Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน นิยาย บท 19

"อ้าวชะนี พอพูดเรื่องนี้น้ำตาแห้งไปเลยนะ อยากให้ฉันเทรนให้ป่ะ รับรองอยู่หมัด อิอิ^^" ฉันขยับเข้าไปหาก้านแก้วทันที ก่อนที่จะดึงหนังสือใต้โต๊ะออกมาเตรียมจด

พอฉันเปิดหนังสือกางปุ๊บ...ก้านแก้วมันก็จ้องไปที่หน้านั้นทันที...จะหน้าอะไรล่ะ ก็หน้าที่แม่ฉันเขียนสคริปต์ขอผู้ชายไว้นั่นแหละ!!

แล้วรีแอคชั่นนางก็มา..กระเทยตรงหน้า เอามือปิดปากกรี๊ดลั่น!

"กรี๊ดดด อะไรเนี่ย! หล่อนเขียนเองเหรอ?..0.0"

"แม่ฉัน-_-"

"โห...ขนาดนี้เลย! แล้วผลเป็นไง..ถ้าได้ผล ก็ไม่ต้องเทรนแล้วมั้ง" ก้านแก้วหยิบหนังสือไปอ่านแล้วทำท่าทางเบะปากไปด้วย จริตจะก้านนี่น่าตบจริงๆ

"ผลเหรอ? ก็โดนไคล์โทรมาด่า..ว่าฉันเอาแต่ความรู้สึกตัวเอง-_-"

"โถ่ๆเป็นชะนีที่อาภัพมาก หล่อนทำงานอะไรอ่ะ รวยรึป่าว? ถ้ารวย..ไปซื้อกินก่อนมะ ปากจะได้ไม่แห้ง ฮ่าๆ"

-_-

"ฉันเป็น MD บริษัทมาสเตอร์มอนเตอร์ รวยพอมั้ย -_-" รีแอคชั่นมาอีกแล้ว คราวนี้นางก้านแก้วรีบยกไวน์ซดเลย

"โอ้ย! ชะนี! ฉันคอแห้งเลยอ๊าาา MD ซื้อผู้ชายกินสบาย วันละร้อยคนยังได้"

นางวางแก้วปุ๊บ ก็กรีดมือกรีดไม้ ทำท่าทางเพ้อฝันใส่ฉัน ฉันจึงรีบถามกลับ

"แล้วเธอล่ะ ทำงานอะไร? อ่านหนังสือที่ว่า..หนังสือไร้สาระสินะ-_-"

"ฉันเป็นหมอย๊ะ"

พรวด!!! โอ้ย!! อิเชี่ย!! กูต้องพ่นไวน์ทิ้งกี่รอบเนี่ย ช็อคมาก ตุ๊ดห้องข้างๆเป็นหมอ?!!!

"หมอนวด หมอดู?-_-"

"หมอทั่วไป กำลังต่อหมอสกินย่ะ" โอ้มายกอด...

ฉันรีบเช็ดปากและมองก้านแก้วสำรวจ สภาพนางคือจะเกย์ก็ไม่ ตุ๊ดจ๋าก็ไม่ ครึ่งๆกลางๆ แต่ฉันยอมรับนะ พวกเพศที่สามพรสวรรค์และความเก่งยืนหนึ่งจริงๆ

พอฉันอึ้ง สักพักก้านแก้วก็เริ่มเขียนรายละเอียดลงในหนังสือเล่มนั้นพลางๆ

เริ่มตั้งแต่เปลี่ยนลุค เปลี่ยนทัศนคติ...และรอยยิ้ม ที่ฉันคิดว่ามันยากมาก พอเห็นข้อนั้น..ฉันที่เอามือท้าวคางอ่าน ก็ถึงกลับฟุบลงโต๊ะ

ฉันทำไม่ได้!!!!

"เป็นอะไรอีก? ที่ฉันเขียนมันยากตรงไหน ปรับลุค หน้าผม แต่งตัว, ทัศนคติ..ก็เป็นคนคิดบวกขึ้น ,ยิ้มสวยๆกระชากไข่ชาย ว้ายตายแล้ว..ขอขีดคำว่า 'ไข่' ออกนะ มันน่าเกลียด"

สาบาน..ว่ามึงเป็นหมอ

"ก็มันยากตรงยิ้ม ฉันยิ้มไม่เก่ง แทบไม่ยิ้มเลย-_-" แล้วก้านแก้วก็วางปากกา และดึงฉันขึ้นไปนั่งหันหน้าหามัน ก่อนจะใช้มือสองข้างจับแก้มฉัน ดึง...

"หล่อนจะเกร็ง หาสวรรค์วิมารอะไรย๊ะ!?"

"ไม่ได้เกร็ง แต่ความรู้สึกมันเหมือน..เจอเรื่องเชี่ยๆมา และต้องฝืนยิ้ม ใครจะยิ้มออก-_-"

"ฉันว่ากล้ามเนื้อตรงนี้ของหล่อน มันมีปัญหาแล้วล่ะ คนบ้าอะไรจะไม่ยิ้มเลย ไหนลองกระตุกยิ้มมุมปากดูสิ-_-" ก้านแก้วปล่อยมือจากแก้มฉัน และนั่งจ้อง จนฉันพยายามลองยิ้มที่มุมปากดู ทีละนิด ทีละนิด

"เอางี้ๆถ้ามันยาก เริ่มจากสายตากับรอยยิ้มที่มุมปากนี่ล่ะ จิกตาไปที่เป้าหมายแบบยั่วๆและยิ้มที่มุมปากไปด้วยสิ๊" ยั่วๆ...ยังไงวะ!!!

ฉันชักช้าอยู่นาน.จนก้านแก้วปรบมือหนึ่งครั้ง..ขอสาธิตให้ฉันดู

"ดูนะ..." แล้วนางก็กดหน้าลงนิดๆจ้องมาที่ฉันตาเป็นประกาย ก่อนจะกระตุกยิ้มเบาๆที่มุมปากตบท้าย..จนฉันขนลุก!!

"เฮ้ยดีว่ะกระเทย-_-"

"ลองสิ เร็วๆถ้าหล่อนทำได้..ผู้ชายตายเรียบ" ฉันสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วกดหน้าลงมองก้านแก้ว ก่อนจะกระตุกยิ้มนิดๆที่มุมปากและเอียงคอไปด้วย

"กรีี๊ดดดดดดดดดดด เริศ!! แบบนี้ล่ะ! แววตาสื่อความหมายได้ทุกอย่างไปฝึกทำนะ จะให้ดี..หล่อนต้องเปลี่ยนลุคด้วย ตาต้องเฉี่ยว..เป็นคนน่ารักที่มีความเซ็กซี่ในแววตาน่าค้นหา พรุ่งนี้ฉันไม่เข้าเวรว่างมาก! เดี๋ยวฉันพาไปทำสีผม ทำเล็บร้านเพื่อน แล้วก็ซื้อเสื้อผ้าใหม่. โอเค๊!!"

ฉันพยักหน้าหงึกๆ โอเคก็โอเค..

"ร้านเพื่อนเธอ ทำผมทำเล็บดีเหรอ?-__-"

"ป่าว ฉันได้เปอร์เซ็นต์" อิผี!! -_-

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน