Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน นิยาย บท 76

"ไคล์..ต้นไม้คบเจแปนไว้กินเล่นจริงๆเหรอ?" ฉันถามเรียบๆขณะมองรถที่ขับผ่านไปผ่านมา ในหัวก็นึกตามว่าถ้าน้องชายตัวเองเลวขนาดนั้น เจแปนจะเป็นยังไงต่อ

เพราะเจ้าหล่อนเจออะไรมาเยอะมาก ไหงต้องมาเจอผู้ชายแบบอิไม้อีกคน บอกตามตรงฉันสงสาร

"ครับ เจอเจแปนครั้งแรกมันพูดแบบนั้น แต่ตอนนี้ผมไม่รู้"

ฉันเหลือบมองไคล์แวบนึงเพื่อความแน่ใจ จนมือใหญ่..เอื้อมมาจับมือฉันไปหอม

ฟอด~

"แต่ผม ไม่ได้กินป้าเล่นๆนะ อยากกินป้าจริงจัง กินคนเดียว กินตลอดชีวิตเลย"

"หึกินตลอดชีวิต เลิกล่าหอยรึยังล่ะ?"

"ล่าของป้าไง ขอล่าได้ไหม" ฉันรีบชักมือกลับแล้วตีแขนไคล์ไปป้าบนึง เพิ่งจะโดนข้อหาเล่นกันในห้องน้ำมาแท้ๆ วนเข้าเรื่องนี้อีกจนได้ แต่ก็นะฉันเริ่มเองแหละ-_-

สักพักไคล์ก็ขับรถพาฉันไปที่บ้าน แน่นอนบ้านเขาฉันมาบ่อย แต่ไม่เคยมาในสถานะนี้เลย สถานะที่ว่าไม่ใช่แฟนนะ เพราะฉันยังไม่ได้ตอบตกลงเป็นแฟนเขา เราแค่ศึกษากัน..เพราะใจฉันมันยังกลัวๆ อยากชัวร์และพิสูจน์ให้พ่อเห็นก่อน

ขนาดไม่เป็นแฟนยังเสียหอยขนาดนี้ ถ้าเป็นแฟนจะขนาดไหนวะ มดลูกกูจะพังไหม?

พอมาถึงบ้านเขากำลังเดินเข้าไป ก็เห็นลุงเคนกับป้าสวยนั่งเล่นกันที่โซฟา ก่อนที่พวกท่านทั้งสองจะเงยหน้าขึ้นจากกิจกรรมตรงหน้าขึ้นมามองฉันกับไคล์ แล้วตกใจเอามือทาบอก

"เดี๋ยว! อะไร? ยังไงลูก?! ได้กัน เอ้ย..คบกันแล้วเหรอ?"

"สวยใจเย็นๆ ไม่ต้องตื่นเต้น ฮ่าๆ" ลุงเคนเอามือปิดปากหัวเราะ เมื่อป้าสวยหลุดถามหมดเปลือก ฉันจึงรีบยกมือไหว้เลี่ยงตอบคำถามทันที

"สวัสดีค่ะลุงเคนป้าสวย"

"สวัสดีจ้ะ ยังไงๆตาไคล์ บอกแม่มา! แม่จะได้ไปหาฤกษ์หายาม อยากมีหลานเข้าใจไหม"

อยากมีหลาน...อีกแล้ว

เฮ้ย!!!! ฉันลดมือที่กอดอกลงช้าๆหน้าถอดสี ก่อนที่จะรีบหันกลับไปที่ประตูหน้าบ้าน วิ่งไปยืนคิดอะไรคนเดียว วันนั้นวันไหนแล้ววะ!? วันที่กินยา...

ยาคุมอีกเม็ด..ฉันลืมได้ไง ไม่นะ..ไม่! ฉันเอามือกุมหัวสองข้างหันซ้ายหันขวาไม่รู้จะทำยังไง จนไคล์เขารีบเดินมาสะกิดไหล่ แล้วถามด้วยความเป็นห่วง

"เป็นอะไร มานี่มา ไม่ต้องเครียดนะ" เขาจับมือฉันไปกุมและวางแนบอก ก่อนจะเดินกลับไปหาพ่อแม่ตัวเอง ตอนนี้ฉันอยู่ไม่นิ่งแล้ว ฉันเครียด ฉันท้องแน่เลย ฉันท้องแน่ๆ!

"ใบไม้เป็นอะไร...ไม่สบายเหรอลูก?" เมื่อเราเดินกลับไปถึง ลุงเคนที่นั่งอยู่ก็ขมวดคิ้วถามทันที ใช่..ลุงเคนเป็นหมอ ท่านคงสงสัยว่าทำไมฉันมือสั่น หน้าซีด

จนไคล์จับฉันนั่งลงตรงข้ามท่าน แล้วหันไปสั่งแม่บ้านหาน้ำหวานๆมาให้

"นั่งก่อนนะ เป็นอะไรครับ" ลุงเคนถามยิ้มๆ ส่วนไคล์นั่งยองๆจับมือฉัน เขานวดเขาบีบ..จนป้าสวยเห็นแล้วถึงกลับเบะปากใส่ลูกชาย

"น้อยๆหน่อยตาไคล์"

"น้อยไม่ได้ครับ รักมาก"

"พอๆแม่กับลูก ว่าแต่เป็นอะไรใบไม้ หน้าซีดมาก ยื่นแขนมา..ลุงขอวัดชีพจรหน่อย" ฉันเก้ๆกังๆยื่นเเขนไปให้ลุงเคนจับ ฉันไม่ได้ป่วย แต่ฉันแค่ช็อคกับความโง่ตัวเอง

ถ้ามีสมองคิดเรื่องผู้ชายจนลืมคุมกำเนิด กูควรตัดหัวทิ้งซะ!

ฉันมองข้อมือที่ถูกจับสลับกับไคล์ เพราะเขากำลังยื่นหน้ามาใกล้ๆแล้วกระซิบ

"เมื่อกี้..หนักไปเหรอ?"

"พอไคล์ ฉันเครียดอยู่" และขณะนั้น ขณะที่ฉันกำลังเอ็ดไคล์ คานะเภสัชกรสาวสวยก็เดินฉีกยิ้มเข้ามาในบ้าน พอฉันเห็นเธอแวบนึงเท่านั้น ฉันก็รีบวิ่งตรงไปจับแขนคานะทันที

"คานะ ช่วยด้วย"

"คะ? มีอะไรคะ?" คานะถามตกใจ ฉันจึงดึงเธอออกไปคุยห่างๆ

"ถ้าลืมกินยาคุมฉุกเฉินอีกเม็ด กี่เปอร์เซ็นต์ที่จะ..ท้อง" คานะทิ้งกระเป๋าในมือ แล้วเอามือปิดปากเบิกตากว้าง

"อย่าบอกนะ ว่าพี่ใบไม้..."

"อือ-_-"

"ว้าย! ร้อยเปอร์เซ็นต์ค่ะ ว่าแต่ประจำเดือนมาครั้งล่าสุดเมื่อไหร่คะ" ฉันเอามือทาบอกทันที