ฟีนิกซ์ 5 (ซีรีส์ 5หนุ่มแห่งฟีนิกซ์) นิยาย บท 21

ครึ่งชั่วโมงต่อมา...

เมลิสสายืนมองสิ่งที่พ่อเทพบุตรสุดหล่อเรียกว่า ‘กระท่อม’ บอกอย่างรู้สึกอึ้ง เพราะสำหรับเธอมันคือบ้านสองชั้นสไตล์โมเดิร์น ขนาดใหญ่ที่รายล้อมไปด้วยป่าที่สมบูรณ์

“เราขนของเข้าข้างในกันเถอะ” คาเรนเทียเอ่ยชวนเมื่อเห็นสาวเจ้ายืนนิ่งอยู่กับที่

“ค่ะ” เมลิสสาขานรับก่อนจะหิ้วถุงผ้าที่ใส่ของต่างๆ เดินตามร่างสูงไปอย่างรู้สึกตื่นเต้น

ทันทีที่ได้เข้าไปเห็นบรรยากาศภายในบ้าน เมลิสสาก็รู้สึกหลงรักอย่างบอกไม่ถูก เหมือนยกเอาความสะดวกสบายมาไว้ที่ใจกลางป่า เพราะมีไฟฟ้า และข้าวของเครื่องใช้ต่างๆ เหมือนกับที่คฤหาสน์ทุกอย่าง ทั้งห้องเครื่องครัว เฟอร์นิเจอร์

ทั้งสองใช้เวลาในการจัดของใช้ต่างๆ เกือบหนึ่งชั่วโมง คาเรนเทียเปิดเพลงทำนอง Acoustic ที่ชอบเบาๆ ก่อนจะเดินไปหาสาวเจ้าที่ในห้องครัว

“เธอทำอาหารสำหรับมื้อเที่ยงรอนะมิรา ฉันจะออกไปตกปลาที่ ลำธาร” คนที่เตรียมอุปกรณ์พร้อม บอกยิ้มๆ

“ได้ค่ะ” เมลิสสาพยักหน้ารับเบาๆ

“อ้อ! นี่รหัสที่ปลดล็อกประตู” คาเรนเทียบอกพร้อมกับส่งกระดาษที่มีรหัสไปให้

“ขอบคุณค่ะ” เมลิสสาหยิบมาดู แล้วใส่ลงในกระเป๋าของผ้ากันเปื้อน

“เธออยู่ได้ใช่ไหม?” คาเรนเทียถามย้ำเพื่อความแน่ใจ

“อยู่ได้ค่ะ” เมลิสสาฉีกยิ้มให้อีกฝ่ายคลายกังวล

“โทรศัพท์เครื่องนี้ต่อตรงไปยังคฤหาสน์ เผื่อมีเหตุฉุกเฉินหรืออยากจะคุยกับอันนา ส่วนในมือถือของเธอมีเบอร์ของฉันแล้ว”

“รับทราบค่ะ” เมลิสสาขานรับ

“งั้นฉันไปก่อนนะ” คนที่อยากจะโชว์ฝีมือตกปลาเอาใจสาว บอกก่อนจะเดินออกไปด้วยสีหน้ามุ่งมั่น

สองชั่วโมงต่อมา...หลังจากที่เมลิสสาทำอาหารใกล้จะเสร็จ ก็หยิบมือถือมาเตรียมจะกดโทร. หาพ่อเทพบุตรสุดหล่อ แต่ทว่า...กลับเห็นอีกฝ่ายเดินหิ้วปลาตัวใหญ่เข้ามาในครัวซะก่อน

“ว้าว! เธอทำอะไรกินเหรอมิรา กลิ่นหอมสุดๆ เลย” คาเรนเทียวางปลาลงในอ่างล้าง แล้วเริ่มถอดเกล็ดและทำความสะอาดทันที

“เอ่อ...มีสปาเก็ตตี้คาโบนาล่า สตูว์เนื้อ กับสลัดปลาแซลมอนรมควันค่ะ” เมลิสสาบอกยิ้มๆ

“พระเจ้า! ฉันหิวสุดๆ เลย” คาเรนเทียบอกพร้อมกับเร่งมือจัดการปลาตัวใหญ่

“งั้นหนูตั้งโต๊ะรอเลยนะคะ”

“เยี่ยมไปเลยคนดี”

“เอ่อ...คะ...คุณตกปลาเก่งจังเลยนะคะ” คนที่กำลังจะเดินไปตักอาหารใส่ชาม หันมาบอกอย่างเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าลืมเอ่ยชมพ่อเทพบุตรสุดหล่อไป

“อืม...จริงๆ ฉันไม่ได้ตกปลาเก่งอย่างเดียวนะ อย่างอื่นฉันก็เก่งเหมือนกัน” คาเรนเทียบอกพลางยักคิ้วกวนๆ ส่งให้สาวเจ้า

“บ้า!” เมลิสสามองค้อนคนทะลึ่ง ก่อนจะยกอาหารและของต่างๆ ไปตั้งโต๊ะรอที่ด้านนอก

ยี่สิบนาทีต่อมา...เมลิสสามองพ่อเทพบุตรสุดหล่อทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อย ก็อดอมยิ้มไม่ได้

“มันอร่อยมากๆ เลย” คาเรนเทียส่งยิ้มให้สาวเจ้าอย่างเต็มไปด้วยความสุข ไม่คิดว่านอกจากความสวยที่โดดเด่นแล้ว สาวตรงหน้ายังมีรสมือที่ไม่ธรรมดา ขนาดเขาเคยทานแต่ร้านดังๆ โรงแรมใหญ่ๆ รสชาติยังไม่ออกมาดีแบบนี้เลย

“หนูดีใจค่ะที่คุณชอบ” เมลิสสาบอกพลางตักสตูว์เนื้อเพิ่มให้อีกฝ่าย

“ขอบคุณ ทานเสร็จแล้วฉันว่าจะพาเธอไปเดินเล่น”

“เยี่ยมเลยค่ะ” คนที่อยากจะไปเดินป่าเต็มแก่ยิ้มร่าอย่างดีใจ

“ตอนไปตกปลา ฉันเห็นลูกราสเบอร์รี่กับบลูเบอร์รี่ออกเต็มเลย”

“ว้าว! หนูจะเก็บมันจนเกลี้ยงป่าเลยค่ะ” เมลิสสาบอกอย่างดีใจ เพราะนี่คือสิ่งที่เฝ้าฝันมานาน

“หึๆ” คาเรนเทียหัวเราะอย่างขำๆ ปกติสาวอื่นเขามีแต่ชอบความสุขสบาย แต่สาวตรงหน้ากลับชอบเข้าป่าซะงั้น

ชั่วโมงต่อมา...คาเรนเทียก็พาสาวเจ้าไปเก็บผลไม้ตามจุดต่างๆ ที่ตนเห็นตอนที่ไปตกปลา

“ว้าว! ไม่น่าเชื่อนะคะว่าจะออกเยอะขนาดนี้” เมลิสสาหันมองไปรอบๆ ตัวอย่างรู้สึกตื่นเต้น

“ใช่ เธอนั่งเก็บตรงนี้นะ เดี๋ยวฉันจะเดินไปดูต้นเชอร์รี่ว่าออกลูกไหม”

“ค่ะ” เมลิสสาขานรับก่อนจะฮัมเพลงเบาๆ แล้วนั่งลงใช้กรรไกรตัดผลไม้ตระกูลเบอร์รี่ ที่ไม่ว่าจะหันไปทางซ้ายหรือขวาก็ออกเต็มไปหมด

“โอ้พระเจ้า!” คนที่เดินไปได้ไม่กี่ก้าว แล้วยกกล้องส่องทางไกลขึ้นดู ก็ถึงกับอุทานออกมาอย่างไม่อยากจะเชื่อ ไม่คิดว่าตนและสาวเจ้าจะโชคดี ที่มาได้โอกาสเหมาะเจาะแบบนี้

“มีอะไรหรือคะ” คนที่กำลังตัดผลไม้อย่างเพลิดเพลิน เงยหน้าขึ้นถามอย่างตกใจนิดๆ

“ฉันเห็นต้นเชอร์รีที่อยู่ทางฝั่งซ้ายออกลูกดกเต็มต้นเลย ส่วนทางขวาก็มีแอปเปิ้ลสุกเต็มต้นเช่นกัน” คาเรนเทียบอกพร้อมกับชี้ไปยังจุดที่อยู่ห่างไปไม่ไกลให้สาวเจ้าดู

“ว้าว! สุดยอดเลยค่ะ” เมลิสสาลุกขึ้นมองตามอย่างดีใจ

“งั้นฉันไปเก็บแอปเปิ้ลให้ก่อน แล้วค่อยมารับเธอไปเก็บเชอร์รีด้วยกัน” คาเรนเทียบอกยิ้มๆ

“ค่ะ” เมลิสสาขานรับ

“อ้อ! นี่วิทยุสื่อสารเข้ารหัสเฉพาะเรา เปิดมันทิ้งไว้ฉันจะได้รู้ว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่”

“ค่ะ” เมลิสสารับวิทยุสื่อสารมาวางไว้ในตะกร้า แล้วโบกมือให้พ่อเทพบุตรสุดหล่อที่กำลังจะออกเดินไปเก็บแอปเปิ้ล

ห้านาทีต่อมา...คนที่เดินไปเกือบจะถึงต้นแอปเปิ้ลอุทานขึ้นอีกครั้ง เมื่อเจอเห็ดผึ้งออกตามทาง

“มิรา! ฉันเจอเห็ดด้วยล่ะ” คาเรนเทียรีบบอกผ่านวิทยุสื่อสาร