Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน นิยาย บท 25

ฉัน...ดูออกว่าไคล์มันกำลังเล่นสงครามประสาทกับฉัน

เพราะต้นไม้เพิ่งส่งไลน์มาบอกฉันหมาดๆ ว่าไคล์กำลังจีบเพื่อนสนิทเจ๊ปลายฟ้า และผู้หญิงที่มันควงมาหน้าหล่อนไม่ได้อินด้วยเลย สนุกมากสินะ..เจอกูด่าตอกหน้าไป คงจะฝันดี

บอกเลย..ตอนนี้ฉันไม่เสียน้ำตาสักหยด โมโหมากกว่า..รำคาญมันอ่ะ มันกวนตีน มันกวนประสาท ฉันไม่แน่ใจ..ว่าไคล์เขาอยากได้อะไรจากฉัน พอฉันชอบเขา เขาก็ตีตัวออกห่าง พอฉันตัดใจจากเขา เขาก็ขึ้นมาโวยวายฉันกับก้านแก้ว

ไหนจะเรื่องวันนี้อีก! เป็นบ้ารึไงวะ? ความชื้นสัมพัทธ์บนเครื่อง ทำเขาประสาทหลอนรึไง?!

แต่หารู้ไม่!ทุกอย่างที่เขาทำ..ฉันเฉยๆและหลับสบายมาก แต่มีนิดหน่อยที่มาทำงาน เรื่องไคล์มากวนใจฉันเพราะว่าเจ๊ปลายฟ้า..

เจ๊แกมองฉันแปลกๆ เหมือนมีอะไรอยากพูด..แต่ก็ไม่กล้าพูด ถ้าให้ฉันเดานะ..คงเป็นเรื่องที่ไคล์จีบเพื่อนเจ๊แกนั่นแหละ แต่ไม่รู้ว่าจีบคนไหน...นี่คือประเด็น

และฉันแทบไม่ต้องสืบอะไรทั้งสิ้น ฉันนั่งทำงานสวยๆนิ่งๆ ก็มีคนแคปอะไรส่งมารายงานเต็มไปหมด

คานะ ..มือซ้าย ทิชา...มือขวา

LINE -KANA-

KANA : Send picture

KANA : น้ำปั่น คือใคร? ไม่ได้นะเจ๊!!!!!!

ฉันเปิดรูปดูแล้วขยายกว้างๆ ก็เห็นว่าคานะ...เธอแคปรูปสเตตัสไลน์ไคล์มา เขาตั้งว่า 'Only NamPun ' ตั้งแบบนี้คงอยากให้ฉันเห็น แต่เสียใจ..ฉันบล็อกไลน์ไปแล้ว

ว่าแต่..น้ำปั่นคือ เพื่อนคนไหนของเจ๊ปลายฟ้าวะ?!

น้ำ น้ำ น้ำ....กูนึกออกแล้ว!! เห็นไลน์ทิชาที่ทักมา กูถึงบางอ้อเลย น้ำปั่นเพื่อนเจ๊ปลายฟ้านี่แหละ ที่พี่ไทม์จีบมาชาตินึงแล้ว! ฉันรีบส่งสติ๊กเกอร์ตอบคานะ และเปิดไลน์ทิชาอ่านทันที

-LINE - TICHA

TICHA : Send picture (รูปจมูกแดง)

TICHA: พาไปหาหมอหล่อๆที่โรงพยาบาลหน่อย... พี่ไทม์เอาแมวพี่น้ำปั่นมาเลี้ยงให้ ฉันแพ้ขน

เอาแมวไปเลี้ยงให้...เป็นอะไรกันถึงได้เอาแมวไปเลี้ยง? ตายเถอะ ไคล์จะจีบพี่น้ำปั่น..จะสู้พี่ไทม์ไหวเหรอ? ตลกชิบ

ฉันเลิกสนใจเพราะคิดว่ายังไงไคล์ก็แห้ว จึงรีบทำงานตัวเองต่อจนเสร็จ ก่อนถึงเวลาพัก..ฉันจะเดินออกไปหาเจ๊ปลายฟ้าอีกห้อง เพราะกะจะชวนเจ๊แกไปกินข้าวหน่อย แต่พอมือฉันแตะประตูจะผลักเท่านั้นแหละ

ฉันก็ได้ยินเจ๊แกคุยอะไรกับใครไม่รู้...แต่ที่รู้ๆคือ...มีชื่อฉันชัดเจน ฉันจึงรีบสั่งเลขาหน้าห้องให้เงียบ และเอาหูแนบฟัง

'น้ำปั่นมันเป็นน้องเบบี๋และเป็นเพื่อนเค้านะ ส่วนใบไม้ก็น้องเค้า ไคล์น่ะ..ใบไม้มันชอบๆอยู่ด้วย เค้าเครียดจัง..สงสารใบไม้'

เบบี๋...ใครวะ?

'อืม เค้าไปรอที่โรงพยาบาลนะ...อ้าวเหรอ? อืมๆไป..งั้นรอที่คอนโดก็ได้ค่ะ'

โรงพยาบาล?!..พี่หมอนาวาชัวร์!! ไปรอที่คอนโด โอ้โห..ได้กันแล้วแน่ๆ แต่เป็นแฟนกันได้กันมันไม่แปลก แต่แปลกที่ฉันได้ยินชัดแจ๋ว ว่าพี่น้ำปั่น..เป็นน้องพี่หมอนาวา!!

พอฉันเห็นว่าเจ๊ปลายฟ้าเครียด ฉันก็ตัดสินใจออกไปหาอะไรกินกับก้านแก้วแทน ตอนก้านแก้วมันแต่งตัวใส่เสื้อเชิ้ต เนคไท กางเกงสแล็ค มันโคตรแมน..โคตรหล่อเลย!

"ไม่อึดอัดเหรอวะ ใจเป็นหญิงแต่ได้แต่งชายเต็มยศ-_-?"

"สาระแน เป็นหมอป่ะ ต้องมีภาพลักษณ์ที่ดีนิดนึง"

ฉันกลอกตาใส่..แล้วหันไปสั่งอาหาร พอดีก้านแก้วมันรีบเข้าเวร เราจึงต้องกินข้าวแถวๆโรงพยาบาลมัน ..พอฉันกับมันกินข้าวไปเถียงกันไปสักพัก รู้ไหมฉันเจอใคร?!

"0.0 จริงเหรอ!? ตายๆสกัดดาวรุ่งสิย๊ะ นั่นลูกสาวเจ้าของโรงพยาบาลนี้เลยนะ แต่ฉันดูๆแล้ว...ครอบครัวเขาน่าจะเลือกลูกเขยใช้ได้ เพราะนางเป็นลูกสาวคนเล็ก แถมมีพี่ชายตั้งสองคน พี่ชายก็น่าจะหวงน้องด้วย ไคล์ของหล่อน...จะผ่านเหรอ?!"

ฉันวางช้อนส้อมและคิดตาม ใช่ มันจริงว่ะ...ถ้าครอบครัวไม่ปลื้ม ก็ไม่ได้คบ พี่ชายสองคนขัดขวางยิ่งแล้วใหญ่ พี่ไทม์พี่ชายทิชาก็จีบมาตั้งนาน แต่ฉันหมั่นไส้ไคล์อ่ะ อยากเห็นเขาโดนปฏิเสธบ้าง ชอบเล่นกับความรู้สึกฉันนัก!

กินข้าวกับก้านแก้วเสร็จ...ฉันก็กลับคอนโดตัวเอง คืนนั้นทั้งคืนฉันนั่งคิดนอนคิด ว่าจะทำยังไงดีให้ไคล์มันนก จนฉันนึกหน้าใครบางคนออก..คนคนเดียวที่จะทำให้ฉันเข้าถึงครอบครัวพี่น้ำปั่นได้

ก็คือเจ๊ปลายฟ้า...!!

แต่มันติดที่ว่า..ฉันจะทำยังไง ให้พี่หมอนาวาเขาอคติกับไคล์ หรือฉันต้องสารภาพกับเจ๊ปลายฟ้า..ว่าฉันชอบไคล์มากและเสียใจสุดๆ?!

~เจ๊ปลายฟ้า พี่หมอนาวาคะ..อย่าให้ไคล์คบกับพี่น้ำปั่นนะ หนูเสียใจ หนูชอบเขามาตั้งนาน ฮือๆ~

เอ่อ..มันยากมากเลยนะ ถ้าเป็นแบบนั้นน่ะ-_-

คิดแผนเสร็จสรรพ! เช้าวันนี้ฉันจึงรีบเคลียร์งาน เพราะกะจะให้ก้านแก้วมันสอนเรื่องบีบน้ำตาหน่อย แต่โคตรซวย! มันดันไม่ว่าง สรุปฉันต้องมานั่งเปิดยูทูปดูวีดีโอสอนแอคติ้ง และฝึกร้องไห้คนเดียว

กูเหมือนคนบ้าเลยบอกตรงๆ แต่กูคงบ้ากว่านี้..ถ้าไม่เห็นใครบางคนนก พอฝึกแอคติ้งร้องไห้จนตาบวม ฉันก็เริ่มเขียนสคริปต์เตรียมบทพูดให้พร้อม ไงล่ะ..ใช้สูตรแม่เลยนะเนี่ย!!

มันต้องเนียนๆหน่อย ฉันจะเอาไปพูดตีหน้าเศร้ากับเจ๊ปลายฟ้าและพี่หมอนาวาทั้งที

ตอนนี้มือขวาคานะ..ก็ยังไม่หยุดรายงานฉัน อยู่ดีๆก็ทักมาบอกว่า..ไคล์เขาเอารถออกไปรับพี่น้ำปั่นไปกินราเมงร้านประจำ

แหม...ฉันหมั่นไส้ชะมัด

แต่ยอมรับนะ..ว่าฉันรู้สึกวูบนึงเหมือนกัน ที่เสียใจและหน่วงๆในอก แต่ทำไงได้วะ กูร้ายกว่านั้นเยอะ ถ้าไคล์ไม่นก กูไม่หยุดอ่ะบอกเลย