ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ นิยาย บท 13

เจี่ยนอันอันตอบหลังจากที่ป้อนน้ำตาลกลูโคสให้ฉู่จวินสิงเสร็จเรียบร้อย “บาดแผลของพี่รองเจ้าค่อนข้างสาหัส อวัยวะภายในได้รับความเสียหาย กระดูกซี่โครงหักไปสี่ซี่”

“หลังจากคืนนี้จะฟื้นหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับโชคชะตาแล้ว”

ถ้อยคำของเจี่ยนอันอันทำให้ฉู่อันเจ๋อกังวลในทันที

“ท่านหมายความว่าพี่รองกำลังจะตายหรือ?” ฉู่อันเจ๋อคว้าแขนของเจี่ยนอันอันอย่างตื่นตระหนก “พี่สะใภ้รอง ในเมื่อท่านเป็นคนสกุลฉู่ของเราแล้ว ข้าขอร้องท่านให้ช่วยพี่รองด้วยเถิด”

เจี่ยนอันอันชักแขนออก และทำท่าทางพร้อมทำสียง “ชู่ว” เพื่อให้ฉู่อันเจ๋อใจเย็นลง

เมื่อครู่นี้เขาพูดเสียงดังปานนั้น หากถูกฮูหยินใหญ่ได้ยินเข้าคงตกใจกลัวเป็นแน่แท้

เจี่ยนอันอันกล่าวปลอบว่า “เจ้าวางใจเถิด มีข้าอยู่ทั้งคน ข้าจะไม่ให้เขาตายไวขนาดนั้นแน่ แต่อาการบาดเจ็บของเขารุนแรงไม่น้อยเลย ต้องขึ้นอยู่กับแรงใจของเขาด้วย หากเขามีแรงใจที่เข้มแข็ง พรุ่งนี้เช้าก็จะฟื้น หรือมิเช่นนั้นก็จะหลับใหลไปตลอดกาล”

ฉู่อันเจ๋อเบาใจลงเมื่อได้ยินเจี่ยนอันอันบอกว่าพี่รองจะไม่ตาย อย่างมากสุดก็แค่หลับไม่ฟื้น

ขอเพียงพี่รองยังมีชีวิตอยู่ เช่นนั้นก็ต้องมีหนทางรักษาเขาให้หายดีแน่นอน

ฉู่อันเจ๋อไม่เข้าใจเช่นกันว่าเพราะเหตุใด นับตั้งแต่ที่เขาเห็นเจี่ยนอันอันทายาให้กับพี่รอง เขาก็มั่นใจว่าเจี่ยนอันอันจะช่วยรักษาพี่รองให้หายดีได้แน่นอน

ขณะที่ทั้งสองคนกำลังคุยกัน ก็มีเสียงหมุนของล้อรถเข็นไม้ลอยแว่วเข้ามา

เจี่ยนอันอันหันไปมองก็พบว่าพี่ใหญ่อย่างฉู่จวินหลุนกำลังหมุนล้อรถเข็นมาทางพวกนางสองคน

ฉู่จวินหลุนจ้องเจี่ยนอันอันด้วยสายตาทอประกายเฉียบแหลม เขาเอ่ยถามเสียงต่ำว่า “เจ้ามิใช่คุณหนูใหญ่จวนกั๋วกง เจ้าเป็นผู้ใดกันแน่?”

เจี่ยนอันอันคิดไม่ถึงว่าฉู่จวินหลุนจะถามอย่างตรงไปตรงมาเช่นนี้

สมแล้วที่บุรุษผู้นี้เป็นถึงจิ้นอ๋องผู้ทรงอิทธิพลและเกรียงไกร มองเพียงปราดเดียวก็รู้ว่านางไม่ใช่เจ้าของร่างเดิม

เจี่ยนอันอันไม่ได้บอกตัวตนที่แท้จริงของตัวเองแต่อย่างใด นางไม่อยากสร้างปัญหาที่ไม่จำเป็นให้กับตัวเอง

เจี่ยนอันอันกล่าวด้วยทีท่าไร้เดียงสา “ข้าไม่เข้าใจว่าท่านหมายถึงอะไร หากข้ามิใช่คุณหนูใหญ่แห่งจวนกั๋วกง เช่นนั้นข้ายังจะเป็นผู้ใดได้อีกหรือ”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน