ใบหน้าของฉันถูกสาดด้วยไวน์แดงเย็น ๆ หนึ่งแก้ว ฉันหลับตาลงและพยายามทำใจให้เย็นลง ทันใดนั้น ฉันก็หัวเราะออกมาดังๆและพูดว่า “ฉันโชคร้ายมากในสองสามวันนี้ ฉันมักจะถูกล้อมรอบไปด้วยตัวหนอนชอนไชที่กำลังมองหาปัญหา มันน่าขยะแขยงจริง ๆ”
ฉันลุกขึ้นยืนและคว้าชิ้นสเต็ก ฟาดลงบนใบหน้าของเธอ หน้าผากของเธอถูกเนื้อที่มีลอยส้อมเฉือนมาก่อนหน้านี้ กับเลือดของเนื้อเสต็กเริ่มไหลลงใบหน้าของเธอ เธอตะลึงจ้องมองมาที่ฉัน เธอคิดไม่ถึงว่าฉันจะทำแบบนั้นกับเธอ
ฉันยื่นมือออกไปแล้วเช็ดหน้าเธอให้แห้ง “อย่าคิดว่าคุณจะทำอะไรก็ได้ตามที่ต้องการ แม้ว่าฉันจะไม่ใส่ใจก็ตาม!” ฉันเตือนอย่างเย็นชา “ถ้าฉันตัดสินใจที่จะเผชิญหน้ากับคุณ เชื่อฉันเถอะ เวนดี้ แม้แต่นายของคุณก็ไม่สามารถปกป้องคุณได้ แคโรไลน์ ชอว์ ที่คุณพูดถึง…”
เธอคิดว่าฉันจะกลัวเหรอ?!
ทั้งหมดที่ฉันรู้สึกคือความผิด
แต่มันไม่ใช่สาเหตุหลักที่ทำให้เธอต้องมาดูถูกฉันแบบนี้
ฉันพูดเสียดสี “เธอจะไม่มีวันเอาชนะฉันได้เลย”
เลือดเสต็กสีแดงสดจากหน้าผากของเวนดี้ยังคงไหลลงมาที่ใบหน้าของเธอ ฉันรู้ว่าความเกลียดชังที่เธอมีต่อฉันกำลังเพิ่มขึ้น
ฉันเอาทิชชู่เช็ดไวน์แดงออกจากใบหน้า ฉันโทรหานายท่านเยลทันทีที่ฉันเข้าไปในรถ
ฉันโกรธและไม่อยากเห็นเวนดี้อีกเลย
ผู้หญิงอย่างเธอไม่สามารถร่วมมือกับบริษัทชอว์ได้
นายท่านเยลตกใจกับเสียงเรียกของฉัน เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา และฉันก็ได้ยินเสียงหัวเราะเบา ๆจากอีกด้านหนึ่ง “ท่านประธานชอว์ ทำไมจู่ ๆ คุณถึงโทรหาคนแก่อย่างผม?” เขาถาม
ในที่สาธารณะ เขาทักทายฉันในฐานะแคโรเพราะเห็นแก่ศักดิ์ศรีของเขา โดยส่วนตัว นายท่านเยล เคารพฉันและทักทายฉันในฐานะท่านประธานชอว์
ฉันซื่อสัตย์กับความตั้งใจของฉันที่อยู่ในสายการโทรนี้
“ท่านประธานเยล ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฉันปฏิเสธที่จะร่วมมือกับลูกสาวของคุณ เวนดี้ เยล”
เขาถาม “เกิดอะไรขึ้น?”
“ฉันได้ยินมาว่าลูกสาวของคุณจบปริญญาโทด้านการเงิน เธอเป็นคนฉลาด แต่การศึกษาและการเลี้ยงดูเป็นสองสิ่งที่แตกต่างกัน การเลี้ยงดูของเธอไม่ตรงกับระดับการศึกษาของเธอ และเห็นได้ชัดว่าเธอไม่เหมาะสมที่จะร่วมมือกับบริษัทชอว์”
คำพูดของฉันไร้ความปรานีและเย็นชา ฉันไม่ได้ไว้ชีวิตครอบครัวเยลเลย วันนี้ฉันเจ็บแค้น
ทำไมฉันต้องถูกคนอื่นดูถูกซ้ำแล้วซ้ำเล่า?
ถ้าฉันไม่ได้สอนบทเรียนให้เวนดี้ เธอคงคิดว่าฉันอ่อนแอและสามารถใช้ประโยชน์จากฉันได้ทุกเมื่อ ย้อนกลับไปตอนที่ฉันเพิ่งเข้าครอบครองบริษัทชอว์ เธอยังไม่รู้อยู่ที่ไหน! ตอนนี้เธอทำตัวหยิ่งผยองด้วยเหตุผลอะไรได้บ้าง!
ตลอดชีวิตของฉัน ฉันไม่เคยคิดมาก่อนว่าฉันจะถูกสาดด้วยไวน์แดง นอกจากนี้ บุคคลนี้เป็นหุ้นส่วนทางธุรกิจของฉัน คนของพวกเขาคนไหนกันที่ทำตัวคิดว่ามีความคิดที่ถูกต้องจะปฏิบัติต่อฉันด้วยวิธีนี้?
ฉันโกรธมาก แต่ฉันก็หัวเราะขณะที่ฉันพูด “ลูกสาวตัวน้อยที่มีค่าของคุณมาที่เมืองอู๋ในนามครอบครัวเยล เธอมาหาฉันและเริ่มด่าทอฉันด้วยวาจา และสาดไวน์แดงใส่หน้าฉัน” ฉันเกรงว่า “ฉันจะไม่สามารถร่วมมือกับครอบครัวเยลด้วยพฤติกรรมแบบนี้ต่อไปได้อย่างไร?”
ท่านประธานเยลขอโทษทันที
“ผมขอโทษอย่างยิ่ง เป็นความผิดของฉันที่ไม่ได้ให้ความรู้แก่เธออย่างถูกต้อง ผมจะให้คำอธิบายแก่คุณสำหรับเรื่องนี้”
“ไม่จำเป็น” ฉันตอบอย่างเย็นชา “แค่เปลี่ยนคนที่รับผิดชอบงานนี้ก็พอ”
เขาฟังดูหนักใจในขณะที่พูดว่า “คุณต้องการให้ผมหาคนแทนที่เธองั้นเหรอ...”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ