ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ นิยาย บท 18

เมื่อเห็นหลุมเล็ก ๆ บนพื้น เหล่าผู้คนในตระกูลต่างก็อดหวาดเสียวแทนเจี่ยนอันอันไม่ได้

โชคดีที่เจี่ยนอันอันหลบได้ทัน จึงไม่โดนแส้ฟาด

มิเช่นนั้นหากถูกแส้นี้ฟาดลงไปคงทำให้ผิวหนังแตกยับเยิน

หัวหน้าทหารรักษาพระองค์ไม่คาดคิดว่าเจี่ยนอันอันจะหลบแส้ของเขาได้ เขาตวาดด้วยความโมโห “เจี่ยนอันอัน ตอนนี้เจ้าเป็นนักโทษเนรเทศ ห้ามพกของติดตัวเด็ดขาด”

“ถ้าฉลาดก็รีบส่งเข็มเงินมา จะได้ไม่ต้องจะเจ็บตัว”

หัวหน้าทหารรักษาพระองค์พูดจบก็สะบัดแส้แล้วฟาดไปทางเจี่ยนอันอันอีกครั้ง

ในขณะที่แส้กำลังจะฟาดลงบนตัวเจี่ยนอันอัน ฮูหยินใหญ่ที่ยืนอยู่ด้านหลังก็ผลักนางหลบออกไป

แส้จึงฟาดลงบนตัวฮูหยินใหญ่แทน

ฮูหยินใหญ่ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด พลางกุมบริเวณที่ถูกแส้ฟาดแล้วทรุดตัวลง

เจี่ยนอันอันไม่คาดคิดว่าฮูหยินใหญ่จะผลักนางออกแล้วรับแส้นั้นแทน

เมื่อครู่นางแค่รอให้แส้ฟาดลงมาเพื่อที่จะคว้าแส้ไว้แล้วค่อยลงโทษหัวหน้าทหารรักษาพระองค์ให้สาสม

ไม่คิดว่าจะกลับกลายเป็นแบบนี้ไปเสียได้

“ฮูหยินใหญ่ ท่านเป็นอย่างไรบ้าง รีบนั่งลงมาให้ข้าดูเถิด” เจี่ยนอันอันรีบหันไปพยุงฮูหยินใหญ่ให้นั่งลงแล้วตรวจดูบาดแผล

ฮูหยินใหญ่รู้สึกเจ็บปวดจนตัวสั่น ใบหน้าก็ซีดเผือดลงอย่างเห็นได้ชัด

เสื้อคลุมของฮูหยินใหญ่ขาดวิ่น เลือดเริ่มซึมออกมา

เจี่ยนอันอันรีบดึงยาแก้อักเสบและน้ำออกมาจากห้วงมิติ

“ฮูหยินรีบทานยานี้เถิด ยาตัวนี้ได้ผลดีมากเจ้าค่ะ”

ฮูหยินใหญ่รับยามา มองดูเม็ดยาสีขาวในมือ

นางมองเจี่ยนอันอันด้วยความประหลาดใจ คิดอยากจะถามว่านี่คือสิ่งใด?

เจี่ยนอันอันส่งสายตาให้อย่างมั่นใจว่า “นี่เป็นยารักษาบาดแผล ทานแล้วแผลจะหายเร็วมากเจ้าค่ะ”

แม้ฮูหยินใหญ่จะไม่เคยเห็นยาชนิดนี้ แต่กระนั้นนางก็เชื่อว่าเจี่ยนอันอันไม่คิดร้ายกับนางเป็นแน่

ดังนั้นจึงไม่ลังเลที่จะหยิบยาใส่ปาก

ก่อนจะรับน้ำมาดื่มอึกใหญ่แล้วกลืนยาลงไป

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน