Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน นิยาย บท 100

"จีบ? เอากันขนาดนี้ยังต้องจีบอีกเหรอ? เสียเวลาว่ะเจแปน เธอจะทำให้มันยุ่งยากเสียเวลาทำไม" เห็นไหม?!..เขาเป็นผู้ชายที่ไม่มีความอดทนเอาซะเลย ฉันหงุดหงิดชะมัด ทำไมหงุดหงิดแบบนี้เนี่ย!!

"ไม่ต้องจีบก็อยู่แบบนี้ล่ะค่ะ จะไปส่งไหม?ถ้าไม่..เจแปนจะเรียกแท็กซี่" กัปตันถอนกอดฉันแล้วขมวดคิ้วชนกันทันที ก่อนที่เขาจะถอนหายใจแล้วเดินไปจัดการตัวเอง หยิบกุญแจรถ

พอฉันเคลียร์เสื้อผ้าหน้าผมเสร็จ..เขาก็ขับรถมาส่งที่คอนโด จอดรถปุ๊บก็โอนเงินให้ฉันสองแสนเป๊ะ! เงินเขาฉันไม่ใช้หรอก ตั้งใจรีดไถไปงั้นๆแหละ เพราะฉันกลัวเขามีเงินมาก...แล้วเขาจะออฟเด็กไซน์ไลด์ไปกินที่ห้อง

"เธออารมณ์แบบนี้ เธอจะเป็นประจำเดือนหรือเธอท้องเจแปน?-_-"

"สงสัยประจำเดือนค่ะ..กัปตันบินบ่อยไข่ฝ่อแล้วล่ะค่ะ ไม่ท้องหรอก^^" ฉันหันไปพูดยิ้มๆทั้งที่มือเตรียมเปิดประตูรถ จนคนได้ยินเขาหน้าแดงแปร๊ด..แทบจะพ่นไฟใส่ฉัน

"เดี๋ยวเธอได้รู้ ว่าฝ่อไม่ฝ่อ-_-" เขาตอบเสียงเข้ม ที่ไม่รู้ว่าขากลับจะหงุดหงิดขับรถเร็วรึป่าว จนฉันยิ้มให้เขาอีกครั้ง..ก่อนจะก้าวลงจากรถแล้วยื่นหน้าเข้ามา

"ไลน์มี เฟสมี ไอจีมี จีบให้ติดนะคะ^^"

"ไม่จีบแล้ว จะหาแฟนใหม่-_-" น้ำเสียงประชดประชัน แถมมองตรงไม่สบตาฉันอีก

"แล้วแต่ค่ะ เจแปนก็จะหาใหม่เหมือนกัน^^ " พอเขาหันขวับมาชี้หน้าฉันเตรียมด่า ฉันก็รีบปิดประตูรถเดินขึ้นคอนโดทันที

ไม่รู้ทำไมฉันทำถึงขนาดนี้ ถ้าปกติฉันคงยอมเขาไปแล้ว และมันไม่ใช่แค่พ่อแม่เขาให้ท้ายนะ อารมณ์และความต้องการฉันมันแปลกๆ ฉันอยากเอาชนะเขาบ้าง อยากให้เขายอมๆ และไม่ข่มเหงฉัน แต่ตอนมีอะไรกัน..ฉันก็เคลิ้มจนเป็นทาสอารมณ์เขา

ฉันเป็นใบโพล่ารึป่าว? หรือตัวเองทำงานบริการที่ต้องข่มอารมณ์ไว้ จนสุดท้ายอึดอัด..อยากหาอะไรซอฟๆได้แฟนละมุนๆ เฮ้อ...ถ้าเป็นฝันไปเถอะ

ถึงห้องเปิดประตู ก็เห็นไทเปนั่งวาดรูปเชนนั่งทำงาน ไทเปไม่ดูหมกมุ่นกับเรื่องอย่างว่าแล้ว..แต่เธอลงกับปลายดินสอและกระดาษ ที่เมื่อวานฉันสุ่มๆหยิบมาดู เป็นรูปหญิงชายนัวเนียกัน..แต่สวยดีนะ เพราะแต่งเติมเส้นให้เป็นศิลปะ จนมองได้หลายมุมหลายอารมณ์

ฉันแอบถ่ายรูปพวกนั้น..ส่งให้พี่ฮาวายดูแล้วแหละ พี่ฮาวายบอกจะเอาไปปรึกษาหมอธันวาอีกที เพราะตอนนี้พี่ฮาวายก็เจอเขาแทบทุกวัน ฉันเองไม่กล้านัดปรึกษาสองต่อสองแล้วล่ะ กลัวแฟนหมอเข้าใจผิดจะตบฉันอีก

พอเข้าห้องอาบน้ำนอน..ฉันก็คิดถึงกัปตันอีกแล้ว อารมณ์เหวี่ยงขึ้นลง เหมือนคนจะเป็นบ้า ตอนนี้ก็นอนรอว่าเขาจะไลน์มารึป่าว แต่ก็ไม่..เป็นพี่ใบไม้ที่ไลน์ส่งรูปกัปตันนั่งสมาธิ และถามเรื่องกวางแทน

ตื่นเช้ามาฉันรู้สึกคัดเต้าเจ็บจุกนม เหมือนคนจะประจำเดือน..จึงไม่อยากออกไปไหน ซึ่งที่กัปตันคาดการณ์ไว้ว่าฉันจะท้องน่ะ..ผิดคาด! มันไม่ใช่แล้วล่ะ เพราะฉันรู้ที่มาของอารมณ์เหวี่ยงอารมณ์สวิงแล้ว

เฮ้อ...วันนี้ฉันจึงนอนอยู่ห้องทั้งวัน อ่านหนังสือฝึกภาษาเพิ่ม จนเย็นๆกัปตันทักไลน์มา

LINE -MY PILOT-

MY PILOT: กินข้าวรึยัง?

ฉัน : ยังค่ะ

MY PILOT: เธอจะหาแฟนใหม่จริงๆเหรอ?-_-

ฉัน : ไม่รู้เหมือนกันค่ะ แล้วกัปตันล่ะคะ จะไม่จีบเจแปนจริงๆเหรอ?

MY PILOT: จีบ จะเริ่มจีบแล้ว..

ฉันยิ้มกว้างออกมาทันที ก่อนจะโยนหนังสือทิ้ง..แล้วตั้งหน้าตั้งตาพิมพ์ตอบ

ฉัน : จะรอค่ะ..

MY PILOT: รอเถอะ ฉันสั่งปูไข่ดองกับข้าวสวยให้แล้ว อยากกินอะไรอีกไหม? ถามน้องเธอด้วยจะได้สั่งทีเดียว

จีบด้วยของกิน เริ่มต้นดีนะเนี่ย..ฉันจึงลุกขึ้นเปิดประตูออกไปถามไทเปทันที ที่ตอนนี้กำลังนั่งวาดรูปอยู่

"ไทเป หิวไหม? กินอะไรรึป่าว? พี่กัปตันจะสั่งอาหารให้^^" ไทเปวางดินสอแล้วหันขวับมามองฉัน น้องดูตกใจนิดหน่อย..เมื่อฉันเอ่ยถึงกัปตัน

เออใช่ ฉันลืมไปเลย..ไทเปเคยก่อเรื่องกับเขาไว้นี่น่า!

"เอ่อ..ไม่ค่ะ ไทเปรอพี่เชนดีกว่า" ฉันมองโทรศัพท์ในมือกับน้องสลับกัน ไม่รู้จะตอบกัปตันยังไงดี

"งั้นกินปูไข่ดองกับพี่รองท้องนะ^^"

"ได้ค่ะ^^"

LINE-MY PILOT-

ฉัน : น้องจะกินปูไข่ดองกับเจแปนค่ะ ขอบคุณนะคะ^^

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน