Everyone Else is a Returnee โดดเดี่ยว 1000 ปี นิยาย บท 321
บทที่ 321 – ฉันจะเป็นคนปิดม่านครั้งนี้เอง (5)[กำจัดสิ่งผิดปกติ]
[ทรยศ คนทรยศ อุปสรรคใหญ่ที่สุด]
[กำ จัด…]
ยูอิลฮานได้กางมืออยู่กลางอากาศ สิ่งแรกที่เขาทำเลยก็คือเปิดใช้งารพรมเพื่อส่งมานาจำนวนสูงสุดมาให้ตัวเขาเองก่อนที่จะเปิดใช้งานสกิลจ้าวมิติด้วยพลังนี้
[ไม่ต้องเข้ามาอีกแล้ว]
โลกได้ถูกปิดลง เพราะแบบนี้เร็กน่าจะไม่สามารถได้รับคำสั่งจากพระเจ้าสวรรค์อีก และไม่อาจได้รับพลังงานเสริมได้อีก
[นายจะไม่ได้อะไรจากที่นี่ ไม่อาจต่อต้านได้]
สิ่งต่อมาที่เรืองแสงขึ้นก็คือกับดักแห่งการฟื้นคืนที่กระจายอยู่ทั่วดาเรย์ กับดักแห่งการฟื้นคืนกำลังทำอะไรงั้นหรอ? เพื่อควมคุม เสริมพลัง ฟื้นฟู กลืนกินและยับยั้งมานา
กับดักแห่งการฟื้นคืนไม่ใช่อาร์ติแฟคธรรมดาๆที่แค่ขังมอนสเตอร์เอาไว้เท่านั้น พวกมันยังเต็มไปด้วยวงเวทย์ที่ละเอียดอ่อนของยูอิลฮานและจะช่วยเสริมพลังให้กับเขา
“อ๊ากกกกกกก! หัวของฉัน เจ็บบบบบ!”“ทนไว้ก่อน โอโรจิปลอบเธอหน่อย”
“นี่ท่านจะให้ฉันดูแลเธอเป็นเด็ก…”
“ใครเป็นเด็กกัน! เฮ้ อย่ามาลูบหัวฉันนะ… ฟู่”
“…นี่มันน่าอึดอัดมากเลยนะที่เธอสงบลงเพราะแบบนี้”
ยูอิลฮานได้เปิดใช้สกิลประกาศิตอีกครั้งหนึ่งและวาดมือผ่านอากาศด้วยมานาที่มีอยู่ แค่นี้ก็เพียงพอที่จะเปิดใช้งานวิถีทางไร้ขอบเขตแล้ว
แต่ถึงแม้ว่านี่จะเป็นสกิลสูงสุดของยูอิลฮานที่เคยแสดงความยิ่งใหญ่มาก่อน แต่ว่าเร็กน่าทั้งยี่สิบสามตัวดูจะไม่สะทกสะท้านแม้แต่น้อย
[มานาใช้ไม่ได้][คำพยากรณ์ผิด คุณไม่ใช่หัวหน้า]
จากคำพูดประหลาดๆของพวกมันดูเหมือนว่าเจตจำนงของพระเจ้ายังคงมีอยู่ ยูอิลฮานได้ส่งเสียงหึและถามออกมา
“พระเจ้าได้พูดอะไรมาอีกล่ะ? นั่นคือหลังจากพวกนายมาที่ดาเรย์แล้วก็จะไปที่เอิร์ธโลกของฉันงั้นหรอ? ไม่สิ มันไม่มีทางที่เขาจะเข้าไปในเอิร์ธได้ง่ายๆหรอก วงเวทย์ที่นั่นได้ถูกอัพเกรดขึ้นแล้วด้วยนะ”[…]
[…]
ยังไงก็ตามถึงแม้ยูอิลฮานจะพูดด้วยอยู่ แต่พวกมันก็ไม่ได้ตอบกลับมา นี่มันชัดเจนเพราะว่าร่างของพวกมันได้ถูกตัดออกจากกันแล้ว
[ติดคริติคอล!][ติดคริติคอล!]
[ติดคริติ…]
[ติด…]
จากแนวนอน แนวตั้ง ทแยงมุม จากบนลงล่าง ล่างขึ้นบน มุมต่างๆเหล่านี้ได้ถูกขาดจนเหมือนกับเนยที่ถูกหั่น วิถีการตัดมีอยู่นับไม่ถ้วนจนทำให้พวกมันถูกหั่นจนเป็นลูกเต๋า
มานาใช้ไม่ได้งั้นหรอ? พลังของมานาจะต่างกันออกไปตามแต่คนที่ใช้ หากว่ามานาใช้ไม่ได้จริงๆถ้างั้นทำไมพวกมันถึงทนกับเวทย์มิติของคังมิเรย์ไม่ได้ล่ะ? นอกไปจากนี้ตราบใดที่พวกมันยังใช้แหล่งพลังงานจากวิญญาณอยู่ พวกมันก็ไม่อาจจะเมินเฉยในพลังของยูอิลฮานที่เป็นผู้ใช้แก่นแท้ของวิญญาณได้
“แค่พวกนายมันยังไม่พอหรอกนะ แต่ว่าพระเจ้าจากสวรรค์ยังเคลื่อนไหวไม่ได้ใช่ไหมล่ะ? หากเขาเคลื่อนไหวหัวหน้ากองกำลังอื่นๆก็น่าจะพอรู้เบาะแส”[ก… ก…. กกก….]
เร็กน่าตัวสุดท้ายได้ส่งเสียงแปลกๆออกมา ยังไงก็ตามนั่นมันก็เป็นการสั่นที่ไร้ความหมาย ยูอิลฮานได้หัวเราะออกมาและตวัดนิ้วอีกครั้งหนึ่ง ร่างนั้นได้ถูกตัดออกจากนั้น ความวุ่นวายได้จบลงไปทั้งแบบนี้
[คุณได้รับค่าประสบการณ์][คุณได้เพิ่มเลเวลขึ้นเป็น 536 พละกำลังเพิ่มขึ้น 5 ความคล่องแคล่วเพิ่มขึ้น 2 พลังชีวิตเพิ่มขึ้น 2 พลังเวทย์เพิ่มขึ้น 6]
[สกิลวิถีไร้ขอบเขตได้เพิ่มเลเวลขึ้นเป็น 24]
โลกได้เงียบลงอีกครั้งหนึ่ง ผู้คนที่รู้ถึงการมาของสิ่งมีชีวิตที่ชื่อว่าเร็กน่าได้เตรียมตัวสำหรับสงครามที่รุนแรง แต่แล้วพวกเขาก็ต้องมึนงงหลังจากที่ได้รู้ว่าเจ้าพวกนี้เป็นได้เพียงลูกกระจ๊อกต่อหน้าจ้าวของโลกใบนี้อย่างยูอิลฮาน เพียงแค่เขาตวัดมือเพียงครั้งเดียวเหล่าสิ่งมีชีวิตพวกนี้ก็ถูกกำจัดไปจนหมด
นี่คือความโล่งใจที่พวกเขาได้รับจากการอยู่เคียงข้างยูอิลฮาน
“อิลฮานแกร่งมากขนาดนี้แล้ว… ฉันไม่เห็นรู้มาก่อนเลยว่าเขาแกร่งขนาดนี้”“แต่ถึงแบบนั้นมิเรย์ก็ทำแบบนี้ได้นี่”
“ไม่หรอก หากว่าไม่มีปาฏิหาริย์จากยูนาค่อยช่วย ฉันก็จัดการกับพวกมันทั้งหมดไม่ได้หรอก…”
คังมิเรย์ได้พูดออกมาอย่างจริงจังเพราะเธอคิดว่ายูอิลฮานประเมินเธอสูงไป ยังไงก็ตามยูอิลฮานได้พูดออกมาเหมือนกับว่าเขารู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่
“วันสิ้นโลกใกล้มาถึงแล้ว หากว่ายูนายังสามารถปาฏิหาริย์ไม่ได้เหมือนกับการกินข้าว เราจะต้องทำให้เธอแก้ไขมันให้ได้ เพราะงั้นส่วนนี้เราไม่ต้องกังวล”“สิ่งที่นายพูดมันทำให้ฉันยิ่งกังวลนะ!?”
ยูอิลฮานได้หันไปทางอื่นโดยปล่อยคังมิเรย์ที่ตกตะลึงเอาไว้ สมาชิกสำคัญของดราก้อนเนสทุกๆคนได้มารวมกันอยู่ตรงนี้แล้ว แม่ของเขาคิมเยซอลที่ตกตะลึงกับพลังที่ไม่น่าเชื่อของยูอิลฮาน และกาเบรียลที่กำลังดีใจที่เขาไม่ต้องถูกตบอีกต่อไปก็อยู่ด้วย
“พ่อครับ อย่างที่พ่อได้เห็นดูเหมือนว่าในที่สุดมันก็กำลังจะเริ่มแล้ว เราจำเป็นต้องรีบเคลื่อนไหวให้เร็วที่สุดแล้ว”“พวกเราต้องทำแบบนั้นแหละ พ่อคิดว่าเขาจะส่งเร็กน่าระดับสูงมาซะอีก แต่ว่าสุดท้ายกับเป็นแค่เร็กน่า ดูเหมือนว่าลูกจะพัฒนาเร็วเกินกว่าที่พระเจ้าคาดเอาไว้มาก ดูเหมือนว่าเราได้จัดการกับระเบิดลูกใหญ่ก่อนจะเริ่มไปแล้วสิ”
พ่อกับลูกต่างก็เริ่มเคลื่อนไหวอย่างวุ่นวาย กาเบรียลได้โยนร่างยูยงฮานรวมไปถึงร่างเทวทูตทิ้งไว้ และเปลื่ยนไปเป็นหัวหน้าสวนอาทิตย์อัสดง ในเวลาเดียวกันยูอิลฮานก็รีบรวมมานาจากโลกใบนี้เข้าไปในอ่างแห่งปาฏิหาริย์ เขายังได้ใส่เร็กน่าส่วนหนึ่งที่ตายแล้วเขาไปในนั้นด้วย จากนั้นก็ชี้ไปหายูเรียล
“มานี่”[มานี่หรอ? นี่นายจะบอกให้ฉันเข้าไปในก้อนสีแดงนั้นที่นายโยนของแปลกๆเข้าไปน่ะหรอ?]
“ก็แน่สิ มานี่”
หลังจากเห็นยูอิลฮานฉีกยิ้มออกมายูเรียลได้ขนลุกขึ้นมาทันที
[ระ เร็กน่า! ฉันเห็นร่องรอยพระเจ้ากำลังเข้าไปในนั้น! ถึงแม้ว่าฉันจะไม่สนใจทุกๆองค์ประกอบจากสวรรค์ได้ แต่ว่าฉันไม่ได้เป็นอิสระจากพลังของพระเจ้านะ หากว่าฉันเชื่อมต่อเข้ากับพลังนั้นอาจจะมีอะไรที่คาดไม่ถึงเกิดขึ้น…]“ชู่ววว เธอนี่มันน่ารำคาญจริงๆ ในตอนที่พวกเร็กน่ามันเข้ามาที่นี่ พวกมันก็เห็นเธอกับพ่อแล้ว! ก่อนที่พระเจ้าจะได้ทำอะไรแปลกๆ เธอต้องละทิ้งร่างทูตสวรรค์ออกไปให้หมดก่อน!”
ยูอิลฮานได้กระดิกนิ้วและเปิดใช้งานสกิลประกาศิต ต่อให้เธอจะเป็นหนึ่งในสี่ยอดเทวทูต แต่หากว่าเป็นในดาเรย์แห่งนี้ไม่ว่าใครก็เป็นได้แค่สิ่งมีชีวิตที่อ่อนแอที่ต้องทำตามกฏของยูอิลฮาน
[ขอเวลาเดี๋ยวสิ ฉันเชื่อในตัวกาเบรียลนะ แต่ว่าฉันไม่ได้เชื่อในตัวนายขนาดนั้น ฉันจะยอมทำมันในตอน กรี๊ดดดดดด!]“หืมม ฉันคิดว่าฉันเคยเห็นฉากนี้มาก่อนนะ…”
“เงียบไปเลย”
ยูเรียลได้ถูกโยนเข้าไปในอ่างแห่งปาฏิหาริย์โดยที่ไม่อาจจะทำอะไรได้ ในท้ายที่สุดเสียงกรีดร้องของเธอก็ได้ถูกกลบไปและไม่มีดังออกมาอีก คิมเยซอลที่รู้จากสัญชาตญาณว่ายูเรียลมีความรู้สึกที่ลึกซึ้งกับกาเบรียลได้มากระซิบลูกชายของเธอเบาๆ
“ลูกแม่ แม่คิดว่าหากว่าทูตสวรรค์คนนี้ไม่ได้ออกมาจากข้างในอีกตลอดไปก็ดีนะ”“ผมก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน แต่จะทำไงได้ล่ะในเมื่อผมยังต้องการพลังของเธอ”
“ความรู้สึกไร้พลังมันน่าเศร้าจะเลยนะ ดูเหมือนแม่ก็น่าจะต้องรีบแกร่งให้มากกว่านี้แล้วสิ”
แม้ว่าทั้งสองแม่ลูกจะกำลังคุยกันในเรื่องที่น่ากลัวอยู่ แต่การวิวัฒนาการภายในอ่างแห่งปาฏิหาริย์ก็ยังดำเนินไปอย่างราบรื่น
ศพของเร็กน่าได้ถูกนำไปเสริมพลังให้กับยูเรียลและเพิ่มความต้านทานต่อพวกโกเล็ม
ยังไม่ใช่แค่นั้น มานาชั้นสูงจากสี่ยอดเทวทูตและรูซิเอลที่ถูกยึดคืนมาจากพระเจ้าก็ยังถูกอ่างแห่งปาฏิหาริย์ดูดเข้าไปและเปลื่ยนให้เป็นพลังมังกร และด้วยบันทึกและพลังจากยูเรียลที่ผลักดันตัวเธอเองให้อยู่ในระดับเดิมทำให้เลเวลของยูอิลฮานเพิ่มขึ้นมาแทบจะในทันทีเกือบ 20 เลเวล
[คุณได้เพิ่มเลเวลขึ้นเป็น 554 พละกำลังเพิ่มขึ้น 41 ความคล่องแคล่วเพิ่มขึ้น 11 พลังชีวิตเพิ่มขึ้น 25 พลังเวทย์เพิ่มขึ้น 23][สกิลประกาศิตได้เพิ่มเลเวลขึ้นเป็น 71]
นี่คือการเพิ่มพลังขึ้นจากแค่การวิเคราะห์และเปลื่ยนแปลงพลังของพระเจ้า! บันทึกที่ยูอิลฮานมีก็จะถูกแบ่งให้กับคนในกองกำลังเขาเช่นกันและทำให้เลเวลพวกเขาเพิ่มขึ้นด้วย ยูเรียลไม่ได้พูดผิดเลย การที่เธอมาอยู่ภายใต้ร่มเงาของเขา เธอจะเป็นส่วนช่วยอย่างมหาศาล
“เพราะแบบนี้แหละฉันถึงเฝ้าหวังในร่างของราฟาเอลที่ถูกเก็บไว้อยู่”“แม่ก็หวังเหมือนกัน”
“ทุกคนแย่มากๆ”
ในที่สุดแล้วอ่างแห่งปาฏิหาริย์ก็เริ่มแตกออกมา ออร่าพลังที่โผล่ออกมาในครั้งนี้มายิ่งกว่าในตอนที่เฮเรียน่าเกิดใหม่เป็นมังกรคลาส 7 ซะอีก นี่คือการเกิดใหม่เป็นมังกรของคนที่มีพลังส่วนหนึ่งของพระเจ้า เพราะงั้นมันไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้
แต่ว่าในเวลาต่อมาได้มีข้อความที่เขาคาดไม่ถึงโผล่ขึ้นมาที่ม่านตาของเขา
“หืม นี่เธอก้าวข้ามคอขวดแล้ว”“คอขวด? อย่าบอกนะว่าเป็นคลาส 8? บ้าน่า!”
“ฟู่…”“หลังจากฉันจัดการภัยคุกคามปัญหาทั้งหมดไปแล้ว ฉันก็ไม่สนแล้วว่าสมาชิกของดราก้อนเนสจะไปทำอะไร ไม่ว่าจะไปพิชิตโลกไหนหรือพักผ่อนทำฟาร์มก็ตามใจพวกเขา พ่อเคยพูดเอาไว้ว่า – คนเราควรสนุกกับชีวิต”
“ถ้าเป็นกาเบรียลพูดล่ะก็…”
“คุณทูตสวรรค์ ไม่สิคุณยูเรียล? เราน่าจะมาคุยเรื่องนั้นกันซักเดี๋ยวดีไหม?”
“…ฉันก็คิดว่าฉันน่าจะคุยกับคุณเหมือนกัน”“สาวๆ”
“ค่ะแม่!”
“ค่าาาา~!”“มังกรที่แท้จริงทุกคนจากดราก้อนเนสสนใจทางนี้หน่อย! ในตอนนี้พวกเรากำลังจะเข้าสู่ปฏิบัติการรหัสว่ายุทธการสุดท้าย!”
“ลูกแม่ ให้เวลาแม่ซัก 10 นาทีซิ!”
“ฉันขอแย้งเรื่องชื่อปฏิบัติการ!”
“ถึงแม้ว่าศัตรูของเราจะทำเหมือนกับวายร้ายยุค 90 แต่ฉันก็ไม่คิดว่าเราจะต้องไปตั้งชื่อแบบยุค 90 เหมือนกันนะ”
“เริ่มยุทธการสุดท้ายได้!”“อย่างแรกเลยพ่อได้บอกว่าพ่อจะทำให้พวกลูกน้องสวนอาทิตย์อัสงกลายมาเป็นกำลังที่มีประโยชน์…”
[นี่ลูกมีอคติอยู่ในคำพูดนะ]
“ไปทำหน้าที่ได้แล้วพ่อ”
[ฟู่ พ่อเลี้ยงลูกมาผิดจริงๆด้วย…]“คุณดูเด็กกว่าเดิมนะ”
[คุณภรรยา ผมเคยพูดไปแล้วนี่ ผมไม่ต้องเพิ่มเลเวลอีกต่อไปแล้ว แล้วก็อย่าเอาอายชาโดว์มาใช้กับผมอีกนะ][งั้นพ่อไปแล้วนะ ถึงเวลาที่จะต้องรวมพลังของสวนอาทิตย์อัสดงให้เป็นหนึ่งแล้ว]
“ฉันไม่สบายใจที่จะให้คุณไปคนเดียวเพราะงั้นฉันจะไปกับคุณด้วย”
[โอเค]
“อ่า กาเบรียลฉันด้วย…”
“ยูเรียล เธออยู่นิ่งๆที่นี่แหละ ฉันยังต้องการให้เธอช่วยอยู่”
“เข้าใจแล้ว…!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Everyone Else is a Returnee โดดเดี่ยว 1000 ปี