Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 1113

ตอนที่ 1113 พบพญาวานรอีกครั้ง (2)

เวลานี้

ช่องหมายเลขสองได้เริ่มออกอากาศเนื้อหาแอนิเมชันเรื่องบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศแล้ว

ตอนแรกมีชื่อว่า ‘กำเนิดพญาวานร’!

บนยอดเขาฮวากั่ว มีหินก้อนหนึ่งที่ดูดซับพลังฟ้าดินและแสงอาทิตย์จันทรา จนให้กำเนิดวานรหินวิเศษ

วานรตนนี้ด้วยพละกำลังและปัญญา จึงกลายเป็นพญาวานรโสภาแห่งเขาฮวากั่ว

ไม่ต้องอธิบายอะไรมาก

เพราะผู้คนมากมายจากทั่วทุกทวีปบนบลูสตาร์เคยอ่านนิยายบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศมาบ้างแล้ว

แม้บางคนจะไม่เคยอ่านต้นฉบับนิยาย

แต่ก็อย่างน้อยต้องเคยดูละครโทรทัศน์เรื่องบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศบ้างแน่นอน

ดังนั้นเมื่อออกอากาศตอนแรก หลายคนถึงกับหลับตาก็เดาเรื่องต่อไปได้

อย่างไรก็ตาม

ไม่มีใครรู้สึกเบื่อ

ทุกคนดูอย่างตั้งอกตั้งใจ

นี่แหละ คือเสน่ห์อันเป็นอมตะของผลงานชั้นยอด

ไม่ว่าจะถูกนำเสนอในรูปแบบใด ก็ยังสามารถตราตรึงใจผู้ชมได้เสมอ

“ถ่ายทอดได้เหมือนจริงสุดๆ เลย!”

“ซุนหงอคงดูเป็นกันเองมากเลยอะ”

“รู้สึกคล้ายกับเวอร์ชันซีรีส์ แต่ก็ยังมีสไตล์แอนิเมชันอยู่ดี”

“อยากดูตอนซุนหงอคงอาละวาดวังสวรรค์แล้วอะ!”

“เพื่อนเอ๊ย แกมันร้าย!”

“แกน่าจะเหมาะกับตอนตือโป๊ยก่ายแอบดูปีศาจแมงมุมอาบน้ำมากกว่า!”

“ทำไมล่ะ?”

“เพราะแกอินกับฉากนั้นสุดๆ ไงล่ะ!”

“ให้ตายสิ!”

ภาพนี้น่าทึ่งเหลือเกิน

ทั้งที่แอนิเมชันบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศเวอร์ชันนี้ชัดๆ ว่าทำมาเพื่อให้เด็กดู

แต่กลับมีผู้ชมที่เป็นผู้ใหญ่จำนวนมหาศาล มาร่วมพูดคุยถกเถียงกันอย่างคึกคักเกี่ยวกับการ์ตูนเรื่องนี้

…

แน่นอน

ที่ผู้ใหญ่รักบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศ

ไม่ได้แปลว่าเด็กๆ จะไม่ชอบบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศเช่นกัน

ไม่ว่าจะหญิงหรือชาย เด็กหรือผู้ใหญ่

ไม่มีใครต้านทานเสน่ห์ของพญาวานรผู้เทียบเทียมฟ้าได้!

หลายครอบครัว

เต็มไปด้วยเสียงตื่นเต้นของเด็กๆ ดังขึ้นไม่ขาดสาย!

“สนุกมากเลย!”

“พี่ลิง!”

“ซุนหงอคงเก่งสุดๆ เลย!”

“แม่จ๋า พ่อของซุนหงอคงคือใครเหรอ?”

“ทำไมซุนหงอคงถึงเกิดจากหินล่ะ?”

“ซุนหงอคงเป็นปีศาจหรือเป็นเซียนเหรอ?”

“พ่อฮะ ผมอยากเป็นพญาวานรสุดเท่บ้าง!”

“ไม่ได้หรอก”

“ทำไมล่ะ?”

“เพราะผมไม่ใช่ลิงเหรอ?”

“เปล่าหรอก”

“เพราะพ่อต่างหากล่ะที่เป็นพญาวานรสุดหล่อ!”

บางครั้งผู้ใหญ่ก็สามารถเล่นสนุกแบบเด็กๆ ไปพร้อมกับลูกได้

การได้เห็นลูกหลานของตัวเองตกหลุมรักผลงานที่ตนเองก็รักเหมือนกัน

ทำให้หัวใจของพ่อแม่และผู้ปกครองลายคนอบอุ่นขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

…

และเมื่อจบตอนแรก

ผู้ชมก็ไม่พลาดแม้แต่เพลงปิดตอน!

“ม้ามังกรขาว ทะยานไปประจิมทิศ

นำพระถังซำจั๋งและศิษย์สามคน

เดินทางไปอัญเชิญพระไตรปิฎกจากแดนตะวันตก เส้นทางยาวไกลนับหมื่นลี้

ภูตปีปีศาจ ปีศาจสาวสวมผิวมนุษย์ ภูเขามีดทะเลเพลิง กับดักอันตราย

ก็ไม่อาจหยุดกระบองวิเศษและดวงตาไฟของหงอคงได้

ม้ามังกรขาว กระดิ่งที่คอกรุ๊งกริ๊ง

นำพระถังและวิ่งเคียงสามพี่น้อง ไปอัญเชิญพระไตรปิฎกแสนลำเค็ญ ยากแต่ไหนก็ต้องทำให้สำเร็จ!

พลังแกร่งกล้าแค่ไหนก็รับไหว อุปสรรคแปดสิบเอ็ดประการต้องฝ่าไป ศัตรูแปลงกายเจ็ดสิบสองแบบก็ไม่หวั่น อาจารย์และศิษย์รวมใจฝ่าฟัน ปีศาจปราชัยต่อคุณธรรมเสมอไป…”

เพลงนี้ชื่อว่าม้ามังกรขาว

ขับร้องโดยเจียงขุยจากราชวงศ์ปลา

เนื้อเพลงเรียบง่าย ติดหู และจำได้ง่าย

เด็กหลายคนฟังแค่รอบเดียวก็ร้องคลอตามได้แล้ว

ถึงจำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร เพราะบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศคืนนี้ออกอากาศถึงสองตอน!

และทั้งเพลงเปิดกับเพลงปิด ก็ถูกปล่อยลงแพลตฟอร์มเพลงหลักทั้งหมดแล้วเช่นกัน

…

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว

ทางช่องเด็กหมายเลขสอง

ในพริบตาทุกคนก็ชมบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศครบสองตอนแล้ว

จากนั้นก็เป็นการออกอากาศแอนิเมชันเรื่องอื่นๆ ที่ฉายไปเมื่อวาน แต่มีการปรับเวลาเล็กน้อย

ขณะเดียวกัน

ทางช่องหมายเลขหนึ่งสำหรับเด็กก็ได้รับข่าวเข้าอย่างรวดเร็ว

“อะไรนะ!?”

“แอนิเมชันใหม่ของช่องสองหรือ?”

“ดัดแปลงจากบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศของเจ้าแก่ฉู่ขวงนั่นน่ะหรือ?”

“เจ้าแก่ฉู่ขวง!”

“เจ้าแก่อิ่งจือ!”

“ทำไมต้องเป็นบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศด้วยเนี่ย!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน