันจะนิ่งได้อยู่ไหม? จะต้องออกมาต้านพวกเราไว้แน่ พอถึงตอนนั้น ก็ถึงเวลาที่พวกเราจะได้จัดการพวกมัน”