"เจแปนท้องด้วยเหรอO_o?!" พอฉันวางสายอิไม้ ไคล์ที่เมื่อกี้เอาหูแนบฟัง..ก็รีบทวนถาม
"อืม ฉันต้องบอกเรื่องนี้กับพ่อแม่"
"แล้วลูกเราล่ะ? บอกเลยไหม?^^" ที่ดี๊ด๊าพูดแบบนี้ ฉันรู้ว่าเขาจะตีเนียนขอรับผิดชอบฉัน
"ฉันยังไม่พร้อมที่จะบอก รอดูความประพฤติใครบางคนก่อน-_-"
ไคล์ทำหน้ามุ่ยงอนๆแต่ก็ยังสวมกอดฉัน ก่อนที่เขาจะล้วงมือเข้าใต้สาปเสื้อ..แล้วลูบเบาๆตรงเนินอก โชคดีที่ตอนนี้เราไม่ได้อยู่บนรถ เราอยู่บนห้องกันสองและไคล์กำลังจะถอดเสื้อฉัน
"ป้า...ผมอยากกินนม"
"อะไรนะ!?-_-"
"ขอกินนมหน่อย" อะไรของไคล์วะ!! ฉันจับมือที่กำลังป้วนเปี้ยนตามบราเซียแล้วหันไปขมวดคิ้วใส่เขา คือตั้งแต่บนรถแล้วนะ..ที่เขาพยายามยุ่งกับนมฉัน จะอยากอะไรกันนักกันหนา กูเพิ่งอ้วกมา..สงสารกูบ้าง
"ค่อยกิน ฉันยังไม่อาบน้ำเพิ่งอ้วกตัวเหนียว-_-"
"ค่อยกินไม่ได้ ผมอยากกินตอนนี้..แปปเดียวเอง" ถูกขัดใจหน่อยจากที่อ้อนๆ..ก็พูดเสียงหงุดหงิดใส่กู แถมมือก็ยังพยายามอยู่ ไคล์ถอดเสื้อนอกฉัน และปลดตะขอบราจากด้านหลัง
ฉันจึงจำใจนอนลงให้เขาจัดการ จนมือใหญ่เลิกเสื้อฉันขึ้นอีกครั้ง..แล้วประกบริมฝีปากดูดจ๊วบตรงยอดถัน ที่กำลังแข็งเป็นไต
หน้าขาวๆจมูกโด่งๆขยับซุกไซร้ ก่อนที่ไคล์จะเงยหน้าขึ้นมา
"ทำไมนมป้าหอมแบบนี้ เปลี่ยนครีมอาบน้ำรึป่าว?" ฉันส่ายหน้าเบาๆ จนเขาจับฉันนอนตะแคงแล้วซุกหน้าเข้ากลางเต้า
บ้าเอ้ย! อะไรนักหนา...สูดและดม ฟอดใหญ่มาก!! อีกนิดเดียวนมฉันจะติดจมูกเขาไปแล้วนะ!!!
"ไคล์อย่าเวอร์ -_-"
"ผมไม่ไหวป้า อย่าขยับสิ!" เวร หงุดหงิดใส่กู?!!
ฉันถอนหายใจนอนมองเขา ที่ไซร้ ที่ซุก ที่ดูด คือกูไม่ได้รู้สึกอะไรเลยนะ งงหนักมาก!! เพราะตอนนี้นอนให้เขาเล่นนมมาเป็นชั่วโมงแล้ว จะลุกไปไหนคือมึงต้องรีบกลับมานอนต่อ ไม่งั้นไม่ยอม
จนค่ำฉันอาบน้ำเตรียมนอน..คิดว่ากลิ่นนมที่ไคล์ติดมันจะหาย..และเขากลับมาปกติ แต่ไม่มึง! เขาเอาหน้าซุกนมกูจนหลับ เขาบอกถ้าไม่ได้ดูด..ก็ขอแค่ได้ดม
ดม?! ดมกลิ่นอะไรวะ!!?!
ตื่นเช้ากว่าจะได้ไปทำงานฉันนอนให้เขาเล่นนมชั่วโมงกว่า และมันไม่พอ!!เขายังมายืนขวางทางดักปลุกปล้ำถอดเสื้อฉันอีก
"ไคล์..ฉันจะไปทำงาน!!"
"แล้วผมจะอยู่ยังไง-_-"
"ทำไมต้องเอาแต่่ใจ เป็นอะไร? ไม่ผ่านโปรฉันไม่ให้เป็นพ่อนะ-_-"
"มันอยากดม เป็นอะไรไม่รู้...นมหอมมาก มันหอมติดจมูก มันอธิบายไม่ถูก ป้าอยู่กับผมก่อนนะ"
"ฉันต้องเคลียร์งาน บ่ายๆไปรับฉันหาหมอด้วยนะ-_-" ฉันดันไคล์ออกแล้วแต่งตัวใหม่ รีบติดกระดุมและหยิบเสื้อสูทคลุมไหล่ทันทีเมื่อเขาเผลอ
จนไคล์นิ่งไปสักพัก..แล้วเดินไปที่ห้องแต่งตัว
เขากลับมาพร้อมกับผ้าเช็ดหน้าผืนบาง ..และไม่รีรอรีบพุ่งเข้าหาฉัน ปลดกระดุมเสื้ออีกรอบ และยัดมันใส่ร่องนม!!!!
"อะไร?! บ้าไปแล้ว"
"ให้มันซับกลิ่นสักพักนะ..." โอ้โห..อีกนิดเดียวกูจะพาไปพบจิตแพทย์แล้วนะ ฉันยืนหงุดหงิดไคล์ที่มีท่าทางแปลกๆไม่นาน และไม่ทันได้ดึงผ้าเช็ดหน้าออกจากร่องนมด้วยซ้ำ โทรศัพท์ในกระเป๋าถือมันก็สั่นขึ้นมาก่อน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน