หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 167

“ดิกสัน เกร็ก”

เมื่อผู้ช่วยพูดชื่อของเขา ฉันพบว่าชีวิตจริงมันไร้สาระมาก เรายังคงพบเจอผู้คนและสถานการณ์ที่ตลกและยังโชคร้ายเหมือนเดิม

ฉันถามผู้ช่วยว่า “มีใครรู้เรื่องนี้อีกบ้าง?”

ผู้ช่วยของฉันตอบว่า “มีเพียงผมและคุณเท่านั้น ท่านประธานชอว์”

“ดิกสันตรวจเลือดตั้งแต่เมื่อไหร่?”

“เมื่อวาน เขาทำการทดสอบแบบเร่งด่วนและผลออกมาเร็วมาก ผมเป็นคนแรกที่รู้ผลการทดสอบผมไม่บอกใครเลย”

ฉันสั่งเขาว่า “อย่าบอกใคร”

“ตั้งแต่ดิกสันไปตรวจเลือด ควินซี่ต้องบอกเขาเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเราแน่นอน เขาจะบริจาคไตให้เธอ

“แม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่ญาติหรือเพื่อนสนิท แต่เขาก็ต้องเต็มใจที่จะทำแบบนี้เพราะฉัน เขาทำแบบนี้ทำให้ฉันรู้สึกแย่!

“ใช่ ดิกสันจะยังไม่ยอมปล่อยฉัน

“ถึงเขาจะบอกว่าฉันมีทายาทให้เขาไม่ได้!

“ฉันไม่ต้องการให้ดิกสันบริจาคไตของเขา

“แม้ว่าฉันจะคืนไตให้ควินซี่ได้ แต่ฉันก็ยังไม่ต้องการให้เขารับบทเป็นผู้มีพระคุณ!”

หลังจากวางสายโทรศัพท์ คืนนั้นฉันก็นอนไม่หลับ เมื่อผู้ช่วยของฉันมารับฉันในเช้าวันรุ่งขึ้น ฉันก็ยังรู้สึกหดหู่

ระหว่างอยู่ในรถ ฉันเตือนเขาให้เก็บเรื่องนี้เป็นความลับ เขาถามคำถามร้ายแรงกับฉัน “ผมควรเก็บเรื่องนี้กับควินซี่หรือไม่?”

ควินซี่ใกล้จะตายแล้ว เธอต้องการไต

ฉันพูดอย่างไม่พอใจ “หาไตอื่นต่อไป”

ยังไม่เที่ยงเมื่อผู้ช่วยของฉันและฉันมาถึงเมืองเอส เฮนรี่และพี่สะใภ้มารับฉัน เมื่อฉันเห็นเด็กผู้หญิงตัวผอมข้างๆเขา ฉันก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจและอุทานออกมาข้างใน

“เด็กสาวอะไรกันเนี่ย”

พี่สะใภ้ยังเด็กมากและตัวเล็กมาก

เธออายุไล่เลี่ยกับฉัน

ฉันเคยได้ยินมาว่าเธอยังไม่บรรลุนิติภาวะตอนที่เธอเริ่มคบกับเฮนรี่ ความสัมพันธ์ของพวกเขารอดพ้นจากการขัดแย้งที่รุนแรงในช่วงหลายปีที่ผ่านมา

“วันเวลาผ่านไป และพวกเขาก็ยังเลือกที่จะอยู่เคียงข้างกัน

“ในขณะที่ ดิกสันกับฉัน ...

“เราไม่ควรคบกันตั้งแต่แรก”

เมื่อฉันต้องการให้ความผิดพลาดของเราที่เคยเกิดขึ้นนั้นสามารถสานต่อไปด้วยดี ดิกสันกลับผลักฉันออกไป โดยอ้างว่ามันเป็นผลดีของฉันเอง

ฉันเข้าไปกอดพี่สะใภ้ เมื่อเขาเห็นเราสนิทสนมกันมาก เฮนรี่ก็อดไม่ได้ที่จะแซว “พวกเธอสองคนสนิทสนมกันมากกว่าผมด้วยซ้ำ”

ฉันมองเขายิ้มๆ “นายหึงเรื่องนี้เหรอ?”

เฮนรี่เม้มริมฝีปาก และยิ้มทันใดนั้นเขาก็พูดว่า “ผมขอโทษ”

ฉันเข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไรและส่ายหัวอย่างเห็นอกเห็นใจ “มันเป็นอดีตแล้ว ฉันปล่อยให้มันผ่านไปแล้ว”

เฮนรี่ถามฉันว่า “แล้วดิกสันล่ะ?”

ทุกคนที่ใกล้ชิดกับฉันดูเหมือนจะเข้าข้างดิกสัน โดยอ้างว่าเขาทำแบบนี้มันผิด พวกเขาเอาแต่ถามฉันว่าเขาควรทำอย่างไร “ฉันจะรู้ได้อย่างไร?”

ขณะที่ฉันไม่ได้ตอบคำถามของเฮนรี่ บรรยากาศก็เงียบลงทันที พี่สะใภ้จับแขนฉันแล้วพูดว่า “กลับบ้านก่อนเถอะ”

ฉันอยู่ในคฤหาสน์ของคุกสองสามชั่วโมง โดยวางแผนกับผู้ช่วยของฉันว่าจะทำลายสัญญาระหว่างตระกูลเยลและตระกูลสโตนในวันที่จะมาถึง

มันเป็นเรื่องยากมาก

พวกเขาเจรจากันเสร็จเรียบร้อยแล้ว

ครอบครัวเยลได้ลงทุนเงินเป็นจำนวนมาก

ตอนนี้เหลือเพียงสัญญาที่จะเซ็น

เมื่อเฮนรี่เห็นผู้ช่วยของฉันและฉันยังคงคุยตัดสินใจกันหลังจากสนทนากันเป็นเวลานาน เขาก็ถามฉันอย่างใจดีว่า “เธอต้องการให้ผมติดต่อกับคุณสโตนไหม?”

ฉันส่ายหัว “ฉันดูแลตัวเองได้”

ฉันต้องทำลาย เวนดี้ เยล ด้วยตัวเอง

การอยู่ในคฤหาสน์ของคุกตลอดเวลาเป็นเรื่องน่าเบื่อ ดังนั้นฉันจึงพาผู้ช่วยออกไปเดินเล่น เฮนรี่ถามอย่างลังเล “เธอจะไม่อยู่อีกหน่อยเหรอ?”