Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน นิยาย บท 98
สรุปบท TONMAI | หลอกกลับห้อง: Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน
สรุปเนื้อหา TONMAI | หลอกกลับห้อง – Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน โดย โนเนจัง
บท TONMAI | หลอกกลับห้อง ของ Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย โนเนจัง อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
"ขอบคุณครับหลวงพ่อ" ผมรับโทรศัพท์คืนแล้วเช็ครูปถ่ายทีละรูปๆ
เออมุมดี..หลวงพ่อฝีมือดี
"นี่โยมเป็นดาราเหรอ? ถึงได้ถ่ายรูปซะจัดเต็มขนาดนี้ นั่งสมาธิก็ไม่นั่ง มาถ่ายรูปแล้วกลับ"
"ไม่ครับ ผมเป็นนักบิน..พอดีแฟนผมโกรธที่ผมอารมณ์ร้อน ก็เลยมาสร้างภาพหาวิธีง้อหน่อย" หลวงพ่อเดินนำไปนั่งบนแคร่แล้วถอนหายใจ ผมจึงลุกขึ้นคลานเข่าไปใกล้ๆท่าน
"ถึงกับใช้หลวงพ่อถ่ายรูปโกหกแฟนเลยรึ บาปซ้ำบาปซ้อนเลยนะเรา แต่เอาเถอะ..เรื่องความรักหลวงพ่อเข้าใจ ถ้าโยมอารมณ์ร้อนไม่มีใครทนได้หรอก แรกๆน้ำต้มผักยังว่าหวาน นานๆไปมันสะสมนะ..ผักก็ผักเถอะถึงมีประโยชน์แต่ก็น่าเบื่อเพราะมันเหม็นเขียว"
ผมยกมือไหว้แล้วพยักหน้าตาม
"ครับหลวงพ่อ"
"ให้มันพอดีๆนะโยม เป็นถึงนักบินก็อย่าอารมณ์ร้อนให้มาก "
"เรื่องบินผมควบคุมได้ครับ เพราะขับเครื่องบินมีระบบและคนขับร่วม แต่ผมชอบไปลงที่รถ..มันสะใจกว่าขับเครื่องบินเยอะ"
"แต่พลาดไปไม่คุ้มนะโยม...เชื่อหลวงพ่อ ขนาดหลวงพ่อบิณฑบาททุกวันหลวงพ่อยังค่อยๆเดินเลย^^"
บิณฑบาต?! ให้ตาย...ผมเงยหน้าขึ้นหัวเราะ เออ...มุขหลวงพ่อได้ว่ะ
"ฮ่าๆ หลวงพ่อสุดยอดครับ ทำผมหัวเราะได้.."
"เอ้อ ก็หัวเราะสิ คนเราจะอารมณ์เสียอะไรทุกวี่ทุกวัน หรือว่าแฟนโยมเล่นมุขไม่เก่งเหมือนหลวงพ่่อ ฮ่าๆ"
"ครับ เธอซื่อบื้อ แถมช่วงนี้ก็อารมณ์แปลกๆสงสัยพ่อแม่ผมให้ท้ายแล้วได้ใจ-_-"
หลวงพ่อมองผม แล้วส่ายหน้าเบาๆ
"ไหนว่าจะง้อเขา มาบ่นเขาให้หลวงพ่อฟังซะนี่ เอาเถอะๆไม่ใช่กิจของสงฆ์ ถ้าโมโหมากๆก็ลองท่อง นะโมสามจบดู เผื่อจะเย็นขึ้น"
"ครับหลวงพ่อ" ผมยกมือไหว้ท่านแล้วยื่นซองขาวทำบุญ แต่หลวงพ่อท่านยกมือห้ามซะงั้น
"หลวงพ่อไม่เก็บค่าถ่ายรูป ถ่ายให้ฟรี^^"
"ผมช่วยค่าน้ำค่าไฟวัดครับ" หลวงพ่อชี้ไปที่ตู้รับบริจาค ก่อนที่จะพยักหน้าให้ผม
"ตรงนั้นเถอะ^^"
"ครับหลวงพ่อ งั้นผมลานะครับ"
แล้วผมก็ออกจากวัดพร้อมชุดขาว ผมไม่ได้นั่งสมาธิจริงจังแต่ผมได้รูปยืนยัน ว่าผม..มีความพยายามที่จะเปลี่ยนตัวเอง จนผมกลับคอนโดแล้วคิดถึงเจแปนขึ้นมาอีก ยิ่งเธอทิ้งชุดชั้นในชุดนอนไว้..ผมยิ่งคิดถึง
ไม่น่าเลยกู ไม่มีใครเด็ดเท่าแฟนกูแล้ว จะไปทั้งทียังทิ้งของกระตุ้นอารมณ์ไว้ด้วย ผมจึงหยิบโทรศัพท์ถ่ายรูปส่งให้เธอดู ทำเป็นหาเรื่องคุย
LINE-JAPAN-
ผม : send picture
ผม : ทำไมต้องทิ้งชุดชั้นในไว้
JAPAN: เผื่อใครบางคน พาผู้หญิงคนอื่นไปนอน
หวงขนาดนี้..จะขอห่างทำไมวะ ผมตามผู้หญิงไม่ทัน ยิ่งเจแปนแท็คทีมกับแม่ผม เธอยิ่งเป็นหนัก
ผม : งั้นก็อย่าห่างกันสิ ไม่งั้น..ฉันจะเอาผู้หญิงคนอื่นมานอนด้วย
JAPAN: ขู่อีกแล้ว อยากเป็นควายก็ลองดูค่ะ
ผม : ไม่แฟร์ เธอไปจากฉันเอง แล้วจะหวงฉันไว้ทำไม ผู้หญิงคนอื่นก็อยากได้ฉันเหมือนกันนะ
JAPAN : ไม่แฟร์แล้วยังไง ในเมื่อกัปตันขี้โกงมาตลอด
ผม :ขี้โกงแล้วไง สุดท้ายก็ได้รักกันไม่ใช่เหรอ?
ใส่คำว่ารักเข้าไป..ผมว่าคนอ่านคงยิ้มบ้างล่ะ แต่ผมไม่ได้ใส่เล่นๆนะเว้ย ใส่จริงจัง!
JAPAN: นิสัยไม่ดี
ผม : อยู่แล้ว ให้ไปรับไหม?
JAPAN: จะมารับทำไม นอนเถอะค่ะ..
ผม : นอนได้ไงวะ..หมอนข้างไม่อยู่ สงสัยต้องไปออฟเด็กไซน์ไลด์มานอนกอดแทน
เจแปนอ่านแล้วเงียบไปพักนึง คงกำลังหาทางออกให้ตัวเองอยู่ หวงผมน่ะผมรู้..ผมถึงหาวิธีทำให้เธอรู้ตัวว่าขาดผมไม่ได้
JAPAN : ถ้างั้นก็ขอรับงานเลยละกัน คืนละแสนโอเคไหม
นั่นไง!! แฟนผมเธอซื่อบื้อ! โดนผมหลอกให้กลับห้องยังไม่รู้ตัวอีก ถึงขั้นยอมเป็นเด็กไซน์ไลด์...กลัวคนอืื่นได้ผมไปล่ะสิ
"อืม.." หนูติดกับ!
พอถึงห้องถอดรองเท้าปุ๊บ ผมก็รีบอุ้มเจแปนตรงไปที่เตียงปั๊บ เจ้าของร่างเล็กดิ้นนิดหน่อย..แต่กอดคอผมแน่นมาก ก่อนที่ผมจะวางเธอลงอย่างเบามือ..แล้วประกบจูบทันที
"อื้อ~ กัปตัน แค่กอดไม่ใช่เหรอคะ"
"นิดหน่อยน่า ฉันคิดถึงแฟน " เจแปนเบือนหน้าหลบ เมื่อผมจะประกบจูบเธออีกครั้ง จนผมประคองหน้าเธอกลับ...แล้วจ้องดวงตาคู่สวยที่ผมโคตรจะคิดถึงเลย
"เจแปนไม่งอนกันไม่ได้เหรอ? ฉันใจเย็นลงตั้งเยอะ"
"กัปตัน..แค่ไม่กี่วัน เชื่อไม่ได้ค่ะ"
"ได้สิ..ฉันนั่งสมาธิมาแล้วจิตใจสงบขึ้นเยอะ แต่มันมีอย่างอื่น...ที่ไม่สงบว่ะตอนนี้"
เจแปนขมวดคิ้วทันที เมื่อผมยกมืออีกข้างลูบไล้ที่แก้มเธอ
"อะ..อะไรคะ?"
"ไข่ฉัน"
"กัปตัน!=\\="
"ทำไม?..กลัวมีอะไรกันแล้วห้ามใจไม่ไหวเหรอ? "
"ไม่ใช่แบบนั้นนะคะ ที่บอกว่าเป็นเพื่อนนอนได้ คือตอนนั้นเจแปนพูดไม่คิด"
"แล้วไง ฉันไม่สนใจ..เพราะฉันไม่ได้อยากได้เพื่อนนอน ฉันอยากได้แฟนคืน"
"กัปตันเอาแต่ใจ" ใครกันวะ แต่ผมไม่ด่าเธอหรอก เดี๋ยวอด
"เจแปน..เรากลับมารักกัน อยู่ด้วยกันเหมือนเดิมไม่ได้เหรอ?"
"......."
"นะ..." ผมพูดจบก็ประทับจูบเธออีกครั้ง ริมฝีปากนุ่มๆที่ร้อนผ่าวทำให้ผมรู้ว่าเจ้าของมัน..เขินแค่ไหน
ผมจึงรีบล้วงมือเข้าใต้สาปเสื้อจนไปถึงชุดชั้นใน ...ก่อนจะล้วงลึกสอดมือใส่ จนถึงเนินอกอวบที่ขาวเนียน
ร้อนผ่าวทั้งตัวไม่พอ ยอดอกยังแข็งพร้อมอีก...ผมไม่ต้องรอแล้วมั้ง เพราะทุกอย่างมันตอบสนองผมหมดแล้ว
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน