Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน นิยาย บท 99

ยิ่งมือที่คุ้นเคยลูบแผ่นหลังผมและจิกเล็บลง...ผมยิ่งไม่รอช้า รีบกดริมฝีปากหนักๆลงตามซอกคอและใบหน้า จวบจนเนินอกที่ผมกำลังใช้สองมือปลดพันธนาการเสื้อผ้าออกไป

พริบตาเดียวมือผมก็ปลดทุกอย่างที่ปกปิดเรือนร่างได้ ตั้งแต่เสื้อ บราเซีย กระโปรง..จนไปถึงแพนตี้สีดำลูกไม้ที่ผมโปรดตัวนั้น

จากนั้นผมก็ยกขาเธอชันขึ้นหนึ่งข้าง เพื่อจะได้ลูบคลำบั้นท้ายที่โค้งงอนที่ผมคิดถึงใจแทบขาด และไล่ริมฝีปากที่จูบหนักๆลงตามผิวที่เปลือยเปล่าของเธอ

"อื้ม~ " เสียงครางในลำคอดังขึ้นเบาๆ เมื่อผมขยับถึงเนินสาว จนกลิ่นหอมๆและเรียวขาที่ขนาบข้างทำผมรีบจับมันแยกออกจากกัน เมื่ออยากส่งปลายลิ้นลงสัมผัส..สิ่งที่ปรารถนา

"อ๊ะ~กินกันแบบนี้เลยเหรอคะ กัปตันขาาา " ผมยิ้มนิดๆรู้สึก mission completeมาก ก่อนจะลงลิ้นดื่มด่ำกับรสหวานๆ ฟังเสียงครางที่กระเส่าพร้อมกับแหวกกลีบกุหลาบ...ตวัดลิ้นเย้าหยอกเกษร

ให้ตาย...ไม่ว่าจะซอกมุมไหน มันก็หวานจนผมหยุดลิ้นไม่ได้

"อื้อ~ อ๊ะ อ๊ะ อื้อออ~ ทำไมต้องดูดจริง...จัง อ๊ายย" เสียงกรีดร้องสุดท้ายส่งบั้นท้ายงอนๆกระดกขึ้น เจ้าของร่างหอบหายใจเฮือกๆ เอามือลูบตามใบหน้าและลำคอเหมือนเธอสิ้นฤทธิ์ต่อต้าน

ผมจึงละริมผีปากขยับสวนทาง จูบรอบๆสะดือถึงสองเต้า ขบเบาๆที่ยอดแข็งไตสีหวาน จนผมได้ยินเสียงครางดังเบาๆอีกครั้ง...เมื่อมือผมจับแก่นกายถูและดันเข้าไป

ปึก!

"อ๊ะ! อื้อ~~~" ริมฝีปากบางกัดเม้ม เมื่อผมดันเจ้าน้องชายใส่จนสุด พร้อมๆกับอกที่แอ่นขึ้น..แอ่นลง แอ่นจนผมต้องรีบขบและดูดเน้นๆ สนองอารมณ์ที่พลุ่งพล่านของตัวเอง

"อ๊ะ กัปตัน....ซี๊ดส์~~" เสียงซีดส์ไม่ทันหาย ร่างบางก็ถูกผมร่อนเอวใส่ถี่ๆ จนตอนนี้ผมได้ยินเสียงกระเส่าแสนหวาน ที่ร้องครางออกมาอย่างทรมานใต้ร่างผม

ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก! ...แน่นสู้ผมชะมัด ผมไม่ไหวแล้วว่ะ อยากบีบเธอให้ตายคามือเลย

"อ่าส์.... อ๊ะ~~ฮือ กัปตันอย่าดูดคอสิคะ" มือเล็กพยายามดันไหล่ผมออก...เมื่อผมขบริมฝีปากดูดซอกคอขาวๆของเธอ ผมเสียวจนห้ามตัวเองไม่ไหวแล้ว.. อยากจะดูดให้หมด ดูดจนไม่เหลือที่ว่างเลย

แต่ผมทำไม่ได้ผมขยับริมฝีปาก..ลงไปดูดตามเนินอกเธอแทน...พร้อมทั้งเน้นเอวกระแทกใส่อีกครั้ง

ปึก ปึก ปึก ปึก! เสียงเนื้อกระทบกันดังสลับกับเสียงริมฝีปาก อกที่ผมครอบครองก็แอ่นรับโดยอัตโนมัติ..เมื่อเจอทั้งลิ้นและแก่นกายทรมานกระแทกกระทั้น จนแล้วจนเล่าจนมือเจแปนยกขึ้น..บีบอกอวบทั้งสองข้าง เธอครางกระเส่าเว้าวอนรับสัมผัสสุดทรมาน...เหมือนตัวเองจะขาดใจ

"โอ๊ะกัปตัน กัปตันขา อ๊ะ อ๊าส์ อ๊าาา~~" พอผมจะเปลี่ยนท่าหยัดตัวตรง สองขาที่แนบลำตัวผม...อยู่ๆก็ยกขึ้นพาดบ่า ผมจึงรีบรั้งเอวบางบีบและดันเข้าหา จนแก่นกายที่ฝังในโพรงสาวถูกดูดและตอดตุบๆ ราวกับฮึดสู้เมื่อผมกระแทกเข้าไป

เธอเสร็จแล้ว..เสร็จและปล่อยน้ำอาบแก่นกายผม.. ผมจึงจับขาเจแปนลงจากบ่า..แล้วโน้มลงไปจูบอีกครั้ง ประกบจูบดูดเรียวลิ้นอุ่นที่แสนหวาน...ระหว่างนั้นก็ขยับเอวหนาร่อนใส่ซ้ำๆจนเธอรีบกอดคอผม

มือเล็กบีบไหล่และจิกเล็บตามแผ่นหลัง..เธอส่งเสียงอู้อี้ครางในลำคอแล้วจูบผมไปด้วย เพราะตอนนี้ผมฝังแก่นกายเนิบๆช้าๆดันเข้าสุด เน้นดันเข้าลึกๆจนเจ้าของร่างกระตุกตุบๆ ยกเอวรับ

ก่อนจะปล่อยริมฝีปากเจแปนให้เป็นอิสระ แล้วอุ้มเธอขึ้นมา..นั่งควบแทน

ร่างบางไม่รีรอกอดคอผมทันทีเมื่อเป็นฝ่ายควบคุม...จนผมต้องรีบลุกขึ้น อุ้มเธอเดินไปวางที่โต๊ะ แล้วถอนแก่นกายออมา และแน่นอนเจ้าของรูสวาทมองผมอย่างไม่เข้าใจ..แถมเธอยังทำตาละห้อยใส่ผมอีก

"มีอะไร มองทำไม?"

"ทำไมเอาออกแล้วล่ะคะ กัปตันยังไม่เสร็จนิ" ผมยิ้มที่มุมปากแล้วเชยคางเจแปนขึ้นมาสบตา ก่อนจะจุมพิตหนึ่งทีแล้วกระซิบเธอว่า...

"จะเอาจริงแล้วนะ..." พูดจบผมก็สอดสองนิ้วเข้าในโพรงสาว ถึงแม้เธอจะขยับหลบหลีกแต่ผมรีบโอบเธอไว้แน่น และแล้วสองนิ้วก็เข้าไปจัดการโพรงอุ่นที่แสนหวงแหน..ผมจึงรีบเกี่ยวถี่ๆเกี่ยวจนเจแปน..เอนตัวค้ำโต๊ะร่อนเอวใส่ผม

"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาา ~"

"เสียวไหม?"

"อ๊ะ อื้อ..เสียว อ๊ะ อ๊าาาา กัปตันขาา"

โต๊ะที่นั่งสั่นดังกึกๆ ร่างบางที่ยกขากางเป็นตัวเอ็มก็เริ่มรัดสองนิ้วผมถี่ขึ้น เจแปนเธอทั้งกัดปากซีดส์..ทั้งจ้องน้องสาวที่ผมเกี่ยวกระทุ้ง จนเสียงแจ๊ะ แจ๊ะ ของน้ำสวาทที่ดังขึ้น...ทำให้ผมรู้ว่าเธอพร้อมที่จะปล่อยอะไรออกมา

จนตอนนี้น้ำขาวขุ่นที่ไหลลงฝ่ามือ..เริ่มไหลลงไปถึงศอก ผมจึงเข้าแทรกกลางหว่างขา..จูบเธอและเร่งนิ้วถี่ขึ้น..ถี่ขึ้น ถี่จนเจแปนเริ่มกระตุก..ฉีดน้ำใสพวยพุ่งออกมาเปียกใส่ผม

"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ ไม่ไหวแล้วค่ะ กัปตัน!! อ๊ะ!! อ๊าาาา" เมื่อบั้นท้ายกระตุกสนิท...ผมก็รีบอุ้มเจแปนลงมายืนโก้งโค้ง... ก่อนจะฟาดบั้นท้ายงอนๆที่โค้งรับเนินชายผมหลายที

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน