Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน นิยาย บท 44
สรุปบท BAIMAI | พ่ออยากมีหลาน: Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน
ตอน BAIMAI | พ่ออยากมีหลาน จาก Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
BAIMAI | พ่ออยากมีหลาน คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนซ์ Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน ที่เขียนโดย โนเนจัง เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
"แต่ผมขอป้าอย่างนึง อย่าถอยหนีผมแบบนี้ ถ้าไม่ชอบกันแล้ว..ก็ยืนอยู่นิ่งๆ ผมจะจับมือป้าเดินมาหาผมเอง.."
ถ้าใส่ซาวน์เอฟเฟค...มันคงจะเป็นเสียงโครม ของกำแพงทิฐิ 60%ฉัน
ฉันยืนมองไคล์...แล้วพยักหน้าตอบเขาทั้งน้ำตา ก่อนที่มือใหญ่จะค่อยๆประคองใบหน้า..และเชยคางฉันขึ้นไปจุมพิต
ฉันรีบประทับริมฝีปากจูบตอบเขาทันที พร้อมกับมือที่ยกขึ้นสอดตามไรผม ลิ้นอุ่นพลางบรรจง..ส่งคลอเคลียบดจูบกับริมฝีปากนุ่ม จนมือใหญ่เริ่มขยับลูบ..แผ่นหลังและเอว
เขาค่อยๆสอดมือมาโอบฉัน แล้วส่งรสหวานๆของปลายลิ้นเข้ามาสัมผัสกันครั้งแล้วครั้งเล่า ก่อนจังหวะที่ประสานจะทำให้เสียงหายใจหอบกระเส่า และเราค่อยๆถอนจูบจากกัน
"อื้ม~" ฉันถอนจูบใช้ปลายจมูกถูเบาๆที่แก้มเขา ..รู้สึกร้อนผ่าวตามลำคอและใบหน้า ใช่แล้ว..ฉันกำลังมีอารมณ์ ฉัน..มีอารมณ์มาก ข้างล่างมันกำลังแฉะอย่างที่ฉันไม่เคยสัมผัส แถมตัวเขาก็หอม..จนฉันไม่ไหวแล้วจริงๆ
"ไคล์...เรา เอ่อ..." ฉันถามเสียงแหบพร่า พร้อมๆกับส่งสายตาเชิญชวนเขา ก่อนมือที่รั้งเอวจะค่อยๆเคลื่อนมาตามฐานเต้า เสียงอะไรบางอย่างก็ทำฉันรีบผละออกมาจากเขา อย่างตกใจ
ครืนนนน ครืนนนนน ~!!
ฉันเลิ่กลั่กลูบมือสองข้างตามตัว ก่อนที่จะหันกลับไปเห็นไคล์แล้วยิ่งทำตัวไม่ถูก จนโทรศัพท์ฉัน..สั่นขึ้นมากวนใจอีกครั้ง
ครืนนนน ครืนนนนน~!! อยู่ไหนวะ!-////-
"ผมหยิบให้ กระเป๋าอยู่ที่เตียง^^" พอเขาโน้มไปหยิบกระเป๋าให้ฉัน ฉันก็รีบควานหาโทรศัพท์ขึ้นมากดรับทันที
ก้านแก้ว?! ตายๆรับยังไงทีนี้..
"อือ-_-"
(ชะนี!!!! หายไปไหนย๊ะ อยู่ห้องป่ะ?!) ฉันแอบมองไคล์แวบนึงแล้วกดลดเสียง อิตุ๊ดหมอ..ทำไมมึงต้องพูดเสียงดังด้วย
"ถ้าอยู่ก็คงเห็น "
(ไปหาแล้ว ไม่เห็นค่ะ! แต่เอาหูแนบประตูฟัง..ได้ยินเสียงคราง อิอิ)
"อีก้าน อีเลว -_-!" ฉันเอามือปิดปากแทบไม่ทัน เผลอด่าก้านแก้วทั้งๆที่ไคล์นั่งอยู่ตรงนี้ โอ้ย! เขารู้แน่เลย..ว่ามันเป็นตุ๊ด! เพราะตอนนี้เขายิ้มไม่หยุดเลย
(เอ้า กูพูดจริงๆ เสียงมึงคราง หงิงๆ ไงชะนี..กัปตันอร่อยไหม นี่ๆแต่กูคอนเฟิร์มได้ว่าตัวหอมจริงๆ เพราะกูกอดมาแล้ว กิกิ)
อีก้านแก้ว
"มึงคงหูฝาด เพราะตอนนี้กูอยู่บ้าน แค่นี้นะ-//-"ฉันรีบกดวางแล้วเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋า ก่อนจะหมุนตัวออกจากห้องนอนเขาทันที จนไคล์เขายิ้มและลุกขึ้นเดินมาส่งฉันที่ประตู
"ก้านโทรมาเหรอ?^^"
"อืม -_-"
"ไม่อยากฟ้องเลย วันก่อนก้านกอดผม ^^" !!! อีก้าน กูอุส่าห์บอกไคล์ว่ามึงเป็นแฟนกู มึงไปกอดไคล์ทำไม!
"ละ..แล้วไง-_-"
"ผมไม่อยากให้ใครกอดเลย..นอกจากป้า ป้าครับ..กอดหน่อยสิ^^" เขายื่นแขนสองข้างมาหาฉัน แต่ฉันไม่ทันได้ตอบ เขาก็เดินมากอดฉันแล้ว
มึง...เขาหอมแก้มกูด้วย-////-
"ก้านคือเพื่อนสาวป้า..ผมรู้น่า ป้าเป็นของผมคนเดียวนะ^^" ไม่ไหวแล้ว..ใจสั่นจนเลือดในตัวสูบฉีดหนักมาก ฉันจึงพยายามดันไคล์ออกไป ก่อนจะกอดอกเบือนหน้าหนีไปทางอื่นอายๆ เพราะอีก้านมันทำแผนแตกแล้ว มันดัดจริตไปกอดเขา!!
ทีนี้ล่ะ..ไคล์เดินหน้ารุกกูเต็มสตรีมแน่
"ก็ใช่..ถึงก้านจะเป็นตุ๊ด แต่ไม่ใช่ว่าฉันจะให้โอกาสนาย-_-"
"ครับผม ยังไม่ให้ก็จะรอ^^" นั่นไง
"แล้วแต่ สำหรับวันนี้พอแค่นี้ ยิ่งอยู่ด้วย...ยิ่งเปลืองตัว-_-" พูดจบ ฉันก็รีบเปิดประตูออกไปจากห้องเขา ก่อนจะเผลอหันกลับมาเห็นรอยยิ้มหวานๆของไคล์ระหว่างที่ดันประตูปิด แล้วใจสั่นหนักกว่าเดิมอีก
"ไปส่งไหม^^"
ปัง! ฉันไม่ตอบ..รีบดันประตูปิดแล้วเอามือกุมอกตัวเอง ก่อนจะเดินไปกดลิฟต์อย่างทุกลักทุเล ไม่ไหวว่ะ...คือใจสั่นมาก ถ้าเป็นแบบนี้..ฉันรอดจากไคล์ไม่ได้แน่เลย แต่มันเร็วไป...อย่ารีบได้ไหมใบไม้! อยู่ห่างๆเขาตั้งตัวก่อน
กลับถึงบ้านฉันก็เอาแต่หมกตัวในห้อง จะอาบน้ำจะนอนก็คิดแล้วคิดอีก คิดว่าจะทำยังไงกับใจตัวเองตอนนี้ มันสั่นกว่าตอนชอบเขาอีกว่ะ ขนาดตื่นเช้ามา..ใจกูยังไม่หายสั่นเลย
"ไปขอต้นไม้ กับต้นกล้าเถอะค่ะ -_-"
"พ่ออยากได้หลานจากใบไม้ แล้วพ่อก็หาแฟนให้ใบไม้ได้แล้วด้วย ลองไปเดทดูไหม?...ชอบจะได้แต่งเลย^[]^"
ชอบจะได้แต่งเลย พ่อกูพูดเหมือนเล่นหม้อข้าวหม้อแกง!! ตอนนี้หน้าไคล์ลอยมาทันที อย่าบอกนะ..ว่าแฟนที่หาให้ฉันคือไคล์ เพราะพ่อจะไปหาแฟนให้ฉันจากไหน ถ้าไม่ใช่ลูกเพื่อนตัวเอง
ฉันจึงนั่งอ่านเอกสารไม่สนใจ เปิดมันไปมาอยู่แบบนั้น เพราะไม่อยากใส่ใจคำพูดพ่อ จนพ่อจับมือฉันให้หยุด...และดึงทุกอย่างในมือออกไป
"ลองดูนะลูก^^" -_-
"ผู้ชายที่พ่อว่าคือใคร? คะ..ไคล์เหรอคะ?-_-" ฉันมองพ่อลุ้นคำตอบ ถ้าเป็นไคล์..มันก็ดีกว่าคนอื่น เพราะคนอื่นฉันไม่เคยรู้จักไม่เคยเห็นหน้า ฉันจะเดทกับเขายังไงวะ!
"ไม่ใช่ไคล์หรอก ไคล์รุ่นน้องเรานะ คนนี้เขาชื่อฮาวาย เป็นหมอทั่วไปแก่กว่าลูกสองปี พ่อว่าใบไม้ต้องมีแฟนอายุมากกว่าถึงจะลงตัว เขาจะได้ดูแลลูกสาวพ่อได้^[]^"
ดูแลอะไรวะ!-_- ไม่ใช่ไคล์ แต่เป็น..ฮาวาย เหมือนเคยได้ยินที่ไหน
หรือจะเป็นเพื่อนอีก้านวันนั้น เขาก็เป็นหมอด้วย!!
"พ่อไปรู้จักเขาได้ไง-_-!!!"
"เรื่องมันซับซ้อน วันนั้นพ่อโดนแก้วบาดมือ พ่อเลยไปโรงพยาบาล ไปเจอเขาที่ห้องฉุกเฉิน คุยกันถูกคอมาก..แฟนเขาเพิ่งตายนะ แต่เขาอารมณ์ดียิ้มแย้ม..ดูเป็นคนไม่อมทุกข์ น่าจะช่วยให้ชีวิตลูกมีสีสันขึ้น คนอารมณ์ดีแบบนี้อาจจะทำให้ลูกยิ้มได้ ^[]^"
แค่แก้วบาดมือซับซ้อนมาก.. พ่อกูคิดอะไรอยู่วะ
"แม่รู้ยังคะ?" พ่อยิ้มแฉ่ง..แล้วส่ายหน้ารัว
"ไม่รู้ ช่วงนี้แม่ไม่ค่อยว่าง ออกไปนวดกับป้าสวยแทบทุกวัน แต่เชื่อพ่อเถอะ..มีแฟนเป็นหมอดีนะ ดูพี่ปลายฟ้าสิ แฟนสามผ่านเลย ^[]^"
"-_-"
ดีเหรอ? คนบ้าอะไรแฟนตายแล้วอารมณ์ดี
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน