เข้าสู่ระบบผ่าน

ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม นิยาย บท 15

อาจเป็นเพราะไป๋เซียวเซียวโอ้อวดมากเกินไป ในที่สุดไปรบกวนคุณหญิงลู่จนได้

คุณหญิงลู่ตามหาเฉียวซุน

ในตอนนั้น เฉียวซุนกำลังทำการแสดงอยู่ที่ซูเปอร์มาร์เก็ต สวมชุดราตรีราคาถูกที่บริษัทการแสดงเช่าให้และมือที่จับไวโอลินก็มีพลาสเตอร์ติดไว้หลายแผ่น

ถ้าไม่บอก ใครจะคิดว่านี่คือคุณนายของลู่ซื่อกรุ๊ป?

คุณหญิงลู่ยืนอยู่ล่างเวทีด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

เมื่อเฉียวซุนเห็นเธอ ปลายนิ้วชะงัก แต่เธอก็จดจ่อไปที่การเล่นเปียโนในทันที

ในระหว่างพักการแสดง คุณหญิงลู่เข้ามา พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาและห่างเหิน “มีร้านกาแฟอยู่ข้างนอก ฉันจะรอเธออยู่ที่นั่น” พูดจบ เธอก็จากไปแล้ว

เฉียวซุนยังคงเล่นเปียโนต่อไป

เพื่อนร่วมงานข้าง ๆ เป็นกังวล เข้ามากระซิบใกล้ ๆ ว่า “เฉียวซุน เธอมีปัญหาหรือเปล่า? ผู้หญิงคนนั้นเมื่อกี้ดูเหมือนเธอจะไม่ใช่คนที่จะไปยุ่งด้วยได้ง่าย ๆ!”

เฉียวซุนส่ายหัวและยิ้มบาง ๆ “ไม่มีอะไร! แค่ผู้ใหญ่......ที่รู้จัก”

เพื่อนคนนั้นเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง

เฉียวซุนเปลี่ยนเสื้อผ้าของตนเองและไปที่ทางเข้าร้านกาแฟ

คุณหญิงลู่นั่งอยู่ที่ริมหน้าต่าง เพราะเธอสง่างามเกินไปจึงเห็นได้อย่างชัดเจน

เฉียวซุนเดินเข้าไปและนั่งลง

คุณหญิงลู่สั่งน้ำมะนาวให้เธอหนึ่งแก้ว พูดอย่างราบเรียบว่า “ดื่มกาแฟมันไม่ดีต่อผิว”

เธอมองดูเสื้อผ้าของเฉียวซุนอีกครั้ง อดไม่ได้ที่จะเอ่ยตำหนิ “ถ้าเธออยากจะมีประสบการณ์ชีวิต ฉันสามารถจัดหาวงออเคสตราที่ดีที่สุดให้เธอได้! นี่มันใช่ที่ที่คุณนายลู่ควรจะมาเหรอไง? และอีกอย่าง...... เธอสวมชุดอะไรของเธอ ก่อนที่ลู่เจ๋อจะกลับมา ต้องให้ทุกอย่างกลับเข้าที่เข้าทางให้เหมือนเดิม! ยุ่งอีนุงตุงนังจริง ๆ เลย”

เธอพูดออกมามากพอสมควร

เฉียวซุนก็ฟังอย่างเงียบ ๆ ในตอนท้ายเธอก็ยิ้มอ่อน ๆ

“ฉันคิดว่าแบบนี้ก็ดีมากแล้วค่ะ”

“อีกอย่าง ฉันกับหลู่เจ๋อกำลังจะหย่ากัน เขาไปถึงไหนต่อไหนแล้ว คุณไม่รู้เลยเหรอคะ?”

......

คุณหญิงลู่ลมหายใจสะดุด

นี่เป็นครั้งแรกที่เฉียวซุนใช้น้ำเสียงแบบนี้พูดกับเธอ และเฉียวซุนไม่เรียกเธอว่าแม่แม้แต่คำเดียว

แต่ก่อน ไม่ว่าลู่เจ๋อจะเย็นชากับเธอแค่ไหน เวลาเฉียวซุนเจอเธอก็ให้ความเคารพเธอมาก

ครู่หนึ่ง คุณหญิงลู่รู้สึกไม่คุ้นชินอยู่เล็กน้อย

เฉียวซุนก็พูดอย่างเปิดอกเลยละกัน “ฉันรู้ว่าคุณไม่ชอบฉัน เพราะงั้นวันนี้คุณก็เลยมาหาฉัน ฉันแปลกใจมาก ฉันคิดมาตลอดว่าคุณอยากให้ฉันหย่ากับลู่เจ๋อ”

คุณหญิงลู่พิจารณาเธออย่างเงียบ ๆ

ไม่ได้เจอกันนานมาก เฉียวซุนไม่เหมือนเดิม

ไม่ยอมจำนนอีกต่อไป กลายเป็นคนพูดจาฉะฉาน

บทที่ 15 1

บทที่ 15 2

บทที่ 15 3

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม