ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ นิยาย บท 5

ผู้คุมหลายคนได้กลิ่นเหม็นรุนแรงจากการผายลม แต่พวกเขาไม่กล้าอุดจมูกหรือหลบเลี่ยง

ทำได้เพียงกลั้นใจและเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก

ขันทีใหญ่ก็วิ่งตามออกมาด้วย ขณะเดินตามหลังฮ่องเต้ก็มีสีหน้ากังวล

เขากลัวจริง ๆ ว่าฮ่องเต้อาจพลาดปล่อยลมออกมา แล้วเผลอทำเลอะในกางเกง

เจี่ยนอันอันที่ล่องหนอยู่ มองเห็นท่าทางน่าสมเพชของฮ่องเต้สุนัขที่ดูเหมือนจะถ่ายไม่หยุด นางก็แทบจะกลั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่

ยาระบายที่นางใช้ไม่มีทางแก้ได้ พอจะทำให้ฮ่องเต้สุนัขนี้ถ่ายไม่หยุดถึงเจ็ดวันเจ็ดคืน

เมื่อเห็นว่าเวลาได้ที่แล้ว เจี่ยนอันอันก็ออกจากวังหลวงแล้วกลับมาที่เกี้ยวแต่งงานในทันที

ในเวลานี้ เกี้ยวแต่งงานได้หยุดอยู่หน้าจวนเยียนอ๋องแล้ว

ไร้เงาของชายฉกรรจ์สี่คนที่หามเกี้ยวมา

เจี่ยนอันอันดึงผ้าคลุมหน้าสีแดงออก ก่อนจะเปิดม่านเกี้ยวแล้วก้าวออกมาอย่างมั่นใจ

นางเห็นว่าหน้าจวนเยียนอ๋องได้ถูกล้อมโดยทหารรักษาพระองค์แล้ว

เสียงร้องไห้และเสียงด่าทอดังมาจากภายในจวนเยียนอ๋อง

เจี่ยนอันอันไม่สนใจทหารรักษาพระองค์เหล่านั้น นางก้าวเดินเข้าไปในจวนเยียนอ๋องอย่างไม่ลังเล

ทันทีที่นางเดินเข้าไปก็เห็นว่าภายในจวนเยียนอ๋องเต็มไปด้วยความวุ่นวาย

เสียงโครมครามจากการทุบข้าวของดังไปทั่ว ตามมาด้วยเสียงร้องไห้ของเหล่าสตรีในจวน

ทหารรักษาพระองค์ได้เริ่มทำการยึดทรัพย์ในจวนเยียนอ๋องแล้ว

เจี่ยนอันอันยืนอยู่ในจวนเยียนอ๋องด้วยสีหน้าเรียบเฉย ไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวกับสิ่งที่เกิดขึ้น

เมื่อฮูหยินใหญ่เห็นเจี่ยนอันอันก็ถึงกับชะงักไป

นางคิดว่าเจี่ยนอันอันน่าจะเลือกถอนหมั้นในวันนี้ เพราะอย่างไรเสียสถานการณ์ตอนนี้ก็ไม่ปกติ

ไม่ว่าใครก็ตามคงไม่ยอมก้าวเข้าจวนเยียนอ๋องในเวลานี้แม้แต่ก้าวเดียว

ทุกคนรู้ดีว่าหากได้ก้าวเข้าไปในจวนเยียนอ๋องแล้ว ก็เท่ากับประกาศต่อธารกำนัลว่าอยู่ฝ่ายเดียวกับเยียนอ๋อง

นี่หมายความว่านางจะถูกตัดสินว่ามีความผิดและถูกเนรเทศไปด้วยกัน

ความจริงแล้วแค่ให้เจี่ยนกั๋วกงไปขอถอนหมั้นจากฮ่องเต้ก่อนที่บุตรสาวจะถูกส่งมาที่นี่ก็ได้

ฮ่องเต้ก็จะต้องยอมอนุญาตตามคำขอและสั่งให้ถอนการหมั้นหมายในครั้งนี้

แต่เจี่ยนอันอันกลับไม่ถอนหมั้น และก้าวเข้ามาในจวนเยียนอ๋องอย่างเด็ดเดี่ยว

แล้วทำไมคนที่ยืนอยู่ที่นี่ถึงกลายเป็นคุณหนูใหญ่ของจวนกั๋วกงเล่า?

คาดว่าคุณหนูรองคงเห็นว่าจวนของพวกเขากำลังจะถูกยึดทรัพย์และเนรเทศ จึงให้คุณหนูใหญ่แต่งงานมาแทน

ฮูหยินใหญ่คิดไปคิดมาก็ยิ่งเชื่อว่าต้องเป็นแบบนี้แน่นอน

นางพิจารณาเจี่ยนอันอันอย่างละเอียด คิ้วตางดงาม ผิวขาวเนียน นับว่าเป็นหญิงงามโดยแท้

นางยอมแต่งงานแทนน้องสาว แสดงว่านางเป็นคนที่มีจิตใจดีมาก

ฮูหยินใหญ่ยิ่งมองเจี่ยนอันอันก็ยิ่งถูกใจ

เมื่อเห็นเจี่ยนอันอันสีหน้าไม่ดีเหมือนจะร้องไห้ ฮูหยินใหญ่ก็รู้สึกสงสารจับใจ

นางปลอบเจี่ยนอันอันเบา ๆ ว่า “เด็กดี อย่ากลัวเลยนะ”

“เจ้าวางใจเถอะ ในเมื่อเจ้าเลือกที่จะแต่งเข้ามาในจวนเยียนอ๋อง ข้าจะไม่ยอมให้เจ้าทนหนาวทนหิวแน่นอน”

เจี่ยนอันอันสะอึกจนตาเริ่มมีน้ำตาคลอ ใบหน้าเล็ก ๆ ของนางดูเหมือนจะร้องไห้ นางพูดว่า “ขอบคุณฮูหยินใหญ่เจ้าค่ะ อึก!”

น้ำตาของนาง ในสายตาของฮูหยินใหญ่ล้วนเป็นน้ำตาแห่งความซาบซึ้ง

ฮูหยินใหญ่ยิ่งรู้สึกชอบเจี่ยนอันอันมากขึ้นไปอีก