Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน นิยาย บท 2

ตึก ตึก ตึก ตึก..... เสียงรองเท้าส้นสูงที่เหยียบพื้นปูนดังขึ้น เมื่อหญิงสาวใบหน้าสวยราวกับซินเดอเรลล่า..เธอกำลังวิ่งออกมาจากตึกใหญ่ แต่ทว่ามันไม่ใช่เวลาเที่ยงคืน..และมีการลืมรองเท้าแก้วใดๆ แต่เธอถือช่อดอกกุหลาบช่อใหญ่..วิ่งออกมาจากงานแต่งทั้งน้ำตา

ก่อนสุดท้ายสิ่งที่คับแค้นใจ จะทำให้สองเท้าหยุดที่เสาต้นใหญ่ตรงหน้า แล้วฟาดช่อดอกไม้ในมือใส่เต็มแรง

พลัวะ พลัวะ!! ~

ริมฝีปากบางก่นด่าไม่หยุด ด่าผู้ชายที่มองเธอไร้ค่า ด่าไอ้เด็กบ้าที่ให้ช่อดอกไม้ช่อนี้กับเธอมา ไคล์..แกเห็นฉันเป็นอะไร คิดจะอ่อยก็อ่อย คิดจะเมินก็เมิน!!! แกมัน....

"ไอ้สารเลวเอ้ย!!!"

"ใครเลวครับคุณป้า^^" เสียงที่คุ้นเคย..ทำเธอกำช่อกุหลาบที่พังยับแน่น ก่อนเธอจะหันกลับไปมองเขาด้วยแววตาที่แข็งกร้าวแทน

ใช่... ไอ้บ้านี่แหละ เขาเป็นผู้ชายที่เธอชอบ ผู้ชายที่เธอหลง แต่วันนี้มันที่สุดและเกินทน เกินทนที่เธอจะยอมให้เขาใช้กลสกปรกๆ ปั่นประสาทเธอเล่น

"แกไงไคล์..แกมันเด็กเมื่อวานซืน เด็กที่มั่วยิ่งกว่าหมา! -_-"

"โอ้ย เจ็บจัง^^...ถ้าเป็นแบบนั้น ป้ามาชอบผมทำไมครับ?"

"......."

"ตอบผมมาสิ..ว่าป้าหลงชอบผู้ชายมั่วๆอย่างผมทำไม?^^" เธอปาดน้ำตาที่เปียกแก้มออก มองกัปตันหนุ่มที่เคยคลั่งไคล้..

"เพราะเด็กกร้านโลกแบบนาย น่าจะสนองความต้องการฉันได้-_-"

ทันใดนั้นขายาวๆก็ก้าวมาชิดตัวเธอทันที ก่อนที่เขาจะใช้สายตาเจ้าเล่ห์ ไล่มองตั้งแต่แก้มขาวๆ..ไปจนถึงซอกคอที่แห้งผาด เธอพยายามอดกลั้นไม่ให้คนตรงหน้ารับรู้ ว่าเธอรู้สึกยังไง..ที่เขาเข้าใกล้เธอขนาดนี้

"หึ ที่เห็นนิ่งๆเงียบๆ...ป้าก็เงี่-นเก่งเหมือนกันนะ^^"

เธอรีบคิดทบทวนในหัวทันที ให้ตาย..คำนี้มันหมายถึงอะไรวะ!? เคยได้ยินมานาน..แต่ทำไมตอนนี้จำความหมายมันไม่ได้ อย่าตื่นเต้น อย่ากลัว! ตอนนี้เธอต้องคิดออก สมองต้องแล่น!

"ฉันเงี่-นเก่งมานานแล้ว ถ้าสมองนายมีรอยยัก..นายน่าจะรู้-_-"

เขาแสยะยิ้มช้าๆที่มุมปาก ก่อนจะก้าวเข้าไปชิดร่างบาง...จนเธอรีบถอยออกไป แต่กัปตันหนุ่มยังคงตามเข้าไปใกล้ๆ จนเธอถอยหนีเขาไปทีละก้าว..ทีละก้าว ถอยจนหลังไปชน ปึก! เข้าจังๆกับรถสปอร์ตคันหรู

ร่างใหญ่ไม่รีรอ..รีบใช้ลำตัวแนบชิด ยึดติดเธอกับรถ ก่อนที่เขาจะปล่อยลมหายใจอุ่นๆข้างๆหูเธอ แค่รดเบาๆไม่กี่อึดใจ..มือที่จับช่อดอกไม้ ก็ถึงกลับสั่น..และปล่อยมันลงพื้นทันที

ฟรึบ!

"อะไรครับ ถึงกลับมือไม้อ่อนเลย..."

"อิ..อิเด็กเลว ออกไปห่างๆฉัน-//-"

"เด็ก? หึ..ป้าเกิดก่อนผมแค่ปีเดียว...แต่รู้อะไรไหม ของผมน่ะโตเร็วกว่านมป้าอีกนะ..."

ของผมโตเร็วกว่านมป้าอีกนะ...เสียงกระซิบทำเธอเกร็งไปทั้งตัว ยิ่งได้ยินน้ำเสียงแหบแห้งที่ยั่วยวน..ยิ่งทำเธอมือไม้สั่นทำอะไรไม่ถูก