Everyone Else is a Returnee โดดเดี่ยว 1000 ปี นิยาย บท 307
บทที่ 307 – ฉันคือพ่อของพวกนาย (8)
โลกได้เปลื่ยนแปลงไปแล้ว หรืออย่างน้อยสายพันธ์มังกรที่เกิดมาในดาเรย์ก็รู้สึกแบบนี้ ไม่ว่าจะเป็นตัวที่มีสติปัญญาหรือไม่ก็ตาม เหล่าผู้ที่ไม่ได้เกิดมาเป็นมังกรต่างก็จิตใจเบิกบาน พวกมันต่างก็แสดงความชื่นชมต่อท่านจ้าวแห่งมังกรตรงหน้าพวกมัน
มังกรบินที่ตกลงมาที่พื้นหลังจากเสียการควบคุมได้ลืมความเจ็บปวดไปแล้ว มันได้เงยหน้าขึ้นมาถามยูอิลฮานด้วย้น้ำเสียงสั่นเครือ
[นี่ท่านทำให้ฉันเป็น…]“ถ้านายเป็นคนที่ต้องการพลัง นายก็น่าจะรู้นะว่านั่นคือเส้นทางที่ยาวไกลไม่สิ้นสุด ในเวลาเดียวกันเมื่อนายการมาอยู่ใต้บัญชาของฉันนายก็จะเสียอิสระไปด้วนะ?”
[ฉันรู้… แต่ถึงแบบนั้นฉันก็อยากจะแข็งแกร่ง ต่อให้มันเป็นเส้นทางที่ไร้ที่สิ้นสุดแต่ฉันก็อยากจะเริ่มเดิน ฉันอยากจะมีคุณสมบัติในการทำแบบนั้น ฉัน… อยากจะเป็นมังกร]
นี่ตรงมากๆ แม้ว่าก่อนหน้านี้จะดูเหมือนทรราชที่ไม่ยอมใคร แต่สุดท้ายพวกเขาก็เกิดมาได้ไม่กี่นาทีเท่านั้นทำให้พวกเขาไม่อาจจะซ่อนความต้องการไว้ได้
“ดีมาก นายก็น่าจะรู้นะว่าต้องทำอะไรใช่ไหม?”[อ๊าา…. ฉันจะทำ ฉันหมายถึงฉันเข้าใจแล้ว]
ยูอิลฮานชอบความซื่อตรงนี้ แม้ว่าจะเป็นมอนสเตอร์ แต่ก็มีทั้งความเป็นมนุษย์ จิตใจที่คับแคบและความรุนแรง เหนือสิ่งอื่นใดก็คือการมอบชีวิตของตัวเองให้กับคนอื่นเพื่อความโลภที่โง่เขลา ยูอิลฮานจะไม่ชอบได้ไงล่ะ?
เขาได้ตอบกลับไปด้วยรอยยิ้ม
“ใช่แล้ว ฉันจะทำให้นายเป็นมังกรเป็นคนแรก และเพราะแบบนั้นชื่อของนายก็คือ ‘หมายเลขหนึ่ง’ เหมือนกัน นายจะได้เป็นมังกรตนแรกที่ได้เกิดใหม่เป็นมังกร”[หมายเลขหนึ่ง…]
แม้ว่านี่จะเป็นชื่อที่เรียบง่ายและตรงไปตรงมา แต่หมายเลขหนึ่งก็ดูจะไม่รู้เรื่องนี้และยินดีกับมัน ในเวลาเดียวกันกลุ่มมานาที่ออกมาจากตัวยูอิลฮานได้สั่นคลอนทั้งโลก มานาจำนวนมหาศาลนี้ได้รวมอยู่ในจุดๆหนึ่งเพื่อเริ่มการเปิดโครงสร้างพร้อมๆกับการใช้สกิลของเขา
[หนึ่งเลเวล 290 ได้ยอมจำนนต่อคุณ ได้ยอมรับหมายเลขหนึ่งเป็นผู้ใต้บังคับบัญชา][สกิลประกาศิตถูกเปิดใช้งาน]
สกิลประกาศิตคือสกิลที่วิวัฒนาการขึ้นมาของปกครองและบันทึก ผู้ใต้บังคับบัญชาทั้งหมดของเขาจะได้รับผลของสกิลนี้
สกิลนี้ของเขามันไม่ได้ทำให้เขาสามารถจะทำให้สิ่งมีชีวิตคลาส 1 ไปเป็นคลาส 3 ได้หรือชุบชีวิตจากความตาย แต่ว่าภายใต้เงื่อนไขที่เขามีวัตถุดิบเพียงพอ มันก็เป็นไปได้ที่จะใช้สกิลนี้ทำให้ในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้
เพราะงั้นที่คือสกิลที่เหมาะสมที่สุดแล้วในสถานการณ์แบบนี้
[กรรร!?][นี่มันอะไรกัน!]
[แกว๊กกกกกกก!]
ถังยักษ์ได้ปรากฏขึ้นมากลางอากาศอย่างไร้ร่องรอยใดๆ นี่ก็คืออาร์ติแฟคอ่างแห่งปาฏิหาริย์ที่ได้มีส่วนช่วยทำให้เขาก้าวสู่สิ่งมีชีวิตชั้นสูง
ถังนี้ได้กลายมาเป็นอาร์ติแฟคระดับเทพแล้วหลังจากที่ได้ดูดซับเอาบันทึกและวัตถุดิบจำนวนนับไม่ถ้วนมา และเมื่อยูอิลฮานได้กลายเป็นสิ่งมีชีวิตชั้นสูงอีกทำให้มันได้เปลื่ยนแปลงไปเป็นอะไรที่ยิ่งกว่านั้น
[นี่มัน… พลังมังกรจำนวนมหาศาล]“ดีแล้วที่นายรู้สึกได้ เอาล่ะถ้างั้นจะเริ่มแล้วนะ นายพร้อมใช่ไหม?”
[ใช่ พร้อมแล้ว]
ยูอิลฮานได้กวัดแกว่งแขนไปมาเหมือนคอนดักเตอร์ที่นำเหล่านักดนตรี พร้อมๆกับท่าทางของเขาอ่างแห่งปาฏิหาริย์ก็ได้ขยายขนาดใหญ่ยิ่งขึ้น และในท้ายที่สุดก็ใหญ่พอที่จะให้ร่างกายของหมายเลขหนึ่งเข้าไปอยู่ในนั้น
หากเป็นเมื่อก่อนการทำแบบนี้จะเป็นไปไม่ได้เลย ไม่ว่าอ่างแห่งปาฏิหาริย์จะน่าทึ่งยังไง มันก็ยังคงเป็นสสารอยู่
แต่แน่นอนว่าตอนนี้มันไม่ใช่แล้ว จากการตื่นขึ้นเป็นสิ่งมีชีวิตชั้นสูงของยูอิลฮาน อ่างแห่งปาฏิหาริย์ก็ได้เชื่อมต่อเข้ากับวิญญาณและจิตใจของเขา
นี่ก็เป็นเหตุผลที่ทำให้กองกำลังของยูอิลฮานชื่อว่าดราก้อนเนสอีกด้วย ‘เนส’ ในคำว่าดราก้อนเนสนี่ได้สื่อถึงแก่นแท้ที่สุดของยูอิลฮาน โลกที่กล้างใหญ่และเล็กที่สุดในเวลาเดียวกัน มันได้สื่อถึงอ่างแห่งปาฏิหาริย์
[ภายในนี้…?]“ตั้งสมาธิให้ดี ฉันไม่ดีใจหรอกนะที่จะทำให้นายเป็นครึ่งสัตว์ประหลาดครึ่งมังกรน่ะ”
[คะ ครับ!]
หมายเลขหนึ่งได้เงียบลงไป อ่างแห่งปาฏิหาริย์ก็ยังคงไม่หยุดขยายขนาดและได้อ้าปากขึ้นมากลืนหมายเลขหนึ่งลงไปทั้งตัวเหมือนกับมีชีวิต ตัวหมายเลขหนึ่งได้หายไปแล้ว
[ตายแล้ว!]“ไม่ ยังไม่ตายหรอก”
ยูอิลฮานได้บอกกับสายพันธ์มังกรที่กำลังตัวสั่นด้วยความหวาดกลัวและบินไปบนอ่างแห่งปาฏิหาริย์ อ่างแห่งปาฏิหาริย์ได้สร้างไข่สีแดงขนาดยักษ์ขึ้นมาเหมือนกับตอนที่ยูอิลฮานกลายเป็นสิ่งมีชีวิตชั้นสูง และมีเส้นยาวพุ่งขึ้นไปสู่บนท้องฟ้า นี่มันดูเหมือนกับท่อที่เอาไว้ให้ใช้หายใจ
“ฟึบ”
ยูอิลฮานได้ตวัดนิ้วออกมา เลือดสองสามหยุดที่กำลังลุมไหม้อยู่ได้ถูกดูดเข้าไปในนั้น บาแผลของยูอิลฮานก็ได้หายตัวดีเมื่อผ่านไปวินาทีเดียว และเมื่อเลือดถูกดูดเขาไป อ่างแห่งปาฏิหาริย์ที่มีรูปร่างเหมือนไข่สีแดงก็เหมือนกับขยับเหมือนหัวใจที่เต้มอยู่
“พวกนายก็ดูไว้ด้วย”
ยูอิลฮานได้หันไปขยิบตาให้กับสายพันธ์มังกรที่ยังสงสัยในตัวเขาอยู่ ในจุดๆนี้พวกมันก็น่าจะรู้แล้วว่าหากยูอิลฮานจะหลอกพวกมันเขาก็แค่ใช้มานาผูกมัดพวกมันเอาไว้และไม่ต้องทำอะไรขนาดนี้เลย แต่ดูท่าพวกมันคงจะคิดไม่ได้เพราะสติปัญญาที่ด้อยกว่ามังกร
[อ๊าาาา!]
[อ๊ากกก! เจ็บ! เจ็บ…! ถึงจะดีแต่มันเจ็บ!]“เนื่องจากว่านายขาดทั้งบันทึก มานา แล้วก็เลเวลทำให้เกิดเรื่องพวกนี้ขึ้นมา การที่จะกลายเป็นมังกรอย่างแท้จริง นายจะต้องเพิ่มเลเวลขึ้นอย่างน้อยสักสิบครั้ง”
[อ๊าา อ๊ากกกก ฮ่าาาาาห์!][นายท่านผู้ปกครอง!]
“เร็วมากเลยนะ”“รู้สึกยังไงบ้างล่ะ?”
[ยอมเยี่ยมจริงๆครับ นายท่านผู้ปกครอง!]
[กลายเป็นมังกร…จริงๆแล้ว]
[ได้ยังไงกัน? ก้าวข้ามสายพันธ์ไปได้ยังไงกัน]
[ถ้างั้นฉันก็ด้วย]
[กรรรรร กรรรรรรรรรรรร!]
[ฉันด้วย ฉันก็อยากจะเป็นมังกร…!][กรรรรรรรรรรรร!]
[เสียงคำราม! เสียงคำรามของมังกร…!]
[มังกรล่ะ! มังกร!][ฉันได้กลายเป็นมังกรแล้ว! ฉันแกร่งขึ้นแล้ว! แล้วฉันก็จะแกร่งขึ้นอีก!]
[ฉัน… ด้วยสิ! ฉันก็อยากจะเป็นมังกรเหมือนกัน!]
[ฉันจะติดตามท่าน! ท่านผู้ปกครองให้ฉันได้รับใช้ท่านด้วย!]“ในจุดนั้นจะมีแต่คนที่เติบโตจนถึงขีดสุดแล้วเท่านั้นถึงจะมีคุณสมบัติกลายมาเป็นมังกร”
[ฉันจะเตรียมทุกๆอย่างนายท่าน][ฉะ ฉันด้วยสิ!]
[ก๊าซซซซซซซ!]
[ฉะ ฮันก็อยากจะเป็นเหมือนกันนะ!]
[ฉันยอมทำทุกๆอย่างหากได้หลุดพ้นจากร่างนี้!]
[ฉันอยากจะ… มีร่างที่หล่อ แข็งแกร่ง และฉลาดเหมือนกับหมายเลขหนึ่ง!]
“ว้าว ฉันนี่ฮ็อตจริงๆ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Everyone Else is a Returnee โดดเดี่ยว 1000 ปี