Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน นิยาย บท 87

จะหวานไปไหนวะ...หวานจนผมหยุดตัวเองไม่ได้เลย

"ไคล์ พอ~ อื้อ เสร็จแล้วนะ" ผมเงยหน้าขึ้นเลียริมฝีปากเบาๆ ก่อนจะปล่อยมือที่ยกบั้นท้ายยัยป้าลง เพราะเห็นเธอกำลังหายใจหอบมองผมอยู่ จนสิ่งที่ผมไม่คาดคิดเกิดขึ้น..เมื่อเธอกระดิกนิ้วเรียกผม

"ไคล์อย่าทำแบบนี้กับใครนะ.." ผมโน้มลงไซร้ซอกคอขาวๆขบเบาๆแล้วขยับขึ้นจุมพิตเธอ

"ทำไมครับ..หวงผมเหรอ?^^"

"อื้ม..หวงสิ นายมีคนเดียวนี่-///-"

ชื่นใจมาก.. ชื่นใจจนผมรีบขยับมือลงไปจับน้องชาย จับมันหยอกล้อกับความลื่นไหล..ที่ผมทำไว้ช้าๆ ช้าๆ ก่อนที่ผมจะดันปึก!เข้าไปทันที เมื่อเจอกับปากถ้ำที่เชื้อเชิญ

แน่นชิบ...

"ไคล์..." เรียกอีกแล้ว เสียงเรียกเบาๆทำผมหยัดตัวขึ้นเอามือค้ำเตียง ก่อนจะกดเอวเน้นๆ ปึก ปึก! จนร่างเล็กสั่นกระเพื่อม และหน้าอกสองข้างที่ขยับขึ้นขยับลง..ผมมองมันแล้วอดก้มลงไปชื่นชมอีกไม่ได้

ลิ้นที่ตวัดอาจจะไม่รับรสใด แต่ผมไม่สามารถละออกไปได้เลย ยิ่งเห็นจุกสีชมพูอ่อน..มันเข้มขึ้น ผมยิ่งอยากขบมันเน้นๆแกล้งเธอเล่นอีกครั้งแล้วครั้งเล่า...

ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก~

"อ๊ะ อ๊ะ อ๊าส์ ไคล์อ๊ะ!!" แล้วผมก็ปล่อยยอดอกเธอให้เป็นอิสระอีกครั้ง ก่อนจะเหยียดตัวตรงกลางหว่างขา..และร่อนเอวหนาๆตัวเองใส่ ยิ่งได้ยินเสียงเนื้อกระทบกันกับเสียงเรียก ไคล์ ไคล์ ~ ผมยิ่งรีบเร่งจังหวะใส่เธอหนักขึ้น..หนักขึ้น

จนร่างบางที่ผมทรมานเธอกระตุก ตอดแก่นกายผมที่ฝังตุบๆข้างใน

"อ๊ะ!! " ให้ตาย..ตอดผมหนักหน่วงมาก

ผมปล่อยเอวบางๆให้ร่อนกระตุกจนหมดฤทธิ์ ก่อนจะไม่รีรอรีบโอบเธอขึ้นนั่ง..ยกบั้นท้ายขึ้นและกดลงซ้ำๆ จนยัยป้ารีบกอดคอซุกหน้าตามไหล่ผม

เธอกรีดร้องหายใจหอบข้างๆใบหู..ปล่อยเสียงครางหวานๆที่ทำผมแทบ จะทนไม่ไหว...

"ไคล์..ไคล์...อ๊ะ อ๊ะ ไคล์~~~"

เชี่ย...ผมไม่ไหวแล้ว!

ผมกดบั้นท้ายงอนๆลงปึก! ใส่ตัวเอง ก่อนจะกระตุกน้ำรักใส่โพรงสาวที่รัดแน่น ตุบๆ

"อ่าส์..." เมื่อยัยป้าสิ้นฤทธิ์ซบไหล่ผมหายใจหอบ ผมจึงค่อยๆขยับลงจากเตียง..แล้วอุ้มเธอไปนั่งที่ชักโครกในห้องน้ำ

"ปล่อยในอีกแล้ว-_-//" ทันทีที่วางผมก็นั่งยองๆยิ้มให้ ก่อนจะจับผมที่ติดตามแก้มเธอ..ออกไปทัดหู

"ทำไมครับ..ไม่อยากแต่งงานกับผมเหรอ?^^"

"จะไม่อยากแต่งเพราะอีกวางเนี่ยล่ะ-_-" อ้าว อยู่ดีๆก็ตึงใส่ผมซะงั้น ตามอารมณ์ไม่ทันจริงๆ ว่าแต่กวางเกี่ยวอะไรด้วย เธออยากกินผม..แต่ผมไม่ได้อยากกินเธอซะหน่อย

"ผมไม่ยุ่งซะอย่าง ป้าคนเดียวก็พอแล้ว^^" ยัยป้าตีแขนผมหนึ่งเพียะ! จนผมรีบจับสายชำระกดน้ำ..เข้าไปฉีดน้องสาวเธอ

ฟู่~

"อ๊าย! ไคล์!-0-" ยัยป้ากุลีกุจอเอามือปิดน้องสาว แต่ผมรีบดึงออก..แล้วลูบเบาๆล้างให้ ระหว่างนั้นก็เขี่ยมันเล่นนิดหน่อย จนเจ้าของติ่งกระสันน้อยๆ..หน้านิ่วคิ้วขมวด

พอได้จับผมก็อยากอีกแล้วว่ะ... แม่ง ยัยป้าน่าเอาจริงๆ ขับเครื่องบินมาสิบกว่าชั่วโมงเหนื่อยแค่ไหน แต่ยัยป้าก็ทำผมหยุดกินเธอไม่ได้เลย

"ไงคนหิว อยากกินอะไรที่เยาวราชครับ^^?" ผมถามเบาๆพลางส่งยิ้มหวานให้ จนร่างเล็กที่บิดไปมาบนชักโครกส่ายหน้ารัว

"มะ ไม่รู้ ไคล์..ไม่เขี่ยสิ หยุด-///-" ผมไม่หยุด ยิ่งมือเล็กๆกวน ผมยิ่งเร่งนิ้วใส่...ก่อนจะดันเธอพิงถังชักโครกไว้..แล้วตัดสินใจสอดนิ้วใส่ทันที

"อ๊ะ!! ไคล์!"

"อยากกินอะไรสั่งไลน์แมนเอานะ...ตอนนี้ผมอยากป้ามากกว่า" ผมขยับสองนิ้วเกี่ยว..จนยัยป้ายกเอวขึ้น มือเธอปัดป่ายจนไปหยุดวางที่ผนังห้องน้ำ ริมฝีปากเล็กทั้งกัดทั้งคราง ทำเอาผม...รีบเกี่ยวนิ้วเร็วๆจนน้ำขาวขุ่นไหลลงฝ่ามือ

"อ๊ะ อ๊ะ ไคล์..อิเด็กบ้า อื้อ~~~ ไคล์เด็กบ้า!"

"เด็กบ้าแต่ก็ผัวป้านะ^^"ตอบด้วยคำนั้นผมก็จัดการยัยป้าในห้องน้ำเซ็ทใหญ่

จนเธอเดินไม่ไหว...ได้สั่งอาหารกับไลน์แมนจริงๆ และคืนนี้ผมก็ได้นอนกอดตัวนุ่มนิ่มของเธอทั้งคืน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน