Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน นิยาย บท 44

"แต่ผมขอป้าอย่างนึง อย่าถอยหนีผมแบบนี้ ถ้าไม่ชอบกันแล้ว..ก็ยืนอยู่นิ่งๆ ผมจะจับมือป้าเดินมาหาผมเอง.."

ถ้าใส่ซาวน์เอฟเฟค...มันคงจะเป็นเสียงโครม ของกำแพงทิฐิ 60%ฉัน

ฉันยืนมองไคล์...แล้วพยักหน้าตอบเขาทั้งน้ำตา ก่อนที่มือใหญ่จะค่อยๆประคองใบหน้า..และเชยคางฉันขึ้นไปจุมพิต

ฉันรีบประทับริมฝีปากจูบตอบเขาทันที พร้อมกับมือที่ยกขึ้นสอดตามไรผม ลิ้นอุ่นพลางบรรจง..ส่งคลอเคลียบดจูบกับริมฝีปากนุ่ม จนมือใหญ่เริ่มขยับลูบ..แผ่นหลังและเอว

เขาค่อยๆสอดมือมาโอบฉัน แล้วส่งรสหวานๆของปลายลิ้นเข้ามาสัมผัสกันครั้งแล้วครั้งเล่า ก่อนจังหวะที่ประสานจะทำให้เสียงหายใจหอบกระเส่า และเราค่อยๆถอนจูบจากกัน

"อื้ม~" ฉันถอนจูบใช้ปลายจมูกถูเบาๆที่แก้มเขา ..รู้สึกร้อนผ่าวตามลำคอและใบหน้า ใช่แล้ว..ฉันกำลังมีอารมณ์ ฉัน..มีอารมณ์มาก ข้างล่างมันกำลังแฉะอย่างที่ฉันไม่เคยสัมผัส แถมตัวเขาก็หอม..จนฉันไม่ไหวแล้วจริงๆ

"ไคล์...เรา เอ่อ..." ฉันถามเสียงแหบพร่า พร้อมๆกับส่งสายตาเชิญชวนเขา ก่อนมือที่รั้งเอวจะค่อยๆเคลื่อนมาตามฐานเต้า เสียงอะไรบางอย่างก็ทำฉันรีบผละออกมาจากเขา อย่างตกใจ

ครืนนนน ครืนนนนน ~!!

ฉันเลิ่กลั่กลูบมือสองข้างตามตัว ก่อนที่จะหันกลับไปเห็นไคล์แล้วยิ่งทำตัวไม่ถูก จนโทรศัพท์ฉัน..สั่นขึ้นมากวนใจอีกครั้ง

ครืนนนน ครืนนนนน~!! อยู่ไหนวะ!-////-

"ผมหยิบให้ กระเป๋าอยู่ที่เตียง^^" พอเขาโน้มไปหยิบกระเป๋าให้ฉัน ฉันก็รีบควานหาโทรศัพท์ขึ้นมากดรับทันที

ก้านแก้ว?! ตายๆรับยังไงทีนี้..

"อือ-_-"

(ชะนี!!!! หายไปไหนย๊ะ อยู่ห้องป่ะ?!) ฉันแอบมองไคล์แวบนึงแล้วกดลดเสียง อิตุ๊ดหมอ..ทำไมมึงต้องพูดเสียงดังด้วย

"ถ้าอยู่ก็คงเห็น "

(ไปหาแล้ว ไม่เห็นค่ะ! แต่เอาหูแนบประตูฟัง..ได้ยินเสียงคราง อิอิ)

"อีก้าน อีเลว -_-!" ฉันเอามือปิดปากแทบไม่ทัน เผลอด่าก้านแก้วทั้งๆที่ไคล์นั่งอยู่ตรงนี้ โอ้ย! เขารู้แน่เลย..ว่ามันเป็นตุ๊ด! เพราะตอนนี้เขายิ้มไม่หยุดเลย

(เอ้า กูพูดจริงๆ เสียงมึงคราง หงิงๆ ไงชะนี..กัปตันอร่อยไหม นี่ๆแต่กูคอนเฟิร์มได้ว่าตัวหอมจริงๆ เพราะกูกอดมาแล้ว กิกิ)

อีก้านแก้ว

"มึงคงหูฝาด เพราะตอนนี้กูอยู่บ้าน แค่นี้นะ-//-"ฉันรีบกดวางแล้วเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋า ก่อนจะหมุนตัวออกจากห้องนอนเขาทันที จนไคล์เขายิ้มและลุกขึ้นเดินมาส่งฉันที่ประตู

"ก้านโทรมาเหรอ?^^"

"อืม -_-"

"ไม่อยากฟ้องเลย วันก่อนก้านกอดผม ^^" !!! อีก้าน กูอุส่าห์บอกไคล์ว่ามึงเป็นแฟนกู มึงไปกอดไคล์ทำไม!

"ละ..แล้วไง-_-"

"ผมไม่อยากให้ใครกอดเลย..นอกจากป้า ป้าครับ..กอดหน่อยสิ^^" เขายื่นแขนสองข้างมาหาฉัน แต่ฉันไม่ทันได้ตอบ เขาก็เดินมากอดฉันแล้ว

มึง...เขาหอมแก้มกูด้วย-////-

"ก้านคือเพื่อนสาวป้า..ผมรู้น่า ป้าเป็นของผมคนเดียวนะ^^" ไม่ไหวแล้ว..ใจสั่นจนเลือดในตัวสูบฉีดหนักมาก ฉันจึงพยายามดันไคล์ออกไป ก่อนจะกอดอกเบือนหน้าหนีไปทางอื่นอายๆ เพราะอีก้านมันทำแผนแตกแล้ว มันดัดจริตไปกอดเขา!!

ทีนี้ล่ะ..ไคล์เดินหน้ารุกกูเต็มสตรีมแน่

"ก็ใช่..ถึงก้านจะเป็นตุ๊ด แต่ไม่ใช่ว่าฉันจะให้โอกาสนาย-_-"

"ครับผม ยังไม่ให้ก็จะรอ^^" นั่นไง

"แล้วแต่ สำหรับวันนี้พอแค่นี้ ยิ่งอยู่ด้วย...ยิ่งเปลืองตัว-_-" พูดจบ ฉันก็รีบเปิดประตูออกไปจากห้องเขา ก่อนจะเผลอหันกลับมาเห็นรอยยิ้มหวานๆของไคล์ระหว่างที่ดันประตูปิด แล้วใจสั่นหนักกว่าเดิมอีก

"ไปส่งไหม^^"

ปัง! ฉันไม่ตอบ..รีบดันประตูปิดแล้วเอามือกุมอกตัวเอง ก่อนจะเดินไปกดลิฟต์อย่างทุกลักทุเล ไม่ไหวว่ะ...คือใจสั่นมาก ถ้าเป็นแบบนี้..ฉันรอดจากไคล์ไม่ได้แน่เลย แต่มันเร็วไป...อย่ารีบได้ไหมใบไม้! อยู่ห่างๆเขาตั้งตัวก่อน

กลับถึงบ้านฉันก็เอาแต่หมกตัวในห้อง จะอาบน้ำจะนอนก็คิดแล้วคิดอีก คิดว่าจะทำยังไงกับใจตัวเองตอนนี้ มันสั่นกว่าตอนชอบเขาอีกว่ะ ขนาดตื่นเช้ามา..ใจกูยังไม่หายสั่นเลย

"ไปขอต้นไม้ กับต้นกล้าเถอะค่ะ -_-"

"พ่ออยากได้หลานจากใบไม้ แล้วพ่อก็หาแฟนให้ใบไม้ได้แล้วด้วย ลองไปเดทดูไหม?...ชอบจะได้แต่งเลย^[]^"

ชอบจะได้แต่งเลย พ่อกูพูดเหมือนเล่นหม้อข้าวหม้อแกง!! ตอนนี้หน้าไคล์ลอยมาทันที อย่าบอกนะ..ว่าแฟนที่หาให้ฉันคือไคล์ เพราะพ่อจะไปหาแฟนให้ฉันจากไหน ถ้าไม่ใช่ลูกเพื่อนตัวเอง

ฉันจึงนั่งอ่านเอกสารไม่สนใจ เปิดมันไปมาอยู่แบบนั้น เพราะไม่อยากใส่ใจคำพูดพ่อ จนพ่อจับมือฉันให้หยุด...และดึงทุกอย่างในมือออกไป

"ลองดูนะลูก^^" -_-

"ผู้ชายที่พ่อว่าคือใคร? คะ..ไคล์เหรอคะ?-_-" ฉันมองพ่อลุ้นคำตอบ ถ้าเป็นไคล์..มันก็ดีกว่าคนอื่น เพราะคนอื่นฉันไม่เคยรู้จักไม่เคยเห็นหน้า ฉันจะเดทกับเขายังไงวะ!

"ไม่ใช่ไคล์หรอก ไคล์รุ่นน้องเรานะ คนนี้เขาชื่อฮาวาย เป็นหมอทั่วไปแก่กว่าลูกสองปี พ่อว่าใบไม้ต้องมีแฟนอายุมากกว่าถึงจะลงตัว เขาจะได้ดูแลลูกสาวพ่อได้^[]^"

ดูแลอะไรวะ!-_- ไม่ใช่ไคล์ แต่เป็น..ฮาวาย เหมือนเคยได้ยินที่ไหน

หรือจะเป็นเพื่อนอีก้านวันนั้น เขาก็เป็นหมอด้วย!!

"พ่อไปรู้จักเขาได้ไง-_-!!!"

"เรื่องมันซับซ้อน วันนั้นพ่อโดนแก้วบาดมือ พ่อเลยไปโรงพยาบาล ไปเจอเขาที่ห้องฉุกเฉิน คุยกันถูกคอมาก..แฟนเขาเพิ่งตายนะ แต่เขาอารมณ์ดียิ้มแย้ม..ดูเป็นคนไม่อมทุกข์ น่าจะช่วยให้ชีวิตลูกมีสีสันขึ้น คนอารมณ์ดีแบบนี้อาจจะทำให้ลูกยิ้มได้ ^[]^"

แค่แก้วบาดมือซับซ้อนมาก.. พ่อกูคิดอะไรอยู่วะ

"แม่รู้ยังคะ?" พ่อยิ้มแฉ่ง..แล้วส่ายหน้ารัว

"ไม่รู้ ช่วงนี้แม่ไม่ค่อยว่าง ออกไปนวดกับป้าสวยแทบทุกวัน แต่เชื่อพ่อเถอะ..มีแฟนเป็นหมอดีนะ ดูพี่ปลายฟ้าสิ แฟนสามผ่านเลย ^[]^"

"-_-"

ดีเหรอ? คนบ้าอะไรแฟนตายแล้วอารมณ์ดี