หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว นิยาย บท 8

ด้วยสายตาที่รวดเร็วและมือที่ว่องไว หลิงเฟิงก้าวไปข้างหน้าในทันทีและโจมตีเงาดำด้วยฝ่ามืออันหนักหน่วง

แต่อีกฝ่ายถอยหลังไปเพียงเจ็ดหรือแปดก้าวเท่านั้น

หลิงเฟิงรู้สึกประหลาดใจ

แม้ว่าฝ่ามือนี้จะใช้ทักษะของเขาเพียงหนึ่งในสิบเท่านั้น แต่ในประเทศมังกรทั้งหมด มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถป้องกันการโจมตีนี้ได้

“มีฝีมือ เย่อวี่หลิวไปล่วงเกินใครเข้าแล้ว? โหดขนาดนี้?”

ชายคนนั้นไม่วอแวกับหลิงเฟิงเลย เพียงแต่รีบขึ้นไปชั้นสอง

จู่ๆ หลิงเฟิงก็กังวลขึ้นมาทันที แย่แล้ว! ไม่สามารถปล่อยให้มันบุกเข้าไปบนชั้นสองได้ ไม่เช่นนั้น เย่อวี่หลิวจะต้องตายอย่างแน่นอน!

แต่เขาก็เริ่มลังเล ไม่ใช่ว่าประธานเย่ไม่ให้เขาขึ้นไปชั้นสองหรอกเหรอ?

ไม่สนใจมันแล้ว! ช่วยคนเป็นสิ่งสำคัญ!

ถูกผู้หญิงคนนี้ด่าก็ด่าไปเถอะ!

หัวใจของเขาเต้นรัว เขาพุ่งไปข้างหน้าราวกับสายฟ้าก็พบว่ามีเงาดำเข้าไปในห้องของเย่อวี่หลิวแล้ว

“ประธานเย่! ระวังด้วย มีคนเข้ามาในห้องของคุณ!”

หลิงเฟิงพังประตูเข้าไปและต้องตกใจกับภาพตรงหน้าเขา

เย่อวี่หลิว กำลังเดินออกจากห้องน้ำ ผมของเธอเปียก และสวมแค่ผ้าเช็ดตัว รูปร่างที่ร้อนแรงและอวบอั๋นของเธอแทบจะบดบังวิสัยทัศน์การมองเห็นของเขา!

และหลิงเฟิงที่จู่ๆ ก็บุกเข้ามาก็บังเอิญจับโดนผ้าเช็ดตัว จึงเผลอกระชากพรึ่บเดียวลงไปกองกับพื้น

รูปร่างอันสวยงามของเย่อวี่หลิวก็ถูกเปิดเผยหมดเปลือก!

ทันใดนั้น อากาศทั่วห้องก็ดูเหมือนจะกลายเป็นน้ำแข็ง และดวงตาที่สวยงามของเย่อวี่หลิวก็เหมือนกับภูเขาไฟที่กำลังปะทุ!

“ประธานเย่ ผม...”

“ไสหัวออกไปซะ! ไม่งั้นฉันจะไล่นายออกเดี๋ยวนี้!”

เย่อวี่หลิวใช้มือของเธอปกปิดส่วนสงวนของผู้หญิง ดวงตาของเธอเย็นชาจนสามารถฆ่าใครบางคนได้!

หลิงเฟิงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องออกจากห้องเมื่อได้ยินเสียงประตูห้องปิดลง

เขาตะโกนอย่างกังวลว่า

“ประธานเย่ ผมไม่ได้ตั้งใจจะมองคุณนะ ในห้องของคุณอาจจะมีคนร้ายที่เจตนาไม่ดีแอบเข้าไป!

ประตูถูกเปิดออกอีกครั้ง เย่อวี่หลิวสวมชุดนอนผ้าไหมออกมา ใบหน้าของเธอราวกับภูเขาน้ำแข็งแล้วพูดว่า

“ฉันให้เวลานายห้านาที ตามหาคนที่ว่านั่นซะ ไม่อย่างนั้นอย่ามาโทษฉันว่าหยาบคายกับนายแล้วกัน!”

ห้องของเย่อวี่หลิวมีขนาดใหญ่มาก เกือบหนึ่งร้อยตารางเมตร

หลิงเฟิงเดินเข้ามาอย่างกล้าหาญอย่างรวดเร็วและพบบางอย่างริมระเบียง!

เขาวิ่งไปที่ระเบียงทันทีและเกือบตาบอดกับเสื้อผ้าที่ตากไว้ ชุดชั้นในการ์ตูนสีขาว เสื้อลูกไม้ กระโปรงมินิ JK...

คิดไม่ถึงว่าเย่อวี่หลิวจะมีด้านที่ไม่เปิดเผยให้คนอื่นเห็นด้วย

ตอนที่เขารู้สึกว่าเลือดลมในกายพลุ่งพล่านนั้น เงาสีดำก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง และหลิงเฟิงก็ไล่ตามไปราวกับเงาสะท้อนกลับ

“อย่าคิดจะหนี!”

ร่างสีดำกระโดดลงจากระเบียง โดยมีหลิงเฟิงไล่ตามเขาไปติดๆ แบบไม่ลดละ

ไม่ถึงหนึ่งนาที ก็ตามอีกฝ่ายทัน แต่เมื่อเขามองดูใกล้ๆ

สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที และพูดด้วยความโกรธและขบขันว่า "นึกไม่ถึงว่าจะเป็นนายนะ เสี่ยวหลง"

เห็นเพียงร่างในเงามืดหันกลับมา เผยให้เห็นใบหน้าหล่อเหลาและกล้าหาญ อีกฝ่ายคุกเข่าลงข้างหนึ่งแล้วพูดว่า

“ผู้น้อยชิงหลง คารวะราชาแห่งความมืด!”

“ตอนนี้นายเป็นเทพเจ้าแห่งสงครามที่อายุน้อยที่สุดในประเทศมังกรแล้ว เทพสงครามชิงหลง ไม่จำเป็นต้องคุกเข่าให้ผมที่เป็นทหารเกษียณแล้ว”

หลิงเฟิงถอนหายใจ

ชิงหลงกล่าวด้วยความเคารพ

“ในสายตาของผมและทหารเป่ยเจียงห้าล้านคน คุณคือราชาแห่งความมืดของอาณาจักรมังกรตลอดไป!”

ก่อนจะไป เขาได้คืนบัตรราชาแห่งความมืดให้กับเจ้าของเดิม ส่งคืนให้กับหลิงเฟิง

หลังจากที่เขากลับมาถึงวิลล่าแล้ว

เขาก็พบเย่อวี่หลิวยืนอยู่ที่ประตูห้องนอนและพูดอย่างเย็นชาว่า "คนร้ายที่นายพูดถึงอยู่ไหน?"

หลิงเฟิงฝืนยิ้มแล้วพูดว่า "ผมไม่เห็นใครเลย บางทีผมอาจจะเห็นภาพหลอนแล้ว"

เรื่องที่พูดกับชิงหลงเป็นเรื่องร้ายแรงเกี่ยวกับความลับทางทหาร เขาไม่สามารถเปิดเผยได้

ดังนั้นทางที่ดีคือหาข้อแก้ตัว

ใครจะคิดว่าหลังจากเย่อวี่หลิวได้ยินแบบนี้แล้ว ก็หัวเราะเยาะ

“ภาพหลอน? ภาพหลอนสามารถทำให้นายรีบเข้ามาในห้องของฉันโดยไม่ต้องพูดอะไรสักคำเหรอ หลิงเฟิง นายช่วยหาเหตุผลดีๆ หน่อยได้ไหม นายทำให้ฉันรู้สึกผะอืดผะอมจริงๆ!”

ถ้าเธอไม่ได้คิดว่าหลิงเฟิงช่วยเธอในตอนกลางวัน เธอคงไล่เขาออกไปแล้ว

“ฉันขอเตือนคุณ ถ้ามีครั้งหน้าอีก ฉันจะไม่ปล่อยนายแน่!”

เย่อวี่หลิวหันหลังกลับและล็อคประตูก่อนจะโยนผ้าเช็ดตัวที่หลิงเฟิงเคยสัมผัสลงในถังขยะ

สูดหายใจเข้าลึกๆ ตัวเองมองผู้ชายคนนี้ผิดไปจริงๆ!

แต่เดิมรู้สึกว่าเขาไม่ได้เป็นคนเลยร้ายอะไร แต่ดูเหมือนตอนนี้ ผู้ชายในโลกใบนี้ก็เหมือนกันหมด เลวทราม!

หลิงเฟิงไม่สนใจความเข้าใจผิดของอีกฝ่าย เขากลับไปที่ห้องและผล็อยหลับไปในที่สุด

ตื่นนอนวันต่อมา พบว่าเย่อวี่หลิวออกไปทำงานก่อนแล้ว ช่างเป็นคนที่บ้างานเสียจริงๆ

ก่อนที่หลิงเฟิงจะไปทำงานก็กลับบ้านก่อนเพื่อแวะมาบอกเหตุผลที่ไม่กลับบ้านเมื่อคืนกับเหอซิ่วฟาง

ผลลัพธ์คือเขาเพิ่งมาถึงประตูบ้าน

ก็พบกับคนที่นัดดูตัวเมื่อวาน เฉินเหม่ยหลิงและแม่ของเธอจางหลานฮวาที่นั่งพูดคุยและหัวเราะอยู่ในบ้าน

เมื่อเห็นว่าหลิงเฟิงกลับมาแล้ว ทั้งคู่ก็ดวงตาสว่างวาบ

“หลิงเฟิง ผู้หญิงที่เราพบครั้งที่แล้ว พวกเราได้ยินมาว่า นั้นคือรองประธานของบริษัทลี่ห่าว เย่อวี่หลิว เธอชอบนายใช่มั้ย? ให้เงินนายมาเท่าไรล่ะ?”