Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน นิยาย บท 39

"จะบ้าเหรอ-///-?"

"ผมพูดจริง ถ้าป้าไล่ผม..ผมเอาป้าแน่" ฉันดึงผ้าห่มปิดหน้าอกทันที ก่อนที่เขาจะรีบใส่เสื้อผ้าแล้วเดินมานั่งที่ปลายเตียงมองฉัน

"เมื่อกี้บอกว่าหิว งั้นผมทำกับข้าวให้กินนะ^^" ฉันมองเขาหน้าแดงก่ำ มือสองข้างที่กำผ้าห่มตอนนี้..กำแน่นมาก..ฉันจะเอายังไงต่อดี ไคล์มันเห็นของฉันหมดแล้ว ทั้งส่วนบน ทั้งส่วนล่าง แถมเขายังกินมันแล้วด้วย...

"ป้าไม่ตอบ..ป้าจะกินข้าว หรือกินไคล์^^?"

ห้ะ?! ฉันรีบกระเถิบหนีจนหลังติดเตียง เมื่อเขาค่อยๆโน้มลงมาหาฉัน.

"กินข้าว! ไปทำสิ..ไปเลย-//-" ไคล์ยิ้มแล้วลุกขึ้นยืน ..ก่อนเขาจะเดินไปก้มเก็บบราเซียและอีกางเกงในที่พื้น ส่งให้ฉัน

"อ่ะ..จะให้ผมใส่ให้ หรือใส่เอง^^"

"ใส่เอง!-_-" ฉันตอบพลางเอื้อมมือไปรับ แต่ไคล์ยกมันหลบ..และยิ้มอย่างมีเลศนัย

"^^ไม่เอาดีกว่า..ผมเป็นคนถอด ผมอยากรับผิดชอบ..."

ฉันกอดผ้าห่มแน่น...อะไรของเขาอีกวะ?!!!

"ผมใส่ให้นะ^^" เขายกบราเซียฉันแกว่งไปมา พร้อมกับขาที่ก้าวขึ้นเตียงด้วย แม่งเอ้ย! ฉันไม่น่าพลาดเสียตัวให้นิ้วไคล์เลย ดูสิ..พอเขาถือไพ่เหนือกว่า เขาก็กวนตีนฉัน

"ไคล์..เอามา ถ้าไม่คืนจะเอานมยัดปาก!-_-" เฮ้ย..กูขู่อะไรไปเนี่ย!!!!

"มาสิ..ขออีกสักที คราวนี้ผมไม่พลาดแน่^^" อีบ้า ถึงปากและหน้าตาจะกวนตีน แต่เขาก็ยอมยื่นมันให้ฉันแล้ว พอฉันคว้าหมับ!มาได้ ไคล์เขาก็เดินออกไปจากห้อง

โอย..ฉันรู้สึกเจ็บๆเคืองๆตรงน้องหนูจัง แต่ก็พยายามใส่เสื้อผ้าจัดการตัวเองจนเสร็จ และเดินออกไปหาไคล์ ที่ตอนนี้ใส่ผ้ากันเปื้อน..ตั้งหม้อต้มน้ำ

และส่งยิ้มหวานให้ฉัน

"^^"

บอกตามตรงนะ..ฉันรู้สึก ไม่ค่อยกล้าสู้หน้าเขาเลย ..เหมือนเรามาไกลขั้นหนึ่ง ที่มันลึกซึ้งพอสมควร

ถึงยังไม่ได้มีอะไรกัน แต่เรา... โอ้ย! กูจะอธิบายทำไม พอ! ไม่อยากคิดถึงเรื่องนั้นแล้ว ว่าแต่เขาทำอะไรกินนะ... ห้องฉันก็ไม่มีของทำมากนี่ มีแต่...

มาม่า-__-

กูว่าชัวร์ มาม่าชัวร์!

"ทำอะไรกิน-_-?"

"มาม่า^^" นั่นไง! แค่นึกถึงเส้นมัน..ฉันก็รู้สึกเซ็งแล้ว กะจะไปขอผักที่ห้องก้านแก้วหน่อย ก็กลัวไคล์จะรู้ว่าฉันกับก้านแก้วมันยังไง เพราะฉันเพิ่งบอกเขาไปหมาดๆว่าฉันกับก้านแก้วคบกัน!

"เอ่อ...ไคล์ ฉันว่าเรื่องนี้เรากำลังทำผิด-_-" ไคล์เงยหน้ามองฉัน แล้วพยักหน้าเบาๆ

"อืมๆ ไม่เป็นไร คราวหลังผมแก้ตัวให้ " เขาหมายถึงเรื่องเดียวกันรึป่าววะ?!

"ไม่ใช่ คือฉันมีแฟนแล้ว..ฉันคบกับก้าน -_-" ไคล์วางทัพพีลง..แล้วเอามือค้ำโต๊ะมองฉัน

ที่ฉันพูด..คือฉันยังไม่อยากให้โอกาสเขาเต็มร้อย เรื่องความรู้สึกมันไม่เกี่ยวกับเรา...กัน ถึงฉันจะพลาดท่าเสียไป แต่ฉันไม่พลาดเสียใจอีกแน่ๆ

มันไม่แฟร์กับความรู้สึกฉัน ที่เขาเคยเล่นกับมันคราวก่อน

"แล้วยังไง คบได้ก็เลิกได้..^^" !!?

"ไคล์ -_-" เขายิ้มแล้วก้มทำมาม่าต่อ ส่วนฉันเอาแต่นั่งเงียบ อืม..หมอบอกให้กูลดทิฐิ..นี่กูลดเกินไปรึป่าว ลดจนเขาเข้ามาได้สบายใจเฉิบ-_-

พอไคล์ทำมาม่าเสร็จ..เขาก็ตักมันใส่ถ้วยใหญ่ๆ แล้วส่งถ้วยเล็กกับพวกช้อนตะเกียบให้ฉัน เราตักมันออกมากินด้วยกัน คือสภาพเรา..เหมือนคนเป็นแฟนกันและกำลังอยู่ในช่วงช็อต -_-

"ป้า ผมเคลียร์กับพี่น้ำปั่นแล้วนะ" ?!? อยู่ๆไคล์ก็พูดขึ้นมา โดยที่ไม่หันมามองฉัน

"........" ฉันจึงไม่ตอบ ก้มหน้าก้มตากินต่อ