เทพศึกมังกรหวนคืน นิยาย บท 49

หลังจากกลับมาที่โรงพยาบาลแล้ว การผ่าตัดก็เสร็จสิ้นลง หลังจากเสร็จเรื่องที่โรงพยาบาล ฉินเฟิงและอิ่นหนิงหยู่ก็กลับบ้าน ระหว่างทาง อิ่นหนิงหยู่พูดกับฉินเฟิงว่า “คราวนี้คุณทำได้ไม่เลว ช่วยฉันแก้ปัญหาใหญ่ได้ ตอนนี้ฉันไม่มีหนี้สินแล้วจริงๆ จริงสิ คุณอย่าคิดว่าทำแบบนี้แล้วฉันจะยอมตอบตกลงให้คุณและพี่สาวของฉันอยู่ด้วยกันนะ”

“เป็นไปไม่ได้ พี่สาวฉันเก่งมาก คุณไม่คู่ควรกับเธอ”

อิ่นหนิงหยู่มองฉินเฟิงเป็นการเตือน

เธอยังคงมีความคิดเหมือนเดิม ไม่คิดว่าฉินเฟิงคู่ควรกับอิ่นซิน

“จะคู่ควรหรือไม่เป็นอีกเรื่องหนึ่ง คุณอย่าลืมนะว่าคุณยังมีอีกเรื่องหนึ่ง ตอนที่คุณอยู่ในสนามแข่งรถใต้ดิน คุณเคยบอกว่าจะเรียกผมว่าพี่เขย คุณน่ะเหมือนหมู คุณเคยเรียกมาแล้วไม่ใช่เหรอ”

ฉินเฟิงบอกว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนหน้านี้

“ไม่เคย”

อิ่นหนิงหยู่ต่อให้ถูกตีจนตายก็ไม่มีทางยอมรับ

“ผมบันทึกเสียงไว้แล้ว”

ฉินเฟิงหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองขึ้นมา บอกเป็นนัยว่า “นี่คือหลักฐานที่หักล้างไม่ได้ คุณควรหัดร้องเสียงหมูด้วยไหม”

“ไอ้คนแซ่ฉิน ไอ้สารเลว!”

อิ่นหนิงหยู่ฟาดใส่ฉินเฟิง

ถึงอย่างไรเธอก็เป็นเพียงเด็กสาวอายุสิบแปดปี ไม่มีบันทึกเสียงอยู่ในมือฉินเฟิง แต่เขาเพียงต้องการข่มขู่เด็กสาวคนนี้เล่นเท่านั้น ทะเลาะกันสักพักก็มาถึงบ้าน

แต่พวกเขาได้พบกับเหตุการณ์หนึ่ง

ที่ประตูบ้านตระกูลอิ่น มีขบวนรถจอดอยู่ แถมยังเป็นขบวนรถที่ประกอบด้วยโรลส์-รอยซ์จำนวนสามคัน ฮัมเมอร์จำนวนสิบคัน คนที่อยู่ด้านบนกำลังขนของเข้าไปด้านใน

“ว้าว โรลส์-รอยซ์อลังการอะไรเช่นนี้”

ดวงตาของอิ่นหนิงหยู่เป็นประกายเมื่อเห็นรถโรลส์-รอยซ์ นี่เป็นหนึ่งในรถสปอร์ตที่ดีที่สุด

“หนิงหยู่ กลับมาแล้วเหรอ”

ที่ประตูบ้าน ครอบครัวของอิ่นซินกำลังยืนอยู่ตรงนั้น หลังจากเห็นอิ่นหนิงหยู่ จางลี่ก็ทักทายเธอ

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”

อิ่นหนิงหยู่เดินเข้ามาถาม

“ไม่รู้สิ พวกนี้เป็นของขวัญที่ส่งมาจากตระกูลตู้ เหมือนพวกบัวหิมะอะไรนี่แหละ เป็นยาบำรุงชั้นยอด กล่องละสี่หมื่น ยังมีพวกหยก สร้อยคออีกกองใหญ่ กองคละกันไปหมด พวกเราประเมินว่าน่าจะมีมูลค่าอย่างน้อยสามล้าน”

จางลี่พูดกับอิ่นหนิงหยู่อย่างตื่นเต้น แม้ว่าเธอจะไม่เข้าใจว่าทำไม แต่ของขวัญมากมายเหล่านี้ก็ทำให้เธอดีใจเป็นบ้าเป็นหลัง โดยเฉพาะพวกเครื่องประดับ

เธอเป็นผู้หญิงที่ชอบใช้ของฟุ่มเฟือยมาก ถ้าไม่ใช่ LV ก็ไม่ใช้

“ตระกูลตู้? ตู้ต้วนเทียน?”

จู่ๆ อิ่นหนิงหยู่ก็นึกถึงตู้ต้วนเทียน

“ใช่แล้ว มันเป็นของขวัญจากตู้ต้วนเทียน ไม่รู้ว่าเพื่ออะไร แต่บอกว่าเป็นของขวัญสำหรับครอบครัวของเรา”

อิ่นซินยังคงมีสีหน้างุนงง

“ฉันน่าจะรู้คร่าวๆ ก่อนหน้านี้พวกเราเคยเจอตู้ต้วนเทียนมาแล้ว เขาอ่อนโยนกับฉันมาก แล้วยังแสดงออกว่าชอบฉัน ฉันไม่รู้ว่าของพวกนี้ส่งมาให้ฉันโดยเฉพาะหรือเปล่า”

พอพูดถึงตรงนี้ อิ่นหนิงหยู่ก็รู้สึกเขินอายเล็กน้อย

จางลี่และอิ่นหยวน ทั้งสองคนมองไปทางอิ่นซินทันทีแล้วถามว่า “เธอรู้จักเขาไหม?”

“ไม่รู้จัก ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนด้วยซ้ำ”

อิ่นซินส่ายหน้า

“ถ้างั้นก็พุ่งเป้ามาที่หนิงหยู่แล้วล่ะ เสี่ยวซินไม่เคยเจอตู้ต้วนเทียน พวกเรายิ่งไม่รู้จักเขาเลย ส่วนฉินเฟิง คนไม่เอาถ่านคนนี้ ยิ่งเป็นไปไม่ได้เลยที่จะมีความสัมพันธ์กับลูกชายคนโตของตระกูลตู้ ดังนั้นเรามาสร้างกฎการตัดออกอย่างง่ายๆ กัน พวกเราสามารถขบคิดให้ถี่ถ้วนได้ ว่าของขวัญเหล่านี้ส่งมาให้เธอในวันนี้”