เทพศึกมังกรหวนคืน นิยาย บท 90

พรึ่บ พรึ่บ พรึ่บ

เจ้ามือยังคงแจกไพ่อย่างรวดเร็ว เพียงไม่กี่ครั้งก็แจกไพ่หมดแล้ว ส่วนชายเคราแพะครั้งนี้ไม่ได้ดูไพ่ของเขาด้วยซ้ำ แต่ผลักชิปออกไปอีกห้าแสน

“ตามไหม?”

จากนั้น ชายเคราแพะก็ถามฉินเฟิง

สีหน้าดูมีความมั่นใจและเล่นตามรอบก่อน แต่คราวนี้สถานการณ์ไม่ค่อยดีนัก เพราะคราวนี้ไม่ได้ตัดไพ่

ไพ่ที่ได้รับการแจกจากเจ้ามือทั้งหมด

ถ้าเจ้ามือลงมือทำอะไรกับไพ่ล่ะก็ ไพ่ของเขาก็จะใหญ่มาก

นี่ก็เป็นสงครามทางจิตวิทยาด้วย

ทำให้ผู้คนเกิดความรู้สึกสงสัย ครั้งนี้ท่านจิ่วยิ่งมั่นใจในตัวเองมากขึ้น เจ้ามือมาวางกลอะไรไว้หรือเปล่า ไพ่ของเขามันใหญ่มาก?

ถ้าตาม ก็ต้องแพ้แน่นอน

เมื่อเกิดความสงสัยนี้ขึ้น ถ้าอย่างนั้นฉินเฟิงก็จะอยู่ไม่ห่างจากความพ่ายแพ้แล้ว

แต่ถ้ามันไม่เกิดขึ้น แล้วฉินเฟิงควรเลือกอย่างไร

ตาม

หรือว่าไม่ตาม

ทุกคนในสถานบันเทิงเงียบลงพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย ต่างจับจ้องไปที่คนสองคน โดยเฉพาะฉินเฟิง พวกเขาต้องการดูว่า ฉินเฟิงจะเลือกอย่างไร

“ห้าแสน ตาม”

ฉินเฟิงหยิบชิปจำนวนห้าแสนออกมาจากกองชิปที่อยู่ตรงหน้า แล้วผลักมันออกไป

“ต้องชนะให้ได้นะ”

หัวใจของเฉินจื่อซวนแทบจะพุ่งขึ้นมาจุกที่ลำคอ เขาหวังเพียงว่าการเปิดไพ่ในเกมนี้ ฉินเฟิงจะเปิดไพ่ของตนเองที่ใหญ่กว่าของท่านจิ่ว มิฉะนั้นโอกาสจะเลือนรางมากจริงๆ

ถ้าอย่างนั้น ฉินเฟิงก็จะเดินไปสู่ความตายพร้อมกับเขาจริงๆ

พี่น้องกัน ไปด้วยกัน

“ยังต้องการตามอยู่ไหม?”

เจ้ามือถามชายเคราแพะ ชายเคราแพะยิ้ม แล้วผลักออกไปอีกสองแสน” เพื่อตามอีกสองแสน

ทุกคนตกใจ

มีความมั่นใจเหลือเกิน!

หรือว่า เจ้ามือจะวางกลอะไรไว้จริงๆ?

ถ้าไม่อย่างนั้น ก็ต้องอธิบายเช่นนี้

คนรอบข้างเริ่มตื่นเต้นอีกครั้ง ทั้งหมดมองไปที่ฉินเฟิงด้วยความสงสัย สงสัยว่าฉินเฟิงจะตามอีกหรือไม่ ชายเคราแพะมีความมั่นใจมาก

ถ้ายอมแพ้ในตอนนี้ สามารถหยุดการสูญเสียได้ทันเวลา

แต่เงินเสียไปห้าแสนแล้ว

จะยอมแพ้ในตอนนี้?

มันจะขาดทุนเกินไปหรือเปล่า

นี่คือความตื่นเต้นของ Show Hand ทำให้คนคลำทางไม่ถูกว่าของใครใหญ่ของใครเล็กกันแน่

“ตาม”

ฉินเฟิงผลักชิปออกไปอีกสองแสน

หัวใจของทุกคนบีบรัด

เจ้ามือมองมาที่ชายเคราแพะ ส่วนชายเคราแพะครั้งนี้ไม่ได้ตามแล้ว แต่เลือกจั่วไพ่ขึ้นมาวางไว้ตรงหน้าแทน

มันคือไพ่ ‘สิบ’

“เป็นสิบจริงๆ ด้วย ไพ่ใบนี้คือไพ่ใบที่สองจากไพ่ใบสุดท้าย มีเพียงเก้าเท่านั้นที่เล็กกว่าเขา คราวนี้ท่านจิ่ววางแผนพลาด แพ้แล้ว แพ้แล้ว”

“ก็ไม่แน่”

ทุกคนมองไปที่ไพ่สิบใบนั้น แล้วก็ต้องตกตะลึง เพราะในบรรดาไพ่ที่กระจัดกระจายอยู่นั้น เก้าคือใบที่เล็กที่สุด ต่อมาก็เป็นสิบ พูดได้ว่าครั้งนี้โชคไม่ดีเอามากๆ

จนกระทั่งฉินเฟิงได้จั่วไพ่ขึ้นมา

มันคือ เก้า!

“พระเจ้า! พวกคุณเห็นไหม มันคือเก้า มันคือเก้า ไพ่ที่เล็กที่สุดใบนี้นั้นเล็กกว่าสิบเพียงเล็กน้อย ท่านจิ่วชนะแล้ว ท่านจิ่วชนะอีกแล้ว”

“โชคดีอะไรแบบนี้”

“มันอาจจะไม่ใช่โชคดีเสมอไป บางที…”

ทุกคนพากันตกใจ พวกเขาคิดไม่ถึงว่าของฉินเฟิงจะเป็นเก้า ของท่านจิ่วเป็นสิบ โชคดีของท่านจิ่วใหญ่กว่าแค่นิดเดียว

บังเอิญจัง

หรือว่า เจ้ามือจะทำอะไรบางอย่างจริงๆ?

ทุกคนต่างคาดเดาในใจ