"เจแปนเป็นเมียกู มึงจะห้ะ..ทำเชี่ยอะไร?!"
ฉันเอามือทาบอก...คุณพระ คุณกัปตัน ส่งโทรศัพท์คืนฉันเถอะ ก่อนที่มันจะบานปลายไปมากกว่านี้
ตอนนี้ไม่รู้เชนพูดอะไร กัปตันต้นไม้เขามองฉันแวบนึง ก่อนจะรีบเปิดลำโพงและวางโทรศัพท์บนโต๊ะอย่างหัวเสีย
(เป็นเมียมึง..ก็ของเหลือกูน่ะสิ ฮ่าๆ) ฉันกัดฟันกรอดๆ ของเหลือ?! ทำไมกล้าพูดขนาดนี้!
"ควายมากเลยมึง กูไม่อยากเสวนา-_-" กัปตันต้นไม่พูดเรียบๆแล้วหันหน้าไปทางอื่น เออ! จะของเหลืออะไรพูดมาเถอะ ฮีเป็นคนเปิดบริสุทธิ์ฉัน..ไม่ใช่แกไอ้เชน!!
(ถ้ามึงเป็นผัวใหม่เจแปน กูจะเตือนไว้..ยัยนั่นไม่ได้ ใสเหมือนที่คิด เละเทะมาสุดๆ)
กัปตันยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะมองฉันที่กำมือแน่น และทุบที่วางแขนเก้าอี้ ตุบ!ๆ
ฉันจะกรี๊ดแล้ว..ใกล้แล้ว!
"มึงไปตัดไข่ทิ้งเถอะ พูดถึงผู้หญิงแบบนี้ไม่แมนเลยว่ะ " เขาพูดเรียบๆ แต่น้ำเสียงนี่เย็นกว่าน้ำแข็งแช่ไวน์ และสายตากัปตันต้นไม้ที่มองฉัน ดูก็รู้..ว่าเขาไม่ได้เชื่ออะไรเชนเลย ออกไปทางสมเพชด้วยซ้ำ
(กูแค่เป็นห่วง เห็นเป็นผู้ชายด้วยกัน มึงระวังโดนหลอกล่ะ เจแปนไม่มีพ่อไม่มีแม่...บางทีคบกับมึงหวังจะเกาะมึงกินนั่นแหละ)
ไอ้สันดานหมา กูไม่ไหวแล้วนะ
"กูมีการมีงานทำ! ทำไมกูต้องเกาะผู้ชายกิน แหม! มึงบอกว่ากูเละแค่กูไม่ให้มึงเย...มึงก็พาลเหมือนหมาติดสัด โชคดีของกูมากเลย..ที่ไม่เคยเผลอตัวไปกับมึง ไม่งั้นกูคงเสียดายซิงจนไปผูกคอตาย รับไม่ได้กับเสนียดที่ติดตัว ไอ้สกปรกเอ้ย!"
กัปตันรีบยกมือห้ามฉัน เพราะปลายสายมันเงียบกริบไปแล้ว
(คอยดูนะเจแปน ฉันจะทำให้เธอเจ็บสุดๆ!!!)
"เออก็มาดิ!! มึงบอกผัวกูว่ากูเละใช่ป่ะ ไอ้โง่..เขาเป็นคนแรกของกูค่ะ เขา-เปิด-ซิง-กู แบร่"
ตู้ด ตู้ด ตู้ด~ วางไปแล้วไอ้เวร ฉันเดือดจนใจสั่น บ้าเอ้ย! ฉันไม่เคยคิดเลย..ว่าเวลาตัวเองระเบิดมันหยาบขนาดนี้ แถมด่าต่อหน้ากัปตันต้นไม้ด้วย นี่ฉันมาเที่ยวนะ ทำไมต้องมาเจออะไรที่มันเฮงซวยแบบนี้วะ
ตอนนี้ฉันมือสั่นจริงๆ อยากตบมันมาก ฉันนั่งกำมือกัดฟันเงียบๆสักพัก อยู่ๆกัปตันต้นไม้เขาก็ลุกขึ้น..เดินอ้อมมาดึงฉันไปกอด
ฉันซบลงที่ท้องแข็งๆเขา ก่อนจะรีบยกแขนสวมกอดแน่นๆอีก ฉันไม่ได้ร้องไห้ฟูมฟาย ไม่ได้เสียใจ แต่ฉันกำลังข่มใจและใช้สมาธิอยู่ ใจเย็นๆ ใจเย็นๆ สู้ๆนะเจแปน...
"คิดว่าเจอผู้โดยสารสันดานไม่ดี เครื่องแลนด์ก็ไม่ได้เจอแล้ว" ฉันเงยหน้ามองกัปตัน แล้วพยักหน้าตอบ
"ไม่น่าไปคบกับมันเลย เฮงซวยชะมัด ขอโทษนะคะ..ที่ทำให้กัปตันโดนไปด้วย" เขาถอนหายใจแล้วเอามือใหญ่ๆวางบนหัวฉัน
"เธอขอโทษเป็นนิสัยจริงๆ นี่ไม่ใช่บนเครื่อง เธออย่าเอานิสัยบนนั้นมาใช้มาก" ฉันคลายกอดเขาแล้วถอนหายใจยาวๆ หมดกัน...อารมณ์ดินเนอร์อารมณ์จิบไวน์ฉัน
หลังจากอาบน้ำแปรงฟัน..ฉันกับกัปตันก็เข้านอนเลย พอเขาเห็นว่าฉันเครียดและหงุดหงิด เขาก็ไม่ได้ชวนฉันทำกิจกรรมอะไร จนเช้าฉันถึงรู้สึกได้...ว่ามีอะไรยุกยิกใต้ผ้าห่ม
กัปตันกำลังเล่นกับน้องสาวฉัน!
"อื้อ~ กัปตันตื่นเช้าจัง..."ฉันขยี้ตาบิดตัว พร้อมๆกับขยับสะโพกซ้ายขวาหลบนิ้วเขา ก่อนที่หน้าขาวๆกลางหว่างขาจะเงยหน้าขึ้นมาตอบเบาๆ พลางหายใจรดมันด้วย
อุ่นๆเสียวๆ~~
"อื้ม ก่อนกลับ..ขอสักที" พูดจบเขาก็เหยียดตัวขึ้น..ก่อนจะรั้งสองขาฉันเข้าหาตัว แล้วใช้นิ้วก่อกวนตุ่มกระสัน สลับกับถูแก่นกายลื่นๆขึ้นลงอยู่แบบนั้น จนสุดท้ายเขาค่อยๆดัน ดันมันเข้ามา..
ปึก! ~ฉันเชิดหน้าขึ้นกัดปากทันที ก่อนที่จะครางอู้อี้ออกมาจากไรฟันตามหลัง
"ซี๊ด~~ตอนเช้าๆมันตึงจัง " เขายิ้มที่มุมปากแล้วจับเข่าสองข้างฉัน ก่อนจะค่อยๆร่อนเอวหนากระแทกเข้ามาทีละนิดๆตามจังหวะ จนแล้วจนเล่า..จนเร็วขึ้นๆ
ปึก ปึก ปึก ปึก~ ปึกๆ ปึกๆ ปึก~!
"อ๊ะ อ๋าาา อ๊ะ อ๊ะ ~ มันใหญ่เหรอคะ...ทำไมรู้สึกจุกๆ อ๊ะ! อะ..อ๊าส์ กัปตัน" พอฉันกรีดร้อง..เอวหนาก็ร่อนใส่ฉันถี่ยิบ พร้อมๆกับมือที่โน้มลงมาคลึงอกและบีบ จนความเสียวที่ถูกดันเข้าถี่ๆเริ่มทำฉันจะขาดใจ
"อ่าส์...เช้า สาย บ่าย เย็น ตอนไหนก็ตอดเก่ง"
"พี่เจแปนๆกลับมาแล้วเหรอคะ^^?" ไทเปถาม แล้วหันไปมองกัปตันต้นไม้สงสัย
"อ๋อจ้ะ นี่กัปตันต้นไม้ กัปตันคะ..นี่ไงคะไทเปน้องสาวเจแปน^^" กัปตันรับไหว้ไทเปและเปิดประตูรถหยิบกระเป๋าให้ฉันอีกใบ จนไทเปเดินมาใกล้ๆอีก
"ไปเที่ยวสนุกเลยน๊า งั้นไทเปไปเรียนแล้วนะคะ^^" ไทเปยกมือไหว้ฉันกับกัปตัน แล้วเดินไปเรียกแท็กซี่ จนฉันรู้สึกว่ากัปตันต้นไม้...เขามองไทเปแปลกๆ แต่ไม่ทันได้ถาม เขากลับพูดขึ้นมาก่อน
"น้องเธอหน้าคล้ายเธอ...แต่สายตาแปลกๆ-_-" ?!
"ทำไมคะ ตาไม่เหมือนเจแปนเหรอ?" เขาเงียบและหันไปมองตามหลังไทเป
"เธอสนิทกับน้องมากไหม?"
"สนิทนะคะ ก็เหลือแค่สองคนนี่ พ่อแม่เจแปนเสียไปนานแล้ว กัปตันถามแปลกๆ ขึ้นไปข้างบนไหมคะ^^?" ฉันชี้นิ้วขึ้นแล้วอมยิ้ม จนกัปตันลากกระเป๋าเดินมาตามหลัง
ถึงห้องเขาก็สำรวจนู่นนี่ทุกอย่าง ถามหากระโปรงตัวนั้น ซึ่งฉันเห็นไทเปซักแล้ว ไม่พอๆเขายังไปเลื่อนประตูระเบียงห้องนอนฉัน เขาล็อกและเปิด ล็อกและเปิด..เลื่อนไปมา บ้างก็เดินออกไปชะเง้อมองข้างนอก ว่ามันมีลู่ทางปีนไหม
"คอนโดกาก" !!!!! 0.0
"อย่าพูดแบบนั้นสิ เจแปนยังผ่อนไม่หมดเลย ใครจะมีคอนโดหรูหราเหมือนกัปตันล่ะคะTT"
"ไม่ต้องผ่อนแล้ว ขายไปเถอะ...ไม่ก็ยกให้น้อง เธอไปซื้อใหม่-_-" โอ้ว...ฉันรวยจริงๆ พูดอะไรไม่เกรงใจเงินในบัญชีเลย
"อยู่ไปก่อนค่ะ มันยังไม่จำเป็น ^^"
"มันอันตราย! ทำไมไม่ซื้อคอนโดชั้น 20 ขึ้น โจรโรคจิตปีนมาข่มขืนเธอทำไง ซื้อปืนไหม? ฉันเห็นประตูห้องเธอแล้วรับไม่ได้ -_-"
"ปืนอะไรเล่า...กัปตันดุได้ใครคะเนี่ย พี่สาวกัปตันก็ดุ พ่อแม่กัปตันต้องดุแน่เลย ใช่ไหมๆ?"
"หึ ถ้าเธอเจอพ่อกับแม่ฉันเธอจะรู้..ดุยิ่งกว่าฉันกับพี่อีก"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน